جلوه‌های پایداری: مجموعه عکس‌های بسیار دیدنی و تأمل‌برانگیز «استیو مک‌کوری»

./

بله! حتما تاثیر داره! ولی مطمئنا تاثیرش فوری نیست (اگه منظورتون اینه). یعنی تو چند روز و چند ماه تبدیل به پول نمیشه که برای این آدمها خرج بشه.
این کار یک کار فرهنگی هستش و هدفش بالا بردن فرهنگ اجتماعی، و مثل تمام کارهای فرهنگی دیگه، زمان بر. ولی خب بشر مجبوره برای آینده هم سرمایه گذاریهایی انجام بده، وگرنه بعد مدت کوتاهی همه ارزش هاشو از دست میده.
اینها یک تلنگر هستن، یک انگیزه، یک جرقه. یکی اینارو میبینه، از جنگ متنفر میشه، با دویست نفر دیگه یک حرکت ضد جنگ راه میندازه علیه کشورهای متخاصم و جنگ طلب. یک دکتر و معلم میبینن، با چند تا از دوستاشون پا میشن میرن نقاط محروم برای درمان و آموزش رایگان مردم اونجا. بیل گیتس میبینه، بیشتر از نود درصد داراییش رو اختصاص میده به کارهای عام المنفعه تو کشوری جهان سوم مثل ریشه کن کردن فلج اطفال تو هند و افغانستان و پاکستان. من نمی دونم شما انتظار دارید مثلا عکاسا برن افغانستان رابین هود وار پول پخش کنند بین مردم! این کارایی که شما منظورتونه کارهای کلانی هستن که مسولیتش با خود این کشورهاست و سازمان ملل. اینا خودشون هم باید بخوان. …”و خداوند احوال هیچ قومی را تغییر نداد مگر آنکه خودشان احوال خود را تغییر دادند”…
فکر میکنم دلیل ناراحتی شما اینه که اینا یهو نیان سوء استفاده بکنند از رنج و سختی مردم. این دغدغه شما کاملا درسته و محترم، منم با این موافقم. ولی خب اقتضای ذات بشر “در کنار هم بودن سوء نیات و حسن نیاتِ”. مهم اینه که کدوم طرف به کدوم می چربه. من میگم ما همه تفاوت کار سطحی تقلبی رو با کار دِلی میدونیم. جدای از اینکه کارای استیو مک کوری (و هر کسی در حد و اندازه اون) از نظر تکنیکی لایق جوایز متعدد و قدردانی هستن، به دل آدم میشینن، و خب، آنچه از “دل” بر آید لاجرم بر دل نشیند. این یعنی قاطی همه اون سوء نیت هایی که شما میگی (و اتفاقا من هم تو کامنت قبلی تاییدشون کردم)، مقداری هم نیتِ خوبِ غالب بوده.
در ضمن، هیچ کشوری گل و بلبل ۱۰۰% نیست. مهم نحوه برخورد با معضلات و مشکلاته، و اینکه اصلا برای حل شدنشون قدمی برداشته میشه یا نه. یه جا بیشتر، یه جا کمتر.