یک پیشرفت ضد پیری جدید: افزایش سیگنال‌های مولکولی ضدپیری لیزوزیم طول عمر را افزایش می‌دهد
دانشمندانی که در حال مطالعه مکانیسم پیچیده در پس فرآیند پیری انسان هستند، به کشفی دست یافته‌اند که می‌تواند منجر به کند کردن روند سالخوردگی در آینده شود. تحقیق جدید روی کرم‌های گرد C. elegans انجام شده است.
این تحقیق توسط دکتر منگ وانگ از کالج پزشکی بیلور رهبری شده. انگیزه و الهام‌بخش او برای مطالعه روند پیری مادربزرگ‌هایش بود، مادربزرگ‌هایی که تا ۹۵ و ۱۰۰ سالگی زندگی کردند و مشکل سلامنی خاصی هم در زندگی آنها رخ نداده بود.
در واقع این سوال برای پیش آمده که آنها چطور تا آخر عمرشان سالم بودندو
کار وانگ در هفت سال گذشته بر رابطه بین طول عمر و لیزوزوم‌ها متمرکز شده. لیزوزوم‌ها کیسه‌های کوچکی هستند که در سلول‌هایی یافت می‌شوند که مسئول تجزیه و دفع مواد زائد هستند. نقشی که لیزوزوم‌ها در بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مهم است و گمان می‌رود که وقتی عملکردشان مختل می‌شود، افراد مستعد برخی بیماری‌ها مانند پارکینسون، آلزایمر و سرطان می‌شوند.
بیش از ۵۰ سال است که دانشمندان می‌دانند پروتئین‌ها، لیپید‌ها و سایر مولکول‌ها در سلول‌های پیر تجمع می‌یابند.
منگ وانگ و گروهش در سال ۲۰۱۵، دریافتند که مولکول ضد پیری خاصی که از لیزوزوم‌ها آزاد می‌شود و به هسته سلول می‌رود، باعث افزایش طول عمر کرم‌های گرد C. elegans می‌شود.
این کرم‌ها ابزار ارزشمندی برای محققان ضد پیری هستند زیرا ژنوم مشابه و مسیر‌های سلولی مشابه زیادی با انسان دارند. مطالعات نشان داده‌اند که اصلاح این مسیر‌ها می‌تواند به افزایش قابل توجهی در طول عمر کرم‌ها منجر شود و پایه‌ای را برای پیگیری درمان‌های ضد پیری در انسان‌ها ایجاد کند.
در تحقیق جدید، وانگ و تیمش دوباره سیگنال‌های مولکولی را که از لیزوزوم‌ها ارسال می‌شد مطالعه کردند و دریافتند که اسید چربی به نام دی هومو-گاما-لینولئیک اسید نقش مهمی ایفا می‌کند. از آنجایی که این اسید چرب توسط لیزوزوم‌ها تولید می‌شود، یک واکنش زنجیره‌ای از پیام‌های سلولی را آغاز می‌کند که طول عمر C. elegans را افزایش می‌دهد. مهم‌تر از همه، دانشمندان سپس توانستند ارسال سیگنال‌های اسید چرب را افزایش بدهند و طول عمر کرم‌ها را از میانگین ۱۷ روز به ۲۰ تا ۲۵ افزایش دهند.
این سیگنال‌ها سلول‌ها را قادر می‌سازد با یکدیگر درباره پیری صحبت کنند و نشان می‌دهد که مولکول‌های برخاسته از لیزوزوم ممکن است نقش مؤثری در هماهنگی روند سالخوردگی ایفا کنند.
وانگ می‌گوید:”هدف این نیست که همه برای قرن‌ها زندگی کنند.بلکه دوست داریم مردم سال‌های آخر خود را سالم، فعال و مستقل سپری کنند، درست مثل مادربزرگ‌های من. من مشتاقم بدانم چگونه مردم و موجودات زنده با گذشت زمان سلامت خود را حفظ می‌کنند.»
این تحقیق در مجله Nature Cell Biology منتشر شده است.
این نوشته‌ها را هم بخوانید
