زندگینامه زیگموند فروید ، عصب شناس اتریشی و بنیانگذار روانکاوی
زیگموند فروید (1856-1939) عصب‌شناس اتریشی و بنیانگذار روانکاوی، روشی بالینی برای درمان آسیب‌شناسی روانی از طریق گفتگو بین بیمار و روانکاو بود. فروید را یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم می‌دانند.
نظریه‌های فروید بر این ایده متمرکز بود که رفتار و تجربه انسان به شدت تحت تأثیر انگیزه‌ها و تمایلات ناخودآگاه، به ویژه مربوط به تمایلات جنسی و پرخاشگری است. او یک مدل ساختاری از روان انسان ایجاد کرد که شامل id، ego و superego می‌شود و مجموعه‌ای از مراحل رشد روانی-جنسی را که افراد در دوران کودکی طی می‌کنند، پیشنهاد کرد.
فروید همچنین تعدادی از تکنیک‌های درمانی را برای کمک به بیماران در کشف و مقابله با تعارضات و خواسته‌های ناخودآگاه خود توسعه داد. این‌ها شامل تداعی آزاد، تجزیه و تحلیل رویا، و تجزیه و تحلیل انتقال بود.
اگرچه ایده‌های فروید در طول سال‌ها به شدت مورد انتقاد و بحث قرار گرفته است، اما تأثیر قابل توجهی بر روانشناسی مدرن و فرهنگ عامه نیز داشته است. تأثیر او را می‌توان در زمینه‌هایی از ادبیات و هنر گرفته تا سیاست و فلسفه مشاهده کرد.
فروید در سال 1856 در فرایبرگ، موراویا (اکنون Příbor، جمهوری چک) به دنیا آمد و بیشتر دوران بزرگسالی خود را در وین، اتریش گذراند.
فروید پس از تحصیل در رشته پزشکی در دانشگاه وین، به اختلالات روانی و عاطفی که در بیماران خود مشاهده می‌کرد علاقه‌مند شد و شروع به توسعه نظریه‌های روانکاوی خود کرد.
از معروف‌ترین آثار فروید می‌توان به «تعبیر رویا‌ها»، «سه مقاله درباره نظریه جنسیت» و «تمدن و نارضایتی‌های آن» اشاره کرد.
ایده‌های فروید در مورد نقش ضمیر ناخودآگاه، به ویژه اهمیت تجارب سرکوب شده دوران کودکی و تمایلات جنسی، بحث برانگیز بود و اغلب توسط معاصرانش مورد انتقاد قرار می‌گرفت.
پیروان فروید که به جنبش روانکاوی معروف هستند، مکتب فکری قابل توجهی را در روانشناسی و روانپزشکی تشکیل دادند و شخصیت‌های برجسته‌ای مانند کارل یونگ و آلفرد آدلر را در خود جای دادند.
فروید در سال 1938 از اتریش تحت اشغال نازی‌ها گریخت و سال بعد بر اثر سرطان در لندن درگذشت.
اگرچه برخی از ایده‌های فروید به دلیل غیرعلمی بودن و آزمون دشوار بودن مورد انتقاد قرار گرفته‌اند، اما کار او همچنان بر روانشناسی و روان درمانی معاصر تأثیر می‌گذارد. بسیاری از مفاهیم او، مانند مکانیسم‌های دفاعی ایگو، عقده ادیپ و ناخودآگاه، بخشی از زبان رایج روانشناسی و فرهنگ عامه شده‌اند.
فروید به دلیل استفاده از تداعی آزاد معروف بود، تکنیکی که در آن بیمار هر آنچه را که به ذهنش می‌رسد بدون سانسور یا قضاوت به زبان می‌آورد. این برای کمک به بیمار در کشف افکار و احساسات ناخودآگاه بود.
فروید یک مدل ساختاری از روان انسان ارائه کرد که از id، ego و superego تشکیل شده است. id نمایانگر تمایلات ناخودآگاه و غریزی است، ایگو میانجی بین id و واقعیت بیرونی است و سوپرایگو معرف معیار‌ها و ارزش‌های اخلاقی درونی شده است.
فروید همچنین تئوری رشد روانی-جنسی را توسعه داد که در آن کودکان از مراحلی می‌گذرند که با مناطق مختلف بدن (مانند مراحل دهانی، مقعدی و تناسلی) و درگیری‌ها و تثبیت‌های متفاوت مشخص می‌شود.
