دقیق‌ترین نقشه‌برداری از بانک حافظه مغز ما انجام شد
دانشمندان دقیق‌ترین نقشه را از بزرگراه‌های عصبی که بانک حافظه ماده خاکستری ما – هیپوکامپ – را با بقیه مغز وصل می‌کند، ایجاد کرده‌اند که الگو‌های غیرمنتظره‌ای از اتصالات را نشان می‌دهد.
مارشال دالتون، روانشناس دانشگاه سیدنی می‌گوید: «ما از یافتن ارتباطات کمتر بین هیپوکامپ و نواحی قشر پیشانی و ارتباطات بیشتر با نواحی پردازش بینایی اولیه نسبت به آنچه انتظار داشتیم، شگفت‌زده شدیم.»
در حالی که هنوز بحث‌های زیادی در مورد نقش دقیق هیپوکامپ در حافظه وجود دارد، متخصصان مغز و اعصاب مطمئن هستند که نقش کلیدی در ساخت حافظه و ادغام آن با ادراک ما دارد تا به ما امکان تصمیم‌گیری در مورد آینده را بدهد.
درک بهتر نحوه عملکرد هیپوکامپ در بافت با سایر نواحی مغز می‌تواند روزی به ما در مقابله با کاهش حافظه کمک کند.
دالتون و همکارانش با استفاده از یک تکنیک تصویربرداری جدید به نام diffusion weighted imaging – نوعی اسکن MRI که از انتشار مولکول‌های آب در بافت‌ها برای ایجاد کنتراست استفاده می‌کند – نقشه‌ای با وضوح بالا از اتصالات بین هیپوکامپ و قشر مغز از مغز هفت نفر ایجاد کردند. این نقشه با تصویربداری از زنان زیر 35 سال انجام شد.
محققان دریافتند که هیپوکامپ دارای شبکه‌های پیام‌رسانی مختلفی است که هر کدام به نواحی خاصی از قشر مغز مرتبط هستند. دانش قبلی ما از این ارتباطات ناشی از کالبد شکافی مغز پستانداران است، و نقشه مغزی حاصل تا حد زیادی با این ارتباط هماهنگ است.
اما محققان سطح بسیار بالاتری از اتصالات را در ناحیه پردازش بصری مغز انسان و کمتر در نواحی قشر پیشانی کشف کردند.
تجزیه و تحلیل پس از مرگ انجام شده بر روی پستانداران غیر انسانی می‌تواند جزئیات دقیق‌تری را تا سطح سلولی تشخیص دهد، بنابراین ممکن است ما هنوز نتوانسته باشیم همه این ارتباطات را در انسان‌ها حل کنیم.
دالتون توضیح می‌دهد: «یا ممکن است هیپوکامپ انسان واقعاً تعداد کمتری از اتصالات با نواحی جلویی نسبت به آنچه ما انتظار داریم داشته باشد و ارتباط بیشتری با مناطق بینایی مغز داشته باشد. »
با توجه به اینکه هیپوکامپ نه تنها در حافظه بلکه در تخیل و توانایی ما برای ساختن تصاویر ذهنی در چشم ذهن ما نقش مهمی دارد، منطقی است.
این تیم می‌خواهد بررسی کند آیا الگو‌های مشابه در بین انسان‌های جمعیت‌شناختی مختلف سازگار است یا خیر.
دالتون ادامه می‌دهد: «با گسترش نئوکورتکس، شاید انسان‌ها الگو‌های مختلف اتصال را برای تسهیل عملکرد‌های حافظه و تجسم خاص انسان تکامل دادند که به نوبه خود ممکن است زیربنای خلاقیت انسان باشد. »
منبع: eLife
