زندگینامه رابرت دنیرو و حقایق و نکات جالبی از زندگی او
رابرت دنیرو بازیگر، تهیه کننده و کارگردان آمریکایی است. او به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران نسل خود شناخته می شود و جوایز بسیاری را برای بازی های خود دریافت کرده است. دنیرو ابتدا با بازی در فیلم “به آرامی بر طبل بکوب” (۱۹۷۳) به شهرت رسید و در برخی از شاخص ترین فیلم های سینمای آمریکا از جمله “پدرخوانده قسمت دوم” (۱۹۷۴)، “راننده تاکسی” بازی کرد. (۱۹۷۶)، “گاو خشمگین” (۱۹۸۰)، “رفقای خوب” (۱۹۹۰)، “کازینو” (۱۹۹۵)، و “ایرلندی” (۲۰۱۹). او همچنین برای نقش‌هایش در مجموعه فیلم‌های «ملاقات با والدین» (۲۰۰۰) و «دفترچه راهنمای خطوط نقره‌ای» (۲۰۱۲) مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است.
دنیرو علاوه بر حرفه بازیگری، یکی از بنیانگذاران جشنواره فیلم ترایبکا و موسسه فیلم ترایبکا است که از فیلمسازان مستقل حمایت می کند و هنر را در شهر نیویورک ترویج می کند. او همچنین به دلیل فعالیت های سیاسی خود، به ویژه در حمایت از اهداف لیبرال و نامزدهای دموکرات، شناخته شده است.
دنیرو در طول دوران حرفه‌ای خود نامزد جوایز متعددی شده است، از جمله هشت نامزدی جایزه اسکار، که دو بار برای نقش‌هایش در «پدرخوانده قسمت دوم» و «گاو خشمگین» برنده شده است. او همچنین برنده چندین جایزه گلدن گلوب، جوایز بفتا و جوایز انجمن بازیگران سینما شده است.
دنیرو به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران نسل خود در نظر گرفته می شود و سهم او در صنعت فیلم با جوایز متعددی برای یک عمر دستاورد شناخته شده است. او همچنان یک چهره تاثیرگذار در دنیای سرگرمی است و به دلیل استعداد، فداکاری و تطبیق پذیری اش به عنوان یک بازیگر بسیار مورد احترام است.
دنیرو علاوه بر کارهای سینمایی خود، چندین حضور روی صحنه نیز داشته است، از جمله بازی در نمایشنامه “مرد یخی می آید” در سال ۱۹۹۹ که نامزد تونی شد. مانند “Saturday Night Live” و “ER” و همچنین یک نقش تکراری در سریال “Wizard of Lies”.
دنیرو به‌خاطر رویکرد بازیگری متدش شناخته می‌شود، و او اغلب برای نقش‌هایش، از جمله دستخوش تغییرات فیزیکی و یادگیری مهارت‌های جدید، به شدت آماده می‌شود. او با کارگردان مشهور فیلم -مارتین اسکورسیزی- چندین فیلم از جمله “راننده تاکسی”، “گاو خشمگین”، “رفقای خوب”، “کازینو” و “ایرلندی” کار کرده است.
دنیرو در طول دوران حرفه‌ای خود به خصوصی بودن و انتخاب پروژه‌هایی که برای کار روی آن‌ها انتخاب می‌کند، شهرت داشته است. او به دلیل توانایی اش در آوردن عمق و اصالت به بازی هایش مورد ستایش قرار گرفته است و به طور گسترده یکی از با استعدادترین بازیگران نسل خود محسوب می شود.
دنیرو علاوه بر حرفه بازیگری، یک کارآفرین موفق نیز هست. او در سال ۱۹۹۰ گریل ترایبکا را تأسیس کرد که از آن زمان به یک مقصد غذاخوری محبوب در منهتن پایین تبدیل شده است. او همچنین چندین رستوران دیگر از جمله Nobu و Locanda Verde را افتتاح کرده است.
دنیرو به خاطر فعالیت های بشردوستانه اش نیز شهرت دارد. او مدافع جدی دلایل زیست محیطی است و از سازمان هایی که برای حفاظت از محیط زیست کار می کنند، مانند شورای دفاع از منابع طبیعی حمایت کرده است. او همچنین حامی موسسات خیریه کودکان است و با سازمان هایی که فرصت های آموزشی را برای کودکان بی بضاعت فراهم می کنند مشارکت داشته است.
در سال‌های اخیر، دنیرو به کار در سینما ادامه داده و در ژانرهای مختلف از جمله درام، کمدی و اکشن ظاهر شده است. او همچنین به عنوان تهیه کننده روی تعدادی پروژه کار کرده است که به ارائه داستان های جدید و بدیع به صفحه نمایش بزرگ کمک کرده است. او همچنان یک بازیگر مورد توجه است و طرفداران مشتاقانه منتظر هر پروژه جدیدی هستند که او به عهده می گیرد.
