داروی آمیودارون Amiodarone – موارد مصرف و ممنوعیت – عوارض و آثار جانبی – شیوه مصرف
رده بندی فارماکولوژیک : مشتق بنزو فوران
رده بندی درمانی : آنتی آرتیمی بطنی و فوق بطنی
رده بندی مصرف در حاملگی :گروه D
فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک : از طریق افزایش زمان پتانسیل عمل با مهار رپولاریزاسیون عمل می‌کند. ضمنا به صورت غیر رقابتی گیرنده های بتا آدرنرژیک را مهار می کند. آمیودارون موثرترین داروی ضد آریتمی است ولی عوارض جانبی شدید، مصرف آن را محدود کند . جذب آن آهسته و شروع اثر آن از ۳-۲ تا ۳-۲ ماه متفاوت است. انتشار وسیع و ۹۶% آن به پروتئین متصل می گردد. سطح درمانی در محدوده ۲.۵– ۱ mcg.ml است. در کبد به یک متابولیت فعال تبدیل می شود. دفع عمدتا کبدی است. طولانی ترین نیمه عمر را در بین داروهای ضد آریتمی دارد. ( ۴۰-۵۰ روز نیمه عمر دارد )
اندیکاسیون های تجویز، راه مصرف، دوز اثر دارو :
آریتمی فوق بطنی بالغین: mg ۶۰۰-۸۰۰ خوراکی برای ۴-۱ هفته یا تا کنترل آریتمی، دوز نگهدارنده mg ۱۰۰-۴۰۰ در روز
فیبریلاسیون بطنی راجع و تاکیکاردی بطنی ناپایدار ، فیبرپلاسیون دهلیزی ،آنژین ، کاردیومیوپاتی ، هیپرتروفیک بالغین: mg ۸۰۰-۱۶۰۰ خوراکی در روز برای ۱-۳ هفته تا شروع پاسخ درمانی . سپس دوز را به mg ۶۰۰-۸۰۰ روز برای یک ماه کاهش دهید. دوز نگهدارنده mg ۲۰۰-۶۰۰ خوراکی روزانه می‌باشد.
تبدیل فرم وریدی به خوراکی بالغین: دوز روزانه mg ) ۷۲۰ mg ۰٫۵ در دقیقه ) برای ۱ هفته mg ۸۰۰-۱۶۰۰ در روز، ۳-۱ هفته mg ۶۰۰-۸۰۰ در روز
کنترا اندیکاسیون : حساسیت مفرط به دارو ، بیماری شدید گره SA که منجر به برادیکاردی شده ، بلوک AV درجه دو یا سه ، برادیکاردی همراه سنکوپ
موارد احتیاط : مصرف همزمان با داروهای ضد آریتمی ، بتابلوکر ، بلوک کننده های کانال کلسیم
عارضه جانبی :
مغز و اعصاب: خستگی ، سردرد، بیخوابی ، آتاکسی ، ضعف ، پارستزی ، نروپاتی محیطی ، اختلالات خواب
سیستم گوارشی: یبوست ، درد شکم، تهوع ، استفراغ .
قلب و عروق: آریتمی های قلبی ، آسیستول ، برادیکاردی ، ادم ، بلوک قلبی ، نارسایی قلبی هیپوتانسیون
EENT: رسوب میکروسکوپی قرنیه ، اختلالات بینایی .
Hep: اختلال کبدی ، نارسایی کبدی
سیستم خونساز: اختلالات انعقادی ، نوتروپنی ، پان سیتوپنی
Met: هیپرتیروئیدی ، هیپوتیروئیدی
سیستم تنفس: برونشیت انسدادی ، هموپتزی ، پنومونی
Derm: پیگمانتاسیون آبی ، خاکستری ، حساسیت به نور ، درماتیت خورشیدی
تداخلات دارویی : در مصرف همزمان با بتا بلوکرها و مسدود کننده های کانال کلسیمی امکان افزایش ریسک بردایکاردی سینوسی ، ایست سینوسی ، بلوک AV وجود دارد. سیکلوسپورین، دیگوکسین ، فکائینامید ، لیدوکائین ، فنی توئین ، پروکائین آمید ، کینیدین ، تئوفیلین : امکان افزایش سطح این داروها وجود دارد. امکان افزایش سطوح AST ، ALT ، آلکالین فسفاتاز ، GGT ،T4 و T3 و کاهش شمارش WBC و RBC و پلاکتها وجود دارد، می تواند موجب افزایش PT و INR شود.
مسمومیت و درمان : مسمومیت می تواند منجر به برادیکاردی گردد. درمان شامل تجویز بتاآگونسیت ها نظیر ایزوپروترونول یا استفاده از پیس میکر مصنوعی برای دستیابی به سرعت ضربان قلب قابل قبول باشد. برای درمان هیپوتانسیون ، دوپامین ، دبوتامین ، اپی نفرین یا نوراپی نفرین تجویز کنید. اقدامات حمایتی را در صورت لزوم انجام دهید. دیالیز قادر به برداشت دارو نیست.
مراقبت های پرستاری و توجهات ویژه :
۱) دوز دارو را به سه دوز تقسیم و همراه غذا مصرف شود تا عوارض گوارشی به حداقل برسد.
۲) برای پیشگیری از مسمومیت ، دوز دیگوکسین ، کینیدین ، فنی توئین ، پروکائینامید را طی درمان با آمیودارون کاهش دهید.
۳) عوارض جانبی با دوز بالا شایع اند اما پس از ۴ ماه از قطع درمان رفع می گردند.
۴) طی درمان ، فشار خون ، سرعت ضربان قلب را تحت نظر داشته باشید و به صورت دوره ای تست های کار کردی کبد و تیروئید و همچنین معاینه چشم را انجام دهید.
۵) طی بیهوشی عمومی پایش دقیق بیمار لازم است.
۶) انفوزیون طولانی تر از ۲ ساعت باید در ظرف شیشه ای یا پلی اتیلن باشد
مصرف در شیر دهی و کودکان : دارو در شیر ترشح و نباید مصرف گردد. در سالمندان با توجه به خطر بروز آتاکسی با احتیاط مصرف گردد.
آموزش به بیمار و خانواده :
۱) آموزش دهید که در طی درمان از کرم ضد آفتاب استفاده نماید.
۲) به علت رسوب میکروسکوپی قرنیه اغلب طی ۴-۱ ماه بعد از شروع درمان به بیمار توصیه کنید که طی درمان از محلول چشمی نتیل سلولز استفاده کند.
