IBM کوچکترین فیلم دنیا را ساخت، فیلمی که هنرپیشههایش اتمها هستند: فیلم «پسرک و اتمش» را حتما ببینید!
تصویر زیر نمایی از کوچکترین فیلم دنیا است، فیلمی که نامش درکتابهای رکوردهای جهانی گینس هم ثبت شده است. نام این فیلم «یک پسر و اتمش» است.
نه! هیچ غلوی در نام فیلم در کار نیست، یکی از هنرپیشههای این فیلم وافعا یک اتم است!
در این فیلم 60 ثانیهای یک پسر که خودش از تعدادی اتم ساخته شده است، با توپی که یک اتم بیش نیست، مواجه میشود و آن را پرتاب میکند، سپس روی تور کوچک بالا و پایین میجهد و توپ را به آسمان میاندازد، توپ منفجر میشود و شعار و نشان شرکت سازنده این فیلم یعنی IBM ظاهر میشود.
دانشمندان آزمایشگاه پژوهشی Almaden در سن خوزه کالیفرنیا راههایی برای دستکاری و حرکت دادن این اتمها یافتهاند، بدون این تکنیکها ساختن این فیلم ممکن نمیشد.
یکی از ابزارهای آنها برای این کار یک وسیله به وزن دو تن به نام میکروسکوپ تونلی اسکنکننده بود، این وسیله در دمای 268 درجه زیر صفر کار میکند.
ساخت این میکروسکوپ در دنیای فیزیک و نانوتکنولوژی آنقدر مهم بود که دو محقق IBM به نامهای گرد بینیگ Gerd Binnig و هنریخ رورر Heinrich Rohrer به خاطر طراحی این میکروسکوپ برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 1986 شدند.
این فیلم با دشواری فروان و به صورت فریم به فریم ساخته شد. کل صحنه فیلمبرداری یک صفحه مسی به مساحت یک تمبر پستی بود. پژوهشگران به کمک یک سوزن بسیار کوچک که به کمک کامپیوتر حرکت میکرد و هر بار یک نانومتر یعنی یک میلیاردیم متر حرکت میکرد، اتمها را حرکت میدادند تا این فیلم را بسازند. در اینجا مدلی از نوک این سوزه و یک اتم را میبینید:
این فیلم کلا 242 فریم دارد و برای ساخت آن از دو میکروسکوپ تونلی اسکنکننده استفاده شده است. اتمها به یاری این میکروسکوپها 100 میلیون بار بزرگتر شدند.
البته محققان قبل از ساختن این فیلم شگفتیآور تجارب و شیطنتهای دیگری هم انجام داده بودند، مثلا یک بار آنها فضاپیمای مشهور سریال پیشتازان فضا را با اتمها ساخته بودند، فضاپیمایی که تنها ارتفاع آن فقط یک نانومتر بود!
در سال 1989 هم محققان با ردیف کردن 35 اتم زنون نام شرکت IBM را نوشته بودند.
اما هدف اصلی دانشمندان از این آزمایشات چه بود، هدف آنها راهی برای استمرار قانون مور بود، حدود ۴۰ سال قبل، گوردون مور (از بنیانگذاران شرکت اینتل)، به مناسبت سالگرد انتشار مجلّهٔ الکترانیکز مقالهای دربارهٔ آیندهٔ صنعت نیمهرساناها به رشتهٔ تحریر درآورد و اظهار کرد که هر 18 تا 24 ماه اندازه ترانزیستورهای روی تراشهها به مدد پیشرفت فناوری کمتر و کمتر میشود و به نصف تقلیل مییابد، همین مسئله در مورد میزان فضای مورد نیاز برای ذخیره کردن بیتهای اطلاعاتی هم رخ میدهد. اما مشخص است که محدودیتهای فیزیکی سرانجام به جایی میرسند که تداوم قانون مور را ناممکن میکنند.
در حال حاضر برای ذخیره کردن یک بیت اطلاعاتی یک میلیون اتم نیاز است، در صورتی که تحقیقات اینچنینی این نوید را میدهند که در آینده نزدیک برای ذخیره کردن یک بیت اطلاعاتی تنها 12 اتم مورد نیاز باشد!
اگر میزان فشردهسازی صورت بگیرد، شاید بشود همه فیلمهای ساخته شده را روی یک آیفون ذخیره کرد.
در پایان نوبت میرسد به تماشای فیلمی که این همه در موردش صحبت کردیم:
فیلم یک پسر و اتمش را میتوانید در یوتیوب ببینید یا از اینجا دانلود کنید.
در ضمن میتوانید به یک ویدئوی کوتاه در مورد نحوه ساخته شدن این فیلم هم توجه کنید: یوتیوب، دانلود.
این نوشتهها را هم بخوانید
تا جاییکه میدونم صفر کلوین -273 درجه سلسیوس، کمتری ن دمایی هست که میشه بهش رسید. چطور میکروسکوپ الکترونی در -450 درجه کار میکنه؟ لطفا اصلاح شود
درجه را به فارنهایت نوشته بودم که اصلاح شد.
شرکت ای بی ام با بیش از صد سال اقتدار همیشه کارهای جالب انجام میداده، از شطرنج با مرد شماره یک تا فیلم …
شرکت IBM با ساختن این فیلم تسلط خودش رو به فناوری به همه نشون داده. به نظرم ساخت این فیلم به اندازه نوشتن کلمه IBM با اتمها در سال 1989 میلادی زیبا و شگفت انگیزه.
یه سوال دارم
این اتم ها روی چه سطحی هستند که از اتم تشکیل نشده ؟
وقتی اون اتم ها رو مثلا همون پسرک رو 1 میلیون بار بزرگ کردند
صفحه پشتش هم باید 1 میلیون بار بزرگ بشه دیگه ؟
پس باید اون سطح هم به صورت اتمی و دون دون دیده بشه!!!
تا حالا IBM هر کاری کزده خیلی خوب بود ولی این ویدیو
به نظر من یک دروغه یا شوخیه
قطر اتمهای جسمی که بستر اتمهای در حال نمایش هستند از حساسیت تعریف شده برای میکروسکوپ تونلی کمتر هستند به خاطر همین از اونها نمونه برداری نمیشه و تنها اتمهای اصلی که قطر بیشتری دارند توسط دستگاه قابل تشخیص هستند. قطر اتم هم بسته به نوع عنصر بکار رفته به تعداد نوترونها و پروتونهای موجود در هسته، و تعداد الکترونها و تعداد مدارهایی که الکترونها به دور هسته در گردش هستند وابسته هست. مثلاً اگر حساسیت دستگاه برای تشخیص عناصر با عدد اتمی مثلاً 40 به بالا تنظیم شده باشه، عنصر مس با عدد اتمی 29 میتونه بستر مناسبی برای آرایش اتمهای عنصر زنون با عدد اتمی 54 باشه.