اولین بازارها چگونه به وجود آمد؟

در روزگاران قدیم، اکثر مردم در مزارع یا املاک وسیع زندگی می‌کردند و در آن‌جا مغازه‌ای وجود نداشت زیرا مکان‌های استقرار گروه‌های کوچکی از افراد، بسیار از یکدیگر دور بودند، همچنین به مقدار کافی کالا و یا فروشنده جهت تجارت روزانه نبود.

اما مردم همیشه جهت برگزاری آیین‌های مذهبی گرد هم جمع می‌شدند. بازرگانان منتظر زمانی بودند که مردم در گروه‌های بزرگی گرد آیند تا آن‌ها بتوانند کالاهای خود را بفروشند. بدین ترتیب بازارهای اولیه ایجاد گردیدند.

لغت «Fair» به معنی بازار و محل عرضه کالا، از کلمه لاتین «Fezia» به معنی روز جشن یا تعطیلی آمده است. مصریان قدیم، در هنگام تجمع در آرامگاه‌ها و قبرستان‌ها جهت انجام مذهبی، بازارهایی را برای خرید و فروش کالاها برپا می‌کردند. یونانیان بازارها و جشن‌هایی را به افتخار خدایان در «Delphi» ترتیب می‌دادند.

مدت‌ها قبل از ظهور حضرت محمد (ص) هزاران نفر به شهر مکه که یک مرکز مذهبی و تجارت اعراب بود، سفر می‌کردند. یک هفته بعد از انجام مراسم و آیین‌های مذهبی، در آن‌جا مانده و به مبادله جواهرات گران‌بها، روغن، پوست و چرم می‌پرداختند. این نوع بازارها برای مبادله اجناس در هند، چین، ایران، و در بین آزتک‌ها در مکزیک، نیز از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.

در امپراطوری روم، بازارها ارتباط نزدیکی با جشن‌های مذهبی در هنگام برداشت محصول داشته‌اند. روستائیان محصولات خود را در هنگام جشن به بازارها آورده و آن‌ها را با پارچه و سایر کالاهای تولیدی، معاوضه می‌کردند.

در روزگاران قدیم، این بازارها در شهرهای معینی که مکان آن توسط پادشاه تعیین می‌گردید، یا توسط مقامات پایین‌تر به حاکم شهر اجازه داده می‌شد، برپا می‌گردید بازرگانانی که می‌خواستند کالاهای خود را در بازارها بفروشند، باید جهت گرفتن اجازه به حاکم شهر پول می‌پرداختند. قواعد و قوانین مخصوصی برای این بازارها وضع شده بود، صداقت از اهمیت بسیاری برخوردار بود، به طوری که افراد از معامله فریب نخورند. در تمدن‌های اولیه، مردم در هنگام جنگ، زمان برگزاری این بازارها، جنگ را متوقف کرده و محل برپایی آن را مقدس می‌دانستند.

بازارها نقش مهمی در توسعه بازرگانی داشته و تجارت را در بین اروپای مرکزی، شرقی و شمالی امکان پذیر ساختند.