سوگواری طبیعی در مقابل سوگواری غیرطبیعی
کسانی که دچار سوگواری می‌شوند به‌طور معمول نیازی به دارو ندارند زیرا سوگواری واکنشی طبیعی پس از فقدان است و نباید از آن جلوگیری کرد. احساس سنگینی، به هم ریختگی، مختل شدن خواب و اشتها، بی‌حوصلگی و… همگی از واکنش‌های طبیعی نسبت به از دست دادن عزیزان هستند اما اگر این واکنش‌ها از لحاظ شدت یا مدت، بیش از حد شوند، غیرطبیعی محسوب می‌شوند. در فرهنگ ایرانی، مدت سوگواری معمولا تا 40 روز است. از لحاظ علمی نیز این دوران ممکن است تا چندین ماه طول بکشد. اما اگر سوگواری به 6 ماه یا بیشتر برسد ممکن است نشانه وجود اختلال‌های روانپزشکی باشد. از لحاظ شدت نیز اگر سوگواری باعث شود فرد به خود آسیب برساند، دچار توهم شود، صدای فرد متوفی را بشنود، تمایل به نگه داشتن وسایل او برای مدت طولانی به همان شکل اولیه را داشته باشد،
بخواهد که با خودکشی به او بپیوندد، کاهش وزن شدید پیدا کند، نتواند به سرکار و زندگی روزمره خود بازگردد، دچار اضطراب شدید و اختلال در خواب شود و دائم خواب متوفی را ببیند باید توسط روانپزشک مورد بررسی قرار گیرد. در این شرایط احتمال وجود بیماری‌های روانپزشکی به خصوص افسردگی مطرح می‌شود و مصرف دارو ضرورت پیدا می‌کند. نوع دارو نیز برحسب شرایط می‌تواند متفاوت باشد؛ از داروهای ضد افسردگی گرفته تا داروهای ضد اضطراب، ضد توهم و… در این زمینه کاربرد دارند.
مصرف خودسرانه داروهای آرام‌بخش و یا خواب‌آور در دوران سوگواری ضرورتی ندارد. این داروها ممکن است با سرکوب احساسات فرد، در فرآیند سوگواری اختلال ایجاد کنند و در بلند مدت مشکلات روانپزشکی بوجود بیاورند. البته مصرف گذرا و موقت از آنها معمولا برای افراد عادی مشکلی ایجاد نمی‌کند. در هر صورت سوگواری روندی مفید است و بی قراری، ترس از تنهایی، گریه کردن و… هیچ‌کدام غیرطبیعی محسوب نمی‌شوند. بنابراین نباید با یک نیروی خارجی مثل دارو از آنها جلوگیری کرد مگر اینکه شدت یا مدتشان بیش از حد شود و یا فرد از قبل استعداد یا سابقه افسردگی، اضطراب و دیگر مشکلات روانپزشکی داشته باشد.
در بعضی موارد خاص نیز افرادی که دچار مشکلات خفیف روانپزشکی هستند و دارو مصرف می‌کنند بهتر است در دوران سوگواری با توصیه روانپزشک مصرف داروی خود را قطع کنند تا روند طبیعی سوگواری را طی نمایند.
منبع: مجله سلامت
