استادیوم ورزش‌های آبی پکن که برای المپیک ۲۰۰۸ آماده شده،
معماری شگفت‌انگیزی دارد. به خاطر نمای حبابی و شفاف، این استادیوم لقب مکعب آبی
گرفته است.
هفته قبل بعد از مدت‌ها این استادیوم برای بازدید توریست‌ها
بازگشایی شد.
این ورزشگاه طوری طراحی شده که در مصرف انرژی کارا باشد، پوسته
حبابی، انرژی نور خورشید را جذب می‌کند و هوا و آب استادیوم را گرم می‌کند. هر
حباب، فیلتری دارد که میزان پراکنده شدن گرما را تنظیم می‌کند. جنس این حباب‌ها از
یک ماده شبیه تفلون موسوم به ETFE است. بنابراین این ورزشگاه سازه‌ای «سبز» و
سازگار با محیط زیست محسوب می‌شود.
این استادیوم از آب بارانی که روی سقفش می‌بارد بعد از تصفیه،
برای تأمین آب ورزشگاه استفاده می‌کند.
تخمین زده می‌شود که ۱۵۰ تا ۲۰۰ ملیون دلار هزینه، صرف ساختن
مکعب آبی شده باشد.
عملیات ساخت این استادیوم از دسامبر ۲۰۰۳ آغاز شد.
در المپیک ۲۰۰۸، ورزشکاران برای گرفتن ۴۲ مدال طلا باید در همین
ورزشگاه رقابت کنند، ورزشگاهی که ۶ هزار صندلی ثابت و ۱۱ هزار صندلی موقتی دارد و
طراحی خوب آن استفاده از این ورزشگاه را تا ۴۰-۳۰ سال آینده هم ممکن خواهد کرد.
سلام…خیلی جالبه….
جالبه که اینا به استفاده از انرژی های خورشیدی و طبیعی توجه میکنند . اما اگه اینو میخواستن تو ایران بسازن حتما باید یک نیزوگاه هم برای تامین گرمایش و اینجور چیزاش براش میساختن و مسلما در و دیوارشم بتن بود. آخه مهندسای ما چیزی جز این بلد نیستن !
همین امسال هم بهترین اختراع ایران که در مالزی اول شد چی بود؟ بتنی گرمایشی ! که بچه های دانشگاه آزاد قزوین درست کردن. یکمی هم میشه روی مواد دیگه که بازگشت پذیر به طبیعت هستن کار کرد .
vaghean matlab jalebi bod .vaghean khosham oomad
خودمونیم همه چیز این چینی ها شگفت انگیز است!!!!!
سلام.
با خوندن این مطلب فوری ذهنم رفت که چی میشد ما هم از این چیزا داشتیم. اما یه لحظه فکر کردم در آمد نفتی ایران در سال ۲۰۰۶ حداکثر ۶۰ میلیارد دلار بوده است. و هزینه ساخت این ورزشگاه ۲۰۰ میلیون دلار بوده. یعنی ما با در آمد نفتیمون می تونیم ۳۰۰ تا از این ورزشگاه ها بسازیم. یعنی ایرانی ها تقریبا باید ۱ روز نه آب و غذا بخورند و هیچ انرژی مصرف نکنند و مملکت بطور کلی کامل بخوابه و هیچ هزینه ای نداشته باشه تا بتونیم یه ورزشگاه اینجوری داشته باشیم. پس بیایید ۲۴ ساعت روزه بگیریم!!!!!!!!!!!!!!
بسیار جالب بود!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!۱
سلام
خسته نباشید
قبلاً جای دیگه دیده بودم ولی مطلب شما کامل تر بود
من یه بلاگ در مورد عمران و معماری دارم
اجازه هست از مطلبتون ( با ذکر نام ) استفاده کنم ؟
در ضمن
چطور متوجه شم که بهم اجازه میدید یا نه؟
e-mail یا همین جا تو پاسخ ؟
وقتی این عکس ها رو دیدم یاد یخ زدن لوله های ورزشگاه آزادی افتادم ..ما اون موقعه نفت می فروختیم ۷دولار الان می فروشیم ۱۰۰دلار اون موقعه ورزشگاه آزادی ساخته شد الان ورزشگاه سردار جنگل تو رشت ……حالا یه خورده فکر کنید
یکی به من بگه ایرانی هایی که شهرت ساخت مساجدشون گوش عالم رو پر کرده و معماری بی نظیر مساجد ایرانی در همه جا شناخته شده چرا باید تن به ساخت مصلی تهران اوونم با این قیافه بدن ؟؟؟
بتن تنها چیزیه که از دور به نظر میاد البته گلدسته هاش ( گلدسته که چه عرض کنم…) که دیگه آخرشه…
اینو در تکمیل صحبت حسین آقا گفتم
واقعا دمت گرم
ما جوونا که خونمون به جوش اومده از این جهانی سوم بودن و دائما در شگفت کارهای کشورهای به قول خودمون جلو افتاده باشیم
(…)
ابی
سلام
بسیار زیبا بود.اونوقت ما واسه ساخت یه استادیوم ۳۰۰۰۰ نفری ۸سال وقت تلف می کنیم،بعدش هم که افتتاح می شه سه روز بعد سقف رختکنش میریزه!!!
شادباشی!
khob.bayad begam jaleb bood.
aali
واقعا باید تبریک گفت به طراح و سازندگان چنین اثر هنری! خلاقیت به این میگن.عالیه….
کاش میتونستم از نزدیک ببینمش…..D:
بسیار جالب و شگفت انگیز بود
دمشون گرم
خیلی قشنگ بود ولی وقتی دیدمش یاد ورزشگاه حافظیه شیراز افتادم چون واقعا خیلی شبیهن
اخی . اخه ما ایرونیا دل نداریم!!!!!!!
چقد اخه میخوان بزنن تو سر ما؟؟/
به این طراحی که استفاده مستقیم انرژیهای طبیعی اطراف خود دارد معماری پایدار می گویند نمونش در معماری گذشته ایران وجود دارد که دنیای آن زمان حتی به فکرشون نمی رسید این کار تقلید از خود ماهاست ایران خیلی بزرگ است کافیه آن را درک کنیم و خودمان را باور داشته باشیم
عالی بود ممنون
خیلی جالب بود
ممنون از سایت خوبتون