ثریا دارابی، یکی از مؤسسان سایت Foodspotting

دوستانی که وبلاگ من را دنبال میکنند، تا به حال پستهای زیادی خواندهاند که در آنها ایرانیها یا ایرانیتبارهایی را که در زمینه راه انداختن استارتآپها در خارج از ایران موفق بودهاند، معرفی کردهام.
هدف من از این پستها القای حس افتخار نژادی یا تأکید بر ایرانی بودن این افراد نیست، چرا که اصولا همه این افراد در اتمسفری به کلی متفاوت از حال و هوای ایران زندگی میکنند.
موفقیت این افراد حاصل زیرکی و تلاش خودشان بوده است، «ایران» واقعا در موفقیت آنها نقشی نداشته است، ایران برای برخی از آنها مهم است و برای برخی دیگر هم تنها جایی است که پدران و مادرانشان زمانی بودهاند.
دوستداران وب 2.0 و کسانی که هر روز ساعتی را به مرور تازههای فناوری در اینترنت اختصاص میدهند، شاید مثل من بارها برایشان پیش آمده است که از خود پرسیده باشند که آرزو کرده باشند که ای کاش استارتآپهای موفق ایرانی در ابعاد بینالمللی هم میداشتیم. آنها ممکن است گاهی سرخورده شوند و گاه از فرط ناامیدی به این نتیجه برسند که نکند اصلا DNA ایرانی با ابتکار و خلاقیت مشکل داشته باشد.
این سری از پستهای یک پزشک، اگر هیچ چیزی بر دانش شما اضافه نمیکند، لااقل این حسن را دارد که امیدی هر چند اندک در دل برخی از شماها زنده کند.
اگر یادتان بیاید، چند وقت پیش سایت جالب Foodspotting را در همین وبلاگ به شما معرفی کردم، در این سایت کاربران میتوانند، عکسها غذاهای جالب و خوشمزهای را که هر روز میخورند، به اشتراک بگذارند. برای بسیاری از ماها که به شکممان خیلی اهمیت میدهیم! Foodspotting در حکم یک بهشت آنلاین بود!
اما امروز، وقتی این پست techcrunch را دیدم، متوجه شدم که یکی از سه بنیانگذار این سایت شخصی به نام ثریا دارابی است. (اگر سرعت اینترنتتان خوب است مصاحبه ویدئویی را ببینید.) با جستجویی که انجام دادم متوجه شدم که ایشان ایرانیتبار است و دستکم پدری ایرانی دارند.
Foodspotting که برای ما حکم وقتگذرانی را دارد و شاید باعث شود که آنزیمهای دستگاه گوارشمان شروع به ترشح کنند، برای پایهگذار آن، سودی سه میلیون دلاری داشته است و تا به حال اپلیکیشن آیفون این سایت، حدود 650 هزار بار دانلود شده است. این سایت البته اپ اندروید هم دارد.
ثریا دارابی که در حال حاضر 27 ساله است، کارش را از نیویورک تایمز به عنوان مدیر امور مشارکت دیجیتال و رسانههای اجتماعی شروع کرد و این غول رسانهای پیر را با رسانههای جوان اجتماعی مثل توییت و فیس بوک آشتی داد.
مدرک دانشگاهی ثریا، البته هیچ ربطی به آیتی ندارد، او او تحصیلکرده ادبیات انگلیسی از دانشگاه جورج تاون است ولی خوب فرهنگ جوامع غربی با جامعه مدرکگرای ایران به کلی متفاوت است، طوری که او به درکها و بینشها و نگاههای متفاوت هم ارزش داده میشود، به همین خاطر بود که او توانست مدارج ترقی را طی کند.
ثریا، سپس به سرویس مبحوب drop.io رفت و با این سایت محبوب همکاری کرد و پس از آن Foodspotting را بنا نهاد.
او که دفعات متعددی در لیست افراد جوان خلاق معرفیشده از روی مجلات، قرا گرفته است، در سال 2010 از سوی نشریه «فست کمپانی» به عنوان یکی از افراد خلاق برتر معرفی شد و چهرهاش روجلد مجله شد:
ثریا، از تخصصاش در زمینه رسانههای اجتماعی برای امورات غیرانتفاعی مثل امور خیریه آب و تهیه آب و غذا برای گرسنگان دنیا هم استفاده میکند، تأسیس سایت غیرانتفاعی goods4good در همین راستا بود.
ثریا، در حال حاضر استراتژیست ABC NEWS هم هست. توییتر او بیشتر از 440 هزار دنبالکننده دارد، بیشتر از هر کاربر اینترنت ایرانی!