دنیرو در طول دوران حرفه‌ای خود به حرفه‌اش پایبند بوده و تعهد او به برتری باعث احترام و تحسین گسترده او شده است. او نماد واقعی صنعت فیلم و گواهی بر قدرت سخت کوشی و اراده است.
دنیرو علاوه بر بازیگری و تهیه کنندگی، کارگردانی ماهر نیز هست. او اولین کارگردانی خود را با فیلم «داستان برانکس» در سال ۱۹۹۳ انجام داد و پس از آن چندین فیلم دیگر از جمله «چوپان خوب» (۲۰۰۶) و «به یاد هنرمند رابرت دنیرو پدر» را کارگردانی کرد. (۲۰۱۴).
دنیرو همچنین به دلیل مشارکت در صنعت فیلم با افتخارات و جوایز متعدد شناخته شده است. او در سال ۲۰۱۹ نشان افتخارات مرکز کندی را دریافت کرد و در سال ۲۰۲۱ جایزه SAG Life Achievement را دریافت کرد. او همچنین مفتخر به دریافت یک ستاره در پیاده روی مشاهیر هالیوود شده است و یکی از اعضای فهرست ۵۰ اسطوره بزرگ سینمای آمریکا توسط موسسه فیلم آمریکا است.
کار دنیرو توسط همتایانش در این صنعت نیز شناخته شده است. او نامزد دریافت جوایز متعددی از سازمان‌ها و انجمن‌های سینمایی از جمله جوایز اسکار، جوایز گلدن گلوب، جوایز بفتا و جوایز انجمن بازیگران سینما شده است. او همچنین توسط چندین جشنواره سینمایی از جمله جشنواره فیلم کن و جشنواره فیلم ونیز مورد تقدیر قرار گرفته است.
دنیرو علاوه بر فعالیت های بازیگری، به خاطر فعالیت هایش نیز شهرت دارد. او از حامیان جدی جنبش زیست محیطی است و در تلاش برای افزایش آگاهی در مورد تغییرات آب و هوا و حفاظت از سیاره نقش داشته است. او همچنین در فعالیت های سیاسی، حمایت از اهداف لیبرال و نامزدهای دموکرات شرکت داشته است.
تأثیر دنیرو بر صنعت فیلم قابل توجه بوده است و کمک های او به شکل گیری شیوه ساخت و قدردانی از فیلم ها کمک کرده است. او به طور گسترده ای به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران تمام دوران شناخته می شود و کار او همچنان الهام بخش فیلمسازان و تماشاگران در سراسر جهان است.
رابرت دنیرو دو بار ازدواج کرده و شش فرزند دارد. او اولین بار از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۸ با دیانه ابوت بازیگر ازدواج کرد و این زوج صاحب دو فرزند شدند. او بعداً در سال ۱۹۹۷ با گریس هایتاور ازدواج کرد و این زوج دارای دو فرزند و همچنین دو فرزند خوانده هستند.
دنیرو در طول دوران حرفه‌ای خود به خصوصی بودن در مورد زندگی شخصی‌اش معروف بوده و تا حد زیادی جزئیات مربوط به خانواده و روابط خود را از انظار عمومی دور نگه داشته است. با وجود این، او به عنوان یک خانواده فداکار و پدری دوست داشتنی شناخته می شود و علناً در مورد اهمیت پدر بودن و نقشی که در زندگی اش ایفا کرده است صحبت کرده است.
دنیرو علاوه بر خانواده، به کار خود نیز علاقه مند است و به حرفه خود اختصاص داده است. او به دلیل آمادگی شدید برای نقش‌ها و تعهد به تعالی شناخته شده است و همچنان یکی از مورد احترام‌ترین و تحسین‌شده‌ترین بازیگران صنعت سرگرمی است.
رابرت دنیرو خودش هیچ کتابی منتشر نکرده است. با این حال، چندین کتاب در مورد زندگی و حرفه او نوشته شده است، از جمله زندگی نامه و مطالعات انتقادی در مورد آثار او. این کتاب ها بینشی از زندگی شخصی، روند بازیگری و تأثیر او بر صنعت فیلم را ارائه می دهند و منبع خوبی برای طرفداران و علاقه مندان به کار او هستند. علاوه بر این، دنیرو موضوع مصاحبه ها و مقالات متعددی در مجلات و روزنامه ها بوده است که بینش بیشتری از زندگی و حرفه او ارائه می دهد.