دانشمندان برای نخستین بار فولیکول‌های موی کاملاً کارآمد را در آزمایشگاه جدید رشد دادند – امیدی برای برافکندن طاسی؟!
با استفاده از سلول‌های به‌دست‌آمده از موش‌های جنینی، محققان برای اولین بار توانستند ارگانوئیدهای فولیکول مو – نسخه‌های کوچک و ساده یک اندام – تولید کرده‌اند که مو می‌تواند از آنها رشد کند.
علاوه بر این، آنها توانستند روی رنگدانه مو تأثیر بگذارند. و هنگامی که فولیکول‌ها به موش‌های زنده بدون مو پیوند زدند، آنها در چرخه‌های رشد موی متعدد به عملکرد خود ادامه دادند.
این تیم می‌گوید این تحقیق می‌تواند به تلاش‌ها برای درمان ریزش مو کمک کند، و همچنین مدل‌های جایگزینی برای آزمایش‌های حیوانی و غربالگری دارویی ارائه دهد.
فولیکول‌های مو در طول رشد جنین تشکیل می‌شوند. لایه بیرونی پوست یا اپیدرم و لایه بافت همبند در کنار آن، مزانشیم، متقابلاً با هم تعامل دارند تا فرآیند مورفوژنز را آغاز کنند که در آن سلول‌ها شروع به جمع شدن برای تشکیل اندام می‌کنند.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
این فعل و انفعالات اپیدرمی – مزانشیمی که منجر به فولیکول می شود به خوبی درک نشده . در یک محیط آزمایشگاهی، دانشمندان موفق به رشد ارگانوئیدهای حاوی فولیکول هستند، شده اند، اما ثابت شده است که رشد موفقیت آمیز فولیکول‌ها در عمل موفقی تآمیز نیست.
اما علم ارگانوئید در سال‌های اخیر پیچیده‌تر شده است، بنابراین تیمی از دانشمندان به رهبری مهندس زیست‌پزشکی تاتسوتو کاگیاما از دانشگاه ملی یوکوهاما در ژاپن تصمیم گرفتند در این زمینه تلاش کنند.
آنها با دو نوع سلول برداشت شده از موش های جنینی شروع کردند: اپیتلیال (پوست) و مزانشیمی.
برخی از این گروه‌های سلولی با ماده‌ای به نام ماتریژل کشت داده شدند . برخی بدون ماتریژل پرورش داده شدند.
تفاوت چشمگیر بود. این دو نوع سلول جمع شدند، سپس به طور خود به خود در داخل فضای دانه شکلی جدا شدند و یک ساختار سازمان یافته را تشکیل دادند.
بدون ماتریژل یا زمانی که ماتریژل بعدا اضافه شد، این ساختارها دمبلی شکل بودند و نتوانستند به فولیکول های عملکردی تبدیل شوند.
با این حال، هنگامی که ماتریژل ظرف شش ساعت پس از کاشت کشت با سلول ها اضافه شد، ساختارها شامل هسته‌ای از سلول های اپیتلیال بود که توسط پوسته‌ای از سلول های مزانشیمی احاطه شده بود.
به گفته محققان، این ترتیب، سطح تماس بین این دو نوع سلول را افزایش یافت و رشد حباب را به یک فولیکول تسهیل کرد.
حباب‌های پوسته هسته‌ای به ارگانوئیدهای فولیکولی بالغ و تولید کننده مو با تقریباً 100 درصد موفقیت تبدیل شدند و پس از 23 روز 2 میلی متر مو رشد کردند.
در طی این فرآیند، محققان توانستند نحوه رشد و تولید مو در سطح مولکولی را مطالعه کنند.
آنها همچنین دارویی را آزمایش کردند که تولید ملانوسیت‌ها، سلول های تولیدکننده رنگدانه را تحریک می کند.
هنگامی که این دارو به کشت اضافه شد، موهایی که از ارگانوئیدهای فولیکول رشد کردند نسبت به موهایی که دارو به آنها اضافه نشده بود، رنگدانه بیشتری داشتند.
در نهایت، آنها فولیکول‌های کشت‌شده خود را به موش‌های برهنه پیوند زدند – موش‌های آزمایشگاهی که مخصوصاً با سیستم ایمنی سرکوب‌شده پرورش یافته بودند – تا مشاهده کنند که آیا ارگانوئیدها می‌توانند در بدن زنده ادغام شوند یا خیر.
پس از پیوند، ارگانوئیدها به فولیکول‌های کامل بالغ می‌شوند و برای چندین دوره رشد مو تولید می‌کنند که حداقل 10 ماه طول می‌کشد.
بدیهی است که این یک مطالعه روی موش است و هنوز نمی‌توان آن را به انسان تعمیم داد، اما تحقیقات انسانی در دستور کار بعدی است.
برخلاف مطالعه روی موش، این تیم از سلول‌های جمع‌آوری‌شده از جنین‌ها استفاده نمی‌کند، اما سلول‌های اهدایی بزرگسالان را می‌گیرند و آنها را به سلول‌های بنیادی مهندسی معکوس می‌کنن ، که امیدوارند سلول‌های اپیتلیال و مزانشیمی مورد نیاز را رشد دهند.
هدف نهایی هدفی بلندپروازانه است. این تیم امیدوار است که تحقیقات آنها منجر به درمان بیماری هایی مانند آلوپسی یا طاسی الگو شود.
تحقیقات این تیم در Science Advances منتشر شده است .