افراد زیادی درک شهودی او را از رسانههای اجتماعی ستودهاند. او دوست دارد زنان بیشتری را در زمینه راه انداختن استارتآپها موفق ببیند. به باور او در دنیایی که پسر جوان بیست و چند سالهای با یک سایت بر پایه PHP قدرت بیشتری در زمینه تأثیرگذاری اجتماعی نسبت به رئیس جمهور امریکا داشته باشد، باید بهای زیادی به این رسانهها داد.
ثریا دوستان زیادی در میان کارکنان و پایهگذاران استارتآپهای موفق مثل فیسبوک و فور اسکویر دارد. گاهی از او سؤال میشود که مدیریت سایت خوشمزه Foodspotting اشتهایش را زیاد نمیکند و چاقش نمیکند، پاسخ او هم این است که میزان اشتغال او انقدر زیاد است که حتی گاهی نهار را فراموش میکند. البته ورزش تای بکس هم در این زمینه بیتأثیر نیست.
باقلوا، پسته، زعفران و برنج، سوقاتیهایی هستند که هر وقت پدر ثریا به دیدنش میآید، برایش از ایران به ارمغان میآورد!
منابع: techcrunch – fastcompany – + – +
تشکر جناب دکتر
سوالی که برای من پیش میاد گاهی…اینه که چنین سایتی (و سایتهای موفق مشابه) که در اون تبلیغی نمیبینیم یا هر نوع اطلاعیه ی دیگه ای که بوی بیزنس بده، دقیقا از چه مواردی درآمد کسب میکنه؟ حتی چک کردم اپ آیفونش رایگان هست.
و یک نکته رو میخوام بگم: با توجه به آمار الکسا، این سایت روزانه نباید بیش از 4-5 هزار بازدید داشته باشه و این آمار بسیار پایینی هست. اما ایده اونقدر قوی بوده که تونسته اکثر کاربران رو مجبور به ثبت نام بکنه و در نتیجه تعداد یوزرها رو بالا ببره یعنی کیفیت بازدیدها بالاست.
اگر اشتباه میکنم منو اصلاح کنید و اگر درسته، بد نیست راجع بهش بحث کنیم.
سپاس
احتمالا تبلیغ غیرمستقیم. جلب حامی مالی. خود سایت در واقع به صورت دقیق یک شبکه اجتماعی مبتنی بر موقعیت هست که در اون کاربرها غذاها و رستورانها و کافیشاپها خوب را به هم توصیه میکنن. البته باید در مدل اقتصادی سایتهای اینچینین تحقیق بیشتری کرد.
زنده باد ایران و ایرانی :)
به نظرم کاملا حق با شماست در این مورد:
============
چرا که اصولا همه این افراد در اتمسفری به کلی متفاوت از حال و هوای ایران زندگی میکنند.
موفقیت این افراد حاصل زیرکی و تلاش خودشان بوده است، «ایران» واقعا در موفقیت آنها نقشی نداشته است، ایران برای برخی از آنها مهم است و برای برخی دیگر هم تنها جایی است که پدران و مادرانشان زمانی بودهاند.
=============
خیلی از این تیکه خوشم اومد…
ربطی به ایرانی و غیر ایرانی نداره مهم اینه که بستر فراهم باشه و واقعا اگر کسی تلاش میکنه بتونه پیشرفت کنه
مسلما اگر تو ایران بود …
جالبه آدم وقتی این اخبار رو میشنوه به خودش میباله
که یک ایرانی به این موقعیت رسیده
دکتر مجیدی گرامی:
آقا شما خودت هم یکی تو مایه های همین خانم دارابی هستی. افسوس که در ایران قدر افرادی مثل شما دانسته نمی شه. حیفه که شما فقط وبلاگ بنویسی، گرچه این وبلاگت به اندازه صدها مجله ای که داره منتشر میشه ارزش داره. ولی اگر من کاره ای بودم از شما دعوت می کردم وزیری وکیلی یا لااقل مدیر رسانه ای چیزی بشی! من همیشه از اینهمه انرژی و پشتکار بی بدیل شما در دنبال کردن اخبار فن آوری و حتی غیر آن در عجبم. پزشک خوب در حرفه ی خودش دائم نیازمند مطالعه است و اینکه علاوه بر آن چگونه این همه اخبار را نه تنها دنبال می کنی بلکه گاهی ترجمه کرده یا مقاله بلند بالای ارزشمند، منطقی و بی تعصبی بر مبنای آنها می نویسی جای سپاس دارد.
آرزوی سلامتی و بهروزی شما و خانواده ارجمند را در این سال پیش رو دارم.
لطفاً این نظر رو منتشر کن و به حساب تبریک سال نو بگذار.
جالب بود
خوشمان آمد :)
دکتر جان سال نو مبارکت باشه
وقتی ما اینجا نمی تونیم وبلاگ این خانوم رو بی دردسر باز کنیم دیگه چه انتظاری هست؟!
