در سال ۱۹۷۱، نایکی دانشجویی را استخدام کرد تا لوگوی مشهورش را فقط با ۳۵ دلار طراحی کند!

بیل باورمن و فیل نایت نایکی را در ۲۵ ژانویه ۱۹۶۴ با نام Blue Ribbon Sports (BRS) تأسیس کردند. پس از تغییر نام به نایکی، شرکت در ۳۰ می‌۱۹۷۱، این شرکت Swoosh را به عنوان لوگوی رسمی خود در همان سال انتخاب کرد. کارولین دیویدسون، دانشجوی دانشگاه ایالتی پورتلند در زمانی که نایت در آنجا تدریس می‌کرد، این لوگو را ایجاد کرد و سعی داشت حس حرکت را در طراحی آن منتقل کند.

لوگو توسط دیویدسون برای نایکی در سال ۱۹۷۱ طراحی شد و برای آن ۳۵ دلار دستمزد دریافت کرد. این نشان، با برخی اصلاحات بعدی، از آن زمان به عنوان لوگوی شرکت باقی مانده است و به یکی از نمادین‌ترین تصاویر ورزش تبدیل شده است.

دیویدسون به عنوان یک رشته روزنامه‌نگاری شروع کرد، اما پس از گذراندن یک دوره طراحی برای پر کردن یک درس انتخابی خالی، به طراحی روی آورد.

او در سال ۱۹۷۱ لیسانس طراحی گرافیک گرفت. در اینجا بود که با فیل نایت آشنا شد که در آن زمان در دانشگاه کلاس‌های حسابداری تدریس می‌کرد.

نایت شنیده بود که دیویدسون به دنبال پول درآوردن برای شرکت در کلاس‌های نقاشی رنگ روغن است، بنابراین به دیویدسون پیشنهاد داد تا برای شرکتش کار‌های آزاد انجام دهد.

نایت به دیویدسون پیشنهاد داد که برای کاری که می‌دهد به دیویدسون ۲ دلار در ساعت (معادل ۱۴ دلار در ساعت امروز) بپردازد.

به مدت هفت سال پس از تأسیس در سال ۱۹۶۴، BRS عمدتاً کفش‌های ویژه دویدن برند Onitsuka Tiger را از ژاپن وارد کرد. در سال ۱۹۷۱، نایت تصمیم گرفت نام تجاری خاص کفش‌های خود را داشته باشد.

نایکی ابتدا کفش‌های بسته‌بندی شده برای فوتبال بیرون می‌داد. کارخانه‌ای در مکزیک آماده ساخت این کفش‌ها بود. تمام چیزی که نایت برای تبدیل به برند در این مثطع نیاز داشت یک نشان یا لوگو بود.

بنابراین او از دیویدسون خواست حتما نوار نشان‌دهنده حرکت را با لوگو منتقل کند که در عین حال  آدیداس را به یاد نیاورد. در طول هفته‌های بعد دیویدسون  حداقل نیم دوجین علامت ایجاد کرد و آن‌ها را گرد هم آورد تا به نایت، باب وودل و جف جانسون (دو مدیر BRS) در دفتر شرکت که در آن زمان واقع در تیگارد، اورگان ارائه کند.

آن‌ها در نهایت علامتی را انتخاب کردند که اکنون در سطح جهانی به عنوان Swoosh شناخته می‌شود، شکلی که از بال‌های الهه یونانی نایکی الهام گرفته شده است.

نایت اما این طرح اولیه را نپسندید. پس دیویدسون زمان بیشتری برای اصلاح کاری که روی Swoosh انجام داده بود خواست. با این حال، نایت اظهار داشت که این شرکت زمان کوتاهی دارد د و به لوگو در اسرع وقت نیاز دارد.

برای خدمات او، شرکت ۳۵ دلار (معادل ۲۵۳ دلار امروز) به او پرداخت کرد و به این اشاره کرد که او ۱۷.۵ ساعت برای ایجاد Swoosh کار کرده، اگرچه دیویدسون گفت که مطمئن است که ساعت‌های بیشتری روی طراحی کار کرده است.

Swoosh رسماً در ۱۸ ژوئن ۱۹۷۱ و در ژوئن ۱۹۷۲ در مسابقات المپیک دوومیدانی ایالات متحده در یوجین، اورگان، علامت تجاری شد.

دیویدسون به کار برای Blue Ribbon Sports ادامه داد (این شرکت در سال ۱۹۷۲ رسماً به نایکی تبدیل شد) تا زمانی که نیاز‌های طراحی شرکت در حال رشد از ظرفیت یک نفر فراتر رفت.

در سال ۱۹۷۶، شرکت اولین آژانس تبلیغاتی خارجی خود، جان براون و شرکا را به کار گمارد و دیویدسون به کار بر روی نیاز‌های مشتریان دیگر ادامه داد.

در سپتامبر ۱۹۸۳، نایت به دیویدسون یک حلقه Swoosh طلایی با یک الماس جاسازی شده و ۵۰۰ سهم از سهام نایکی (که از آن زمان به ۳۲۰۰۰ سهم تقسیم شده) داد تا از او تشکر کند.

دیویدسون به عنوان “بانوی لوگو” شناخته شد. او گفت که میلیونر نیست اما راحت زندگی می‌کند. دیویدسون در سال ۲۰۰۰ بازنشسته شد و اکنون به سرگرمی‌ها و کار‌های داوطلبانه مشغول است.

این لوگو نسبت به طراحی اولیه خود در سال ۱۹۷۱ تغییرات جزئی داشته است. در طول سال‌ها، پالت رنگ نارنجی و سفید به‌طور سنتی روی لوگو استفاده می‌شود، اگرچه اخیراً یک swoosh مشکی یکدست محبوبیت قابل توجهی به دست آورده است.

Swoosh از سال ۱۹۸۸ در کنار شعار تجاری “Just Do It” ظاهر شده. این دو با هم هسته اصلی برند نایکی را تشکیل می‌دهند.