پرسیدن عیب نیست، نگوگلیدن عیب است

والدین یک نوزاد پره‌ترم(نارس) جواب سوالشان را درباره آنمی(کم خونی) فرزندشان با جستجوی در گوگل بوسیله گوشی موبایلشان یافتند.

آنها فقط یک گوشی موبایل با باتری کم داشتند، آنها عبارت  hemoglobin premature infant را جستجو کردند و این مقاله را یافتند. آنها با توضیحات این مقاله دریافتند که بین اولین و سومین ماه پس از تولد نوزادان نارس، داشتن هموگلوبین زیر ۷ ،می‌تواند طبیعی باشد.

پزشکان قصد انتقال خون به این نوزاد را داشتند. ولدین بچه نتایج جستجویشان را به پزشکان نشان دادند، و آنها متقاعد شدند که نوزاد به انتقال خون احتیاجی ندارد.

منبع:وبلاگ clinical cases and images

اول: در تحقیقی که چندی پیش در آمریکا انجام شد، بیماران گوگل را بهترین دوست خود برای کسب اطلاعات پزشکی معرفی کردند. منابع اطلاعاتی مردم و بیماران ما کدامند؟ حقیقت این است که آنقدر از نظر سطح اقتصادی-اجنماعی پایینیم که از مرحله اطلاع‌رسانی غیرفعال به مرحله کسب اطلاعات فعال نرسیده‌ایم. بیشتر روزنامه‌هایمان ساده‌نویسی در امور پزشکی را با غلط‌نویسی اشتباه گرفته‌اند، و نمی‌دانند که ساده‌نویسی و درست‌نویسی هیچ مغایرتی با هم ندارند. اخبار تلویزیون و رادیو مملوند از اطلاعات غیرکاربردی و گاها اشتباه.

دوم: چه حال و صفایی دارند این آمریکاییها با موبایلهای وب پیمای خود!

سوم: گرچه  در اینترنت مطالب خوب پزشکی را به سرعت می‌توان یافت، ولی باید دقت کنید که هر سایت و وبلاگی را در این زمینه دارای اعتبار ندانید.

چهارم: یادم باشد مبحث آنمی نوزادان و اطفال را دوباره از رفرنسها بخوانم، شاید یک دفعه بیمار گوگل دوستی به تورم خورد.

پنجم: پرسیدن عیب نیست، نگوگلیدن عیب است.