پروژه بزرگ سقف کمانی روی نیروگاه چرنوبیل

سال 1986 نیروگاه چرنوبیل منفجر شد و 10 روز تمام سوخت و در این مدت منطقه و اروپا را با تهدید جدی مواجه کرد، با گذشت این همه سال، هنوز هم صدها تن سوخت اتمی و ذرات پرتوزا در نیروگاه شماره 4، را تنها حفاظ ضعیفی می‌پوشاند، به همین خاطر در تلاشی برای محصور کردن آن، یک پروژه بزرگ در حال اجرا است، پروژه‌ای که در آن یک طاق یا سقف کمانی روی این نیروگاه را خواهد پوشاند.

نیروگاه به اندازه خود بزرگ است، حالا در نظر بگیرید که بخواهید سازه‌ای بزرگ بسازید که روی آن را بپوشاند و مهم‌تر از آن به خاطر تشعشع زیاد در منطقه، کارگرها مجبورند تحت حفاظت شدید و به مدت محدود کار کنند.

هزینه این پروژه 1.5 میلیارد یورو است. ارتفاع این طاق، 110 متر است، یعنی آنقدر بلند که می‌تواند مجسمه آزادی را هم در خود جای بدهد. عرض طاق هم 257 متر است، یعنی آنقدر وسیع که می‌تواند یک زمین فوتبال را در خود بگنجاند.

البته این سازه به صورت پیش‌ساخته در مکانی دیگر ساخته خواهد شد و بعد به شمال اوکراین -محل نیروگاه چرنوبیل- انتقال خواهد یافت.

پاییز امسال، این پروژه تازه به نیمه خود رسیده است، برآورد می‌شود که در سال 2015، پروژه به اتمام برسد.

همه مراحل پروژه بسیار دشوارند، مثلا نسخت باید محل برای نصب سازه، آماده شود و برای همین کار صدها تن خاک آلوده باید جابجا شود و 8 متر پی‌ریزی شود.

طاق محافظ، به صورت پیش‌ساخته به محل می‌رود و در فاصله 300 متری نیروگاه، جایی که میزان تشعشع کمتر است، تکمیل خواهد شد.

در حال حاضر، نیروگاه ویران را یک حفاظ بتنی و فلزی موسوم به تابوت یا sarcophagus محافظت می‌کند، این حفاظ چند ماه بعد از حادثه ساخته شده بود، قرار بود این حفاظ سال 2006، تعویض شود، اما این کار ممکن نشد و در حال حاضر در خطر فروپاشی است. فوریه پیش، قسمتی از سقف فروریخت و هشدار پرتوتابی زیاد داده شده، محل کاملا تخیله شد، اما خوشبختانه کسی آسیب ندید.

برداشتن حفاظ قدیمی دشوار است، هر کدام از قطعات آنها 55 تن وزن دارد و آنها را باید با برش‌دهنده‌های پلاسما از هم جدا کرد.

هر کدام از کارگرها باید با دقت پایش شود، مبادا که در معرض دوز زیان‌بار و خطرناک پرتوها قرار بگیرد. در پیرامون دودکش اصلی، هر کارگر اجازه دارد، فقط چند ساعت کار کند.

هزینه پروژه را کشورهای عضو گروه G8 می‌دهند و شرکت‌های غربی و اوکراینی آن را انجام می‌دهند.

اما با نصب این طاق عظیم، باز هم مشکلات به پایان نمی‌رسند، هنوز هم سوخت اتمی ذوب شده که به صورت گدازه در زیر نیروگاه در جریان است، وجود خواهد داشت و باید فکری برای جمع‌آوری و دفن کردن آنها کرد، در اوکراین جایی برای کار وجود ندارد و پولی هم برای این کار نیست، شاید ظرف نیم قرن آینده چاره‌ای برای این مشکل هم اندیشیده شود.

منبع