فیلم می‌خواهم زنده بمانم – خلاصه، تحلیل و نقد – I Want to Live! (1958)
سال تولید : ۱۹۵۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : والتر وانگر
کارگردان : رابرت وایز
فیلمنامه‌نویس : نلسن گیدینگ و دان منکه‌ویتس، برمبنای مقاله‌های اد مونتگامری و نامه‌ەای باربارا گراهام.
فیلمبردار : لایونل لیندن.
آهنگساز(موسیقی متن) : جانی مندل.
هنرپیشگان : سوزان هیوارد، سایمن اوکلند، ویرجینیا وینسنت، تیودور بیکل، لو کروگمن، فیلیپ کولیج، و وسلی لا.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۲۰ دقیقه.
“باربارا گراهام” (هیوارد) تصویر تمام‌عیار یک زن “بد” است: دروغ‌گو، خیابان‌گرد و دزد. “باربارا” به سن فرانسیسکو می‌رود و بلافاصله به‌دلیل شهادت دروغ برای کمک به دوستش، به زندان می‌افتد. پس از آزادی با دو قمارباز به‌نام‌های “پرکینز” (کولیج) و “سانتو” (کروگمن) همکاری می‌کند؛ در دست طرف‌های قمار آنان سرک می‌کشد و پول خوبی به جیب می‌زنند. “باربارا” تصمیم می‌گیرد کارهای خلاف را کنار بگذارد. او با “هنری” (لا)، یک یاز دوستان “پرکینز” ازدواج می‌کند و این مرد، “باربارا” را با مواد مخدر آشنا می‌کند. وقتی بچه‌دار می‌شود، معتاد شده و شوهرش آخرین دلارهایش را هم می‌گیرد. “باربارا” او را رها می‌کند تا دوباره با “پرکینز” و “سانتو” همکاری کند،او به اتهام قتل بازداشت و محکوم به اعدام در اتاق گاز می‌شود.
ملودرامی جنائی برمبنای سرگذشتی واقعی که در دوره خود سروصدای بسیاری برپا کرد. ساخته وایز البته انتقادی است و بیش از باربارا گراهام، جامعه را محکوم نشان می‌دهد. بازی هیوارد مورد استقبال قرار می‌گیرد و، هنوز، تأثیرگذار می‌نماید؛ همچنین موسیقی جاز کلاسیک مندل با اجرای جری مالیگان بزرگ. دقایق پایانی نفس‌گیر است. در سال ۱۹۸۳ (به کارگردانی دیوید لوئل‌ریچ لوئل ریج و همکاری لینزی واگنر). بازسازی می‌شود.