سرویس وبلاگ ایشان ف ی ل ر است که نکند الگویی مناسب برای زنان ایران باشند…
” پسر جوان بیست و چند سالهای با یک سایت بر پایه PHP” منظورش همونمارک زوکر برگ خودمون هست؟
یکم تحقیرش نکرده؟!
البته نگاه ِبه این طور آدم های ِایرانی ِحتا خارج نشین این فایده را دارد که برخی فکر نکنند ایرانی جماعت چیزی از دیگران کم دارد
البته متوجه هستم که او در ایران بزرگ نشده
موفق باشید
سلام عزیزم خیلی دوست دارم من نیشابوری هستم خیلی سایت جالبی دارید من افتخار میکنم به شما که ایرانی هستید من دیپلم کامپیوتر دارم دوست داشتم مثل شما بودم ولی چون من یتیم بودم پول وهزینشو نداشتم به لطف خدا همیشه در هر راهی پا میگذارید افتخار برانگیز وموفق باشید by
ظاهرا نشانی وبلاگ خانم ثریا دارابی صحیح نیست لطفا بررسی بفرمایید.
سوغاتی جناب دکتر نه سوقاتی! از شما بعید است
ازموفقیت شما به عنوان یک ایرانی خوشحال شدم هی کاش میشد در ایران هماین برنامه راباغذاهای ایرانی -سنتی اجرا میکردید ومنهم به عنوان میزبان در خدمتتون بودم. چون من عاشق اشپزی وعکاسی هستم. به امید دیدار در ایران ودر بام ایران شهر کرد
چی بگم؟
خوش بحالش؟ پول داشته که رفته ژاپن. بعدش غذا خورده. بعدشم از غذاهایی که خورده عکس انداخته. بعدش دوباره برگشته آمریکا و غیره و غیره و غیره.
ما که تا شاه عبدالعظیمش میخوایم بریم تا یه کباب کوبیده پر از دمبه و جگرسفید بخوریم باید از یه سال قبلش برنامه ریزی کنیم تا تو اون ماهی که میخوایم بریم یه وقت پول کم نیاریم. چه برسه به ژاپن و آمریکا و نیویورک تایمزو……. فکر کن ما بخوایم از اون کباب کوبیده عکس بگیریم بزاریم تو نیویورک تایمز!!!!!!!!!
آه….. خوش بحالش حداقل نگران این نیست که باید ماهی یک میلیون و سیصد هزار تومن قسط بده. در حالی که دریافتیش دومیلیون تومنه. حالا با 700تومن مابقیش پوله چی رو میشه داد خدا عالمه. پول خورد و خوراک رو یا شیرخشک بچه رو یا…….. نمیدونم
خوش بحالش. حداقل نگران این نیست اگه سال دیگه به دریافتیش اضافه میشه. دریافتیش انقدر زیاده که تورم و گرونی رو اضافه شدن حقوقش تاثیری نمیذاره و میتونه پس انداز کنه. آه…. اما ماها باید رنگ پس انداز کردن مگه تو خواب بینیم.
اصلاً ولش کن… اینجا جای به درد آوردن دل کسی نیست.
حالا بگذریم …. این خانم که این همه پولدارن میشه بیان آپارتمان منو که از مسکن مهر صفادشت 34 میلیون تومن خریدم و بخرن؟ یه وام 30 میلیونی هم داره که نباید اصلاً نگران پرداخت قسط هاش باشه. همش کلاً تا دو سال اول باید ماهی 342 هزار تومن پرداخت کنه. بعد از دو سال 300 هزار تومن. خیلی کمه اصلاً نگران نباشه و راحت میتونه پرداخت کنه. تازه من 7 تا قسطش و پرداخت کردم و یه قسط عقب افتاده هم نداره. چون نیاز مالی دارم و باید سریع بفروشمش بهش این 7 تا قسطی که پرداخت کردم رو تخفیف میدم. خیلی خوب دارم میفروشمش. فقط یه چیزی اگه بخواد بره توش زندگی کنه هنوز گازش وصل نیست. آخه وقتی داشتن لوله کشی آب رو میکردن. سازمان آبی ها زدن لوله های گاز و ترکوندن. بخاطر همین یکم به تاخیر افتاده ولی نگران نباشه قول دادن تا دو ماه دیگه گازشم وصل کنن.
در هر صورت دستش درد نکنه بیاد بخره. تا ما بتونیم از خونه پدرم بیایم بیرون و بدهی هامون رو بدیم و با بقیه اش یه جایی رو تو شهرستان اجاره کنیم.
خوبه دیگه بیاد بخره. هم اون خونه دار میشه. هم ما میریم مستاجری. (حکایت ما رو ببین رنگ خونه ای که خریدیم رو تا حالا ندیدیم. حالا مستاجری برامون شده یه آرزو)