آینده نیروهای هوایی: مأموریت‌های مشترک هواپیماهای سنتی با خلبان انسانی و یک دسته از پهپادهای کوچک
آینده نیروی هوایی مدرن چگونه خواهد بود. یک سناریو این است که کلا حرفه‌ای به نام خلبانی معمول هواپیماهای نظامی، منسوخ بشود. اما سناریوی دیگر این است که در هنگام حملات هوایی، یک جنگنده رادارگریز 100 میلیون دلاری با هدایت انسان، دسته بزرگی از پهپادهای 3 میلیون دلاری را همراه خود ببرد. این سناریوی دوم، طرح محبوب شرکت سازنده پهپاد Kratos است.
با وجود پیشرفت‌های بسیار در هدایت از راه دور پهپادها، هنوز هم وجود خلبان در کابین هواپیماها، مزیت‌هایی دارد. خلبان‌های انسانی که در موقعیت نبرد هستند، قضاوت بهتری دارند و می‌توانند مهارت‌های سریعی از خود به نمایش بگذارند و رخدادهای غیرمترقبه را مدیریت کنند.
اما در مقابل، وجود خلبان انسانی در هواپیماها، مشکلانی هم دارد. از جمله اینکه هواپیما حتما باید سیستم حفظ حیات سالم داشته باشد و هرگونه اختلالی در یکی از اجزای این سیستم، مثلا سیستم اکسیژن‌رسانی کل یک برنامه نظامی را مختل می‌کند. مختل شدن این سیستم‌ها چیز ناشایعی نیست و همین اواخر در مورد یک هواپیمای F-35A و F-22 رخ داده است.
چالش بعدی این است که انسان‌ها در برابر شتاب‌های بالا ضعیف هستند و به همین خاطر علیرغم که اینکه می‌شود هواپیماهایی ساخت که بتوانند مانورهای خیلی سریع انجام بدهند، چون باید در جریان این مانورها خلبان زنده و هوشیار بماند، عملا یا هواپیماها به کل متناسب با توانایی تحمل شتاب انسان ساخته می‌شوند یا اینکه چنین مانورهایی هیچگاه انجام نمی‌شوند.
شرکت Kratos در حال طراحی پهپادهای تهاجمی به نام Mako است که هر فروند از آنها بین 1.5 تا 2 میلیون دلار قیمت دارند و می‌توانند در ارتفاع بین 6 تا 15 هزار متر پرواز کنند. شعاع عملیاتی آنها حدود 700 کیلومتر خواهد بود و می‌توانند با سرعت 1100 کیلومتر در ساعت پرواز کنند.
این پهپادها، با استفاده از سیستم صعود موشکی از روی زمین بلند می‌شوند و نیاز به محوطه پروازی به سبک هواپیماها برای شتاب گرفتن ندارند.
این پهپادها می‌توانند شتابی حدود 12G بگیرند. شتابی که هیچ انسانی نمی‌تواند تحمل کند.
مدل دیگری پهپادهای شرکت Kratos ، ولکیری نام دارد. این مدل گران‌تر است و بین 2 تا 3 میلیون دلار قیمت خواهد داشت.