نظریات فروید بدون بحث نبود، به ویژه تأکید او بر جنسیت و تعبیر او از رویا‌ها به عنوان برآورده شدن آرزو. برخی از معاصران او، مانند کارل یونگ، از روانکاوی جدا شدند و نظریه‌های خود را توسعه دادند.
عقاید فروید تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ عامه داشته است و همه چیز از ادبیات و فیلم گرفته تا هنر و تبلیغات را تحت تأثیر قرار داده است. برای مثال مفهوم «لغزش فرویدی» بخشی از زبان روزمره شده است.
علیرغم انتقاد‌ها و بحث‌ها، فروید یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های تاریخ روانشناسی است و کار او همچنان توسط محققان و پزشکان سراسر جهان مورد مطالعه و بحث قرار می‌گیرد.
نظریات فروید تأثیر بسزایی در حوزه روانپزشکی داشت و او را یکی از بنیانگذاران روانشناسی مدرن می‌دانند.
کار فروید بر روی ضمیر ناخودآگاه تأثیری پایدار بر حوزه روان درمانی داشته است. امروزه بسیاری از درمانگران هنوز از نوعی تکنیک روانکاوی در کار خود با بیماران استفاده می‌کنند.
فروید همچنین به انسان‌شناسی علاقه داشت و در موضوعاتی مانند توتمیسم، دین و اسطوره‌شناسی بسیار نوشت.
دختر فروید، آنا فروید، نیز به شخصیتی برجسته در زمینه روانکاوی تبدیل شد و در روانکاوی کودکان و درمان کودکانی که در اثر جنگ آسیب دیده بودند، متخصص شد.
نظریه‌ها و تکنیک‌های فروید طی سال‌ها اقتباس و اصلاح شده‌اند، و در حال حاضر طیف گسترده‌ای از رویکرد‌های روان‌درمانی وجود دارد که از کار او استفاده می‌کنند، از جمله درمان روان پویشی، درمان شناختی-رفتاری، و درمان انسان‌گرا.
فروید نویسنده‌ای پرکار بود و آثار زیادی در طول زندگی خود تولید کرد. او علاوه بر آثار اصلی خود، مطالعات موردی بیماران فردی، نامه‌ها و مقالاتی را نیز در زمینه‌های مختلف نوشت.
ایده‌های فروید نه تنها بر روانشناسی، بلکه در زمینه‌هایی مانند ادبیات، فیلم و هنر نیز تأثیر گذاشته است. بسیاری از هنرمندان و نویسندگان در آثار خود از مفاهیم فرویدی استفاده کرده‌اند و مطالعه روانکاوی به بخشی از مطالعات ادبی و فرهنگی تبدیل شده است.
با وجود تأثیر ماندگار او در زمینه روانشناسی، نظریه‌ها و روش‌های فروید در طول سال‌ها مورد انتقاد شدید قرار گرفته است. منتقدان استدلال کرده‌اند که ایده‌های او علمی نیست و روش‌های او غیرقابل اعتماد است.
برخی از انتقادات کلیدی به کار فروید عبارتند از تأکید بیش از حد او بر غرایز جنسی و پرخاشگرانه، تمرکز او بر فرد به جای بافت اجتماعی، و استفاده از روش‌های غیر استاندارد و غیرقابل تکرار.
عقاید فروید در مورد جنسیت و جنسیت نیز به دلیل هترونهنجاری و محدودکننده بودن مورد انتقاد قرار گرفته است. در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای بررسی مجدد و به‌روزرسانی ایده‌های فروید وجود داشته است تا آنها را فراگیرتر و مرتبط‌تر با جامعه معاصر کند.
نظریه‌های فروید در طول سال‌ها اقتباس و اصلاح شده‌اند و طیف وسیعی از رویکرد‌های روان‌درمانی را به وجود آورده‌اند. برخی از شناخته شده‌ترین آنها عبارتند از تحلیل یونگ، درمان آدلری و درمان روابط شی.
تأثیر فروید بر فرهنگ عامه امروزه همچنان محسوس است. ایده‌های او درباره ضمیر ناخودآگاه، رویا‌ها و انگیزه انسانی در فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و آثار ادبی بی شماری به نمایش درآمده است.
آثار فروید بر مطالعه فرهنگ و جامعه نیز تأثیر داشته است. محققان در زمینه‌هایی مانند جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی و مطالعات فرهنگی از ایده‌های او برای بررسی موضوعاتی مانند قدرت، هویت و هنجار‌های اجتماعی استفاده کرده‌اند.
با وجود مناقشات پیرامون کار او، فروید یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخ روانشناسی است و ایده‌های او همچنان توسط محققان و پزشکان در سراسر جهان مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.
