بر اساس شواهد تازه ممکن است جهان دو برابر بیشتر از آنچه که فکر می‌کردیم، پیر باشد! دنیا ۲۶ میلیارد ساله است یا ۱۳ میلیارد ساله؟!
یک مطالعه جدید به رهبری راجندرا گوپتا در دانشگاه اتاوا که بر اساس داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) انجام شده، یک فرضیه تقریباً صد ساله را احیا کرده که بر اساس آن سن جهان ممکن است دو برابر آنچه قبلاً تصور می‌شد، باشد.
معمولاً در محافل کیهان‌شناسی پذیرفته شده است که انفجار بزرگ بیش از ۱۳ میلیارد سال پیش رخ داده و این محاسبه بر اساس انتقال به سرخ ناشی از انبساط جهان در چهار بعد برآورد می‌شود. با این حال، مانند بسیاری از چیز‌ها در فیزیک پیشرفته، هیچ چیز ثابت نیست زیرا شکاف‌هایی در دانش ما در مورد برخی از ویژگی‌های اساسی کیهانی وجود دارد.
یکی از این نقایش دریافتی مات «مسأله غیرممکن اولیه کهکشان» است که توسط کهکشان‌های کوچکی که توسط JWST درموردشان تحقیق شده، این گمان تقویت شده.
تصور می‌شود دنیا ۳۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ تشکیل شده‌اند، اما شواهد دیگر نشان می‌دهد که یک مرحله بلوغ یک میلیارد ساله را گذرانده‌اند. کهکشان‌ها دیگری که با فرض‌هی اولیه ما ناهمخوان است HD ۱۴۰۲۸۳ است که به آن ستاره متوسلاه Methuselah نیز می‌گویند، که بایستی بر اساس فرضیه بیگ بنگ ۱۲ میلیارد سال باشد اما از سوی دیگر محسابات سن آن را حدود ۱۴.۵ میلیارد سال تحمین می‌زنند، یعنی قدیمی‌تر از خود کیهان.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
برای توضیح این ناهنجاری‌ها، گوپتا ایده‌ای بحث‌برانگیز به نام «فرضیه نور خسته» tired light را احیا کرده است. نور خسته توسط فریتز زویکی در سال ۱۹۲۹ به عنوان جایگزینی برای نظریه جهان در حال انبساط توضیخ داده شد.
ایده اصلی این است که تغییر رنگ قرمز منتسب به انبساط، نتیجه عبور نور از جهان است و در این سیر انرژی خود را از دست می‌دهد زیرا فوتون‌ها با غبار، گاز یا میدان‌های انرژی برهم کنش می‌کنند. به عبارت دیگر، جهان می‌تواند ساکن باشد و انبساط صرفاً یک توهم است!
این ایده‌ای است که هرگز مورد قبول فیزیکدانان قرار نگرفته است. آن‌ها در همان ابتدا به این نکته اشاره کردند که نور خسته چندین مشکل دارد، از جمله اینکه باید منجر به تار شدن ستاره‌ها و کهکشان‌ها می‌شد، و نمی‌توانست دلیل تغییر نور باشد. چیزهای دیگری که این نظر را رد می‌کرد و در برابر آن بود، روشنایی آسمان در طول زمان، عدم تقارن جهان، طیف حرارتی آن و وجود و تابش پس زمینه کیهانی است.
اکنون گوپتا این‌ایده را با اضافه کردن آن به معادله پل دیراک که شامل برهمکنش ذرات در سطح کوانتومی است، بازگردانده است و نشان می‌دهد که ثابت‌های جفتی در معادله می‌توانند در طول زمان به دلیل ثابت ناشناخته ثابت‌هایی با مقادیر دیگر باشند. این می‌تواند تغییر رنگ قرمز را تغییر دهد و سن مشاهده شده جهان را به ۲۶.۷ میلیارد سال برآورد می‌کند.
این مطالعه در Monthly Letters of the Royal Astronomical Society منتشر شد.
منبع: دانشگاه اتاوا
