معرفی فیلم ایثار آندری تارکوفسکی The Sacrifice 1986
آخرین فیلم آندری تارکوفسکی، که در ایران با نام «ایثار» شناخته می‌شود اما ترجمه «قربانی» برای اسم آن مناسبتر است، از معدود فیلم آخرهایی است که در زمان خود به اندازه کافی قدر دید و جایزه‌های مختلفی برای تارکوفسکی به ارمغان آورد. ایثار در سوئد و با عواملی ساخته شد که اکثرشان سابقه همکاری با اینگمار برگمان را داشتند. فیلم تارکوفسکی طی ۲۵ سال اخیر پای ثابت بحث پیرامون نمای طولانی و میزانسن چندلایه بوده و در صحبت از بهترین پلان سکانس‌های سینما ن‌میشود پلان افتتاحیه فیلم با آن درخت خشکیدهٔ مشهور و همینطور پلان آتش گرفتن خانه ساحلی را نادیده گرفت. اولی پلانی نه دقیقه‌ای و دومی شاه پلانی شش دقیقه‌ای است. البته که ایثار چیزی فراتر از عرض اندام کارگردان است. آخرین ساخته سینماگر روس در غربت داستان مردی دین گریز را تعریف می‌کند که تصمیم می‌گیرد برای نجات دنیا قربانی بدهد؛ نوعی گذر از الحاد به ایمان. یک حرکت آشنا از سوی سالمندان در شرف مرگ. آخرین فیلم تارکوفسکی از آن فیلم‌هایی است که انسان هر چه به آخر عمر نزدیکتر می‌شود بیشتر درکش می‌کند. ایثار یک فیلم آخر به تمام معناست.
