جک ترامیل -بنیان‌گذار افسانه‌ای شرکت کمودور- درگذشت
جک ترامیل، بنیان‌گذار شرکت کمودور و دارنده شرکت آتاری، روز یکشنبه این هفته، در ۸۳ سالگی درگذشت، ما او را به خاطر کامپیوترهای کمودور هیچگاه از یاد نخواهیم برد. بدون او بسیاری از ما، لذت داشتن کامپیوترهای شخصی را تجربه نمی‌کردیم.
بین سال‌های ۸۲ تا ۹۴، ۳۰ میلیون دستگاه کومودور ۶۴ فروخته شد، چنین میزان فروشی این رایانه را پرفروش‌ترین مدل کامپیوتر شخصی در طول تاریخ کرد.
در زمان اوج ، شرکت او ماهانه ۴۰۰ هزار دستگاه کومودور تولید می‌کرد. در سال‌های ۸۳ تا ۸۵، کومودور به تنهایی ۴۰ درصد بازار رایانه‌های شخصی را در اختیار داشت و بیشتر از پی‌سی‌های اپل و IBM می‌فروخت.
در مورد او و داستان عجیب زندگی‌اش، پیش از این در «یک پزشک» مقاله‌ای نوشته‌ام.
کمودور ۶۴ از یک پردازنده ۸ بیتی ۶۵۱۰ با تکنولوژی MOS و سرعت ۱ مگاهرتز بهره می‌برد و ۶۴ کیلو بایت حافظه داشت که از این مقدار ۳۸۹۱۱ بایت در هنگام استفاده و بعد از راه اندازی سیستم قابل استفاده بود و هیچیک از اجزای داخلی آن قابل ارتقا نبود. سیستم‌عامل آن کمودور بیسیک ۲٫۰ بود و از تلویزیون معمولی به عنوان نمایشگر استفاده می‌نمود، تمامی اجزا آن زیر صفحه کلید جای داده شده بود، امکان اتصال جویستیک به آن وجود داشت و از نوار کاست معمولی به عنوان وسیله ذخیره سازی داده‌ها استفاده کرد.
در اواخر دوران آن امکان استفاده از فلاپی‌دیسک و چاپگر فراهم شد ولی رواج چندانی نیافت.
شرکت‌های بسیاری در پشتیبانی نرم‌افزاری و سخت‌افزاری از این کامپیوتر حضور داشتند و حتی تا ساخت سخت‌افزارهای جانبی مانند کارتریج و نرم‌افزارهای اداری و آموزشی نیز پیش رفتند. از جمله این شرکت‌ها به «ایران کامپیوتر»، «کامپیوتر ساز»، «تولید کامپیوتر»، «موج کامپیوتر»، «کامپیوتر ماشین غرب»، «کامپیوتر مقدم» و «رجاء» اشاره نمود. به غیر از استفاده اداری و بعضی مدارس، بسیاری خانواده‌ها از این کامپیوتر به عنوان کنسول بازی استفاده می‌کردند.
در مورد کمودور با جستجوی مختصری، خاطرات نوستالژیک زیادی در وب فارسی می‌توانید پیدا کنید. برای مثال:
+ و + و + و +
فک کنم دوم یا سوم دبستان بودم(سال ۶۵ یا ۶۶ ) که اولین بار شروع کردم به برنامه نویسی با کمودور ۶۴. یادمه که بابام یه اسپکتروم داشت که با این کمودور ۶۴ معاوضه کرد. بعدها که تهران اومدین یه مغازه بود توی خیابون ستارخان (نزدیک باقر خان فک کنم) که اسمش خیلی یادم نیست و همیشه ازش بازِی می خریدم. بازیهای آمیگا هم داشت. بازی مورد علاقم Rambo بود و یک بازی هلیکوپتری به اسم Choplifter و البته
Raid Over Moscow
جک ترامیل، خدا رحمتت کنه… خیالت از ما راحت باشه ازت به نیکی یاد می کنیم….
البته منظور از برنامه نویسی در اون سن، رونویسی از روی یک کتاب بود
هیچ وقت خاطره لود شدن کاست هایش از یادم نمی رود / چقدر شگفت انگیز بود برای ما در ان سالها
خدا رحمت کنه کسانی رو که به ما خدمت کردند و تکنولوژی های جدید رو ابداع کردند.
به امید طلوع دانشمندان جدید با علم هایی باورنکردنی
جاداره که یاد استیو جابز روهم گرامی بداریم.
خدا رحمت کنه واقعا خاطرات زیبا و دوست داشتنی رو برای ما خلق کرد
آه، کامپیوتر ساز من رو به چه روزهایی پرتاب کرد. منظورتون کامپیوتر ساز سر دو راهی یوسف آباد هست دیگه؟ :دی
من اونجا بود که با کامپیوترهای اینتل و بازیهای داس آشنا شدم. به جرآت میگم خدماتی که بچه های کامپیوتر ساز ارائه میدادن در نوع خودش بی نظیر بود. البته چند سال بعدش مغازه تعطیل شد و نفهمیدم که کجا رفتند. آیا کسی اینجا از کامپیوتر ساز خبر داره؟ 🙂
این بنده خدا یهودی لهستانی الاصل آمریکایی بود که از دست نازی ها در آشویتس سالم در رفته. …
سلام ما هم که شهرستان بودیم از کامپیوتر ساز نوارهای کمودور رو میخریدیم
کسی اون آهنگهای تبلیغهای فارسی اول نوار رو داره با این رابط میشه همشو زنده کرد.من ۵-۶ ساله دنبالشم
http://9kteha.blogfa.com/post-9.aspx
کمودور الان سرور هم شده تو اینترنت!
من وقتی مقطع راهنمایی بودم پدرم برام کمودور خرید … یادم نمیده … بهش پیله کرده بودم برام سگا بخره ولی اون بیشتر پول داد و برام کمودور خرید … میگفت نمیخوام فقط بازی کنی … میخوام علاوه بر بازی چیزی هم یاد بگیری … یادم نمیره چقدر با سایمون بیسیک برنامه گرافیکی نوشتم … چه دورانی بود … لذتی که از بازی اون موقع تجربه میگردم الان پای پیشرفته ترین بازیها تون حس رو ندارم … چشم میکشیدم کی آخر هفته میشه یک دل سیر نینجا بازی میکردم … چه دورانی بود …. یادش بخیر 🙂