فروید یک گردآورنده مشتاق آثار باستانی و اشیاء هنری بود. او مجموعه بزرگی از اقلام از مصر باستان، یونان و روم و همچنین از فرهنگ‌های آسیا و خاورمیانه جمع‌آوری کرد.
نظریه‌ها و روش‌های فروید به شدت تحت تأثیر تجربیات و مبارزات شخصی او بود. به عنوان مثال، کار او بر روی ضمیر ناخودآگاه با تجربه خود او در تلاش برای درک و کار از طریق افکار و احساسات خود آگاه بود.
فروید در طول زندگی خود همیشه مورد استقبال نهاد‌های پزشکی قرار نگرفت. او با انتقاد و مخالفت برخی از معاصرانش مواجه شد که ایده‌های او را غیرعلمی و روش‌های او را غیرمتعارف می‌دانستند.
فروید در سال 1938 پس از اینکه حزب نازی کنترل کشور را به دست گرفت، مجبور به فرار از اتریش شد. او و خانواده‌اش در لندن ساکن شدند و تا زمان مرگش در سال 1939 در آنجا به کار و نوشتن ادامه دادند.
پس از مرگ فروید، ایده‌ها و روش‌های او همچنان توسط پیروان و جانشینانش توسعه و اقتباس شد. امروزه مکاتب مختلفی از روان درمانی وجود دارد که از کار او استفاده می‌کنند، از جمله درمان روان پویشی، درمان شناختی-رفتاری و درمان انسان‌گرایانه.
کار فروید نه تنها بر روانشناسی، بلکه در بسیاری از زمینه‌های دیگر نیز تأثیر گذاشته است. به عنوان مثال، ایده‌های او در مورد ضمیر ناخودآگاه، زمینه‌هایی مانند فلسفه، ادبیات و هنر را تحت تاثیر قرار داده است.
فروید علیرغم جنجال‌هایی که پیرامون آثار او وجود داشت، همچنان یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها در تاریخ روانشناسی است. ایده‌های او درباره ضمیر ناخودآگاه، رویا‌ها و انگیزه‌های انسانی همچنان مورد بحث و بررسی محققان و متخصصان در سراسر جهان است.
نظریه‌ها و روش‌های فروید به دلیل تمرکز بیش از حد بر فرد و نادیده گرفتن زمینه اجتماعی و فرهنگی که مردم در آن زندگی می‌کنند مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. برخی از منتقدان استدلال می‌کنند که ایده‌های او در مورد طبیعت انسان بسیار بدبینانه است و او نمی‌تواند جنبه‌های مثبت تجربه انسانی را توضیح دهد.
با وجود این انتقادات، ایده‌های فروید در مورد ضمیر ناخودآگاه و نقش تجربیات اولیه دوران کودکی در شکل‌گیری شخصیت همچنان در روانشناسی و روان درمانی تأثیرگذار است.
فروید علاوه بر کارش در زمینه روانکاوی، به مطالعه دین نیز علاقه‌مند بود. او درباره موضوعاتی چون خاستگاه‌های روانی دین، ماهیت تجربه دینی و رابطه دین و اخلاق مطالب زیادی نوشت.
کار فروید در زمینه روانکاوی تأثیر قابل توجهی در توسعه روانپزشکی مدرن داشت. ایده‌های او در مورد ضمیر ناخودآگاه و نقش تجربیات اولیه دوران کودکی در شکل دادن به شخصیت کمک کرد تا تمرکز روانپزشکی از جسمی به توضیحات روانشناختی بیماری روانی تغییر یابد.
از نظریات و روش‌های فروید نیز برای تحلیل و تفسیر آثار ادبی و هنری استفاده شده است. به عنوان مثال، نقد ادبی روانکاوانه به دنبال درک انگیزه‌ها و خواسته‌های ناخودآگاه شخصیت‌های ادبیات است.
آثار فروید به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده است و تأثیری جهانی بر حوزه روانشناسی داشته است. ایده‌های او توسط تمرین‌کنندگان در بسیاری از فرهنگ‌ها و زمینه‌های مختلف اقتباس و اصلاح شده‌اند و باعث ایجاد یک سنت غنی و متنوع از تفکر روانکاوانه شده‌اند.
زندگی و کار فروید موضوع بیوگرافی‌ها، فیلم‌ها و رسانه‌های دیگر بوده است. او همچنان یک شخصیت بحث برانگیز و جذاب در تاریخ روانشناسی است و ایده‌های او همچنان الهام بخش و چالش برانگیز دانشمندان و پزشکان در سراسر جهان است.
