آغاز گزارش‌های «صفر و یک» و «یک پزشک» از نمایشگاه CES 2014

این ماه من شخصا برنامه کاری خودم را طوری تنظیم کرده بودم که در روزهای مصادف با CES 2014 بتوانم بیشتر در منزل باشم تا بتوانم از عهده بازتاب CES 2014 برآیم.

در مورد CES و اهمیت‌اش پیش‌تر در «یک پزشک» نوشته بودم، در ضمن اگر اطلاع ندارید باید بگویم که به لطف تلاش‌ها و پیگیری‌های حسین سهندرام و نیز پشتیبانی خوب شرکت «های وب»، ما الان حسین سهندرام را به عنوان یک خبرنگار در لاس وگاس داریم.

اخبار را که مرور می‌کردم، متوجه شدم همزمان با ورود حسین سهندرام به فرودگاه جان اف کندی، موج سرما این شهر و منطق گسترده‌ای از آمریکا را فراگرفته بود که تبعات آن باعث شد، دو سه باری پرواز حسین از نیویورک به لاس وگاس -محل برگزاری CES- با تأخیر مواجه شود.

اما الان حسین در لاس وگاس است و امروز نخستین عکس‌های خود را برای ما ارسال کرده است.

الان من و حسین دیگر هزاران کیلومتر از هم دور هستیم، من خسته از فشار کاری این چند روزه و ویزیت آن همه بیمار هستم و حسین هم سرشار از انرژی در لاس وگاس.

می‌دانید! دنیای آنلاین و آفلاین من روز به روز بیشتر از هم فاصله می‌گیرند، طوری که همیشه باید چند ساعتی را صرف کنم، تا هر بار با یکی از این دنیا تطبیق کامل پیدا کنم، در یک سو الان در حال دیدن محیط تجملی لاس وگاس هستم، از همین عکس‌های محدود که در این پست می‌بینید، نظم و بزرگی و تشریفات این رویداد مهم فناوری دنیا قابل حس است.

اما از سوی دیگر من موقع نوشتن و تنظیم پست‌ها CES هم، همان حس و حال همیشگی را دارم، اینکه نوشته‌هایم آیا واقعا به درد خوانندگانم می‌خورد یا نه. آیا وقتی دارم در تلویزیون‌های 4K با صفحات عظیم که خریدش از عهده هر کسی برنمی‌آیند، می‌نویسم، خوانندگان یک پزشک، چه تصوری پیدا می‌کنند، اینکه داریم به «علمی -تخیلی نویسی» نزدیک می‌شویم، آیا متوجه شرایط زندگی مردمانمان نیستیم، چشم‌های خود را بسته‌ایم و محو ظواهر شده‌ایم یا اینکه نه! درک می‌کنند ما به سبک همیشگی در پی کشف «روندها» و «علت پیشرفت‌ها» هستیم و دوست داریم روزی برگزیده «خوبی‌»های دنیا را با فرهنگ خود ترکیب کنیم و جامعه‌ای جدید خلق کنیم.

در «یک پزشک» خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که از بازتاب اخبار پردازنده‌های نسل جدید، گوشی‌های «های اند»، تبلت‌های جدید و صفحات نمایش جدید، عامدانه پرهیز می‌کنم، چون همیشه با خودم می‌گویم که تا جایی که ممکن است باید در مورد چیزهایی بنویسم که یا عملا در فاصله نزدیک در دست مردم قرار خواهند گرفت یا داشتن درک و دانشی از آنها، تغییری در «بینش» مردم ایجاد خواهد کرد.

هنوز که هنوز است، بعضی از خوانندگان «یک پزشک» تصور می‌کنند که یگانه کار من وب‌نویسی است، و حتی از نام وبلاگ هم شکی نمی‌کنند که ممکن است اینگونه نباشد، بنابراین پیش می‌آید که گاهی در تماس‌هایی مثلا برای هماهنگی درج تبلیغات به کرات مرا با عنوان «مهندس» خطاب کنند، اما من طبیبم و خوشبختانه یا شاید بدبختانه با دردهای مردمم آشنا هستم، همین دردآشنایی گاهی مانعی سرخوشی بیش از حد در مواجهه با «پوسته‌ها»ی فناوری در من می‌شوند، فکر کنم که در ابتدای همین ماه بود که صحنه‌ای بس دردناک در اورژانس دیدم، پیرزنی که دچار خونریزی مغزی شده بود، همراهی که از پرسیتار قیچی می‌خواست. وقتی پرستار با تعجب پرسید که قیچی را برای چه می‌خواهی، همراه گفت که برای بریدن النگوهایش، النگوها را بفروشم تا خرج درمانش تأمین شود!

این صحنه فقط پانزده ثانیه طول کشید، البته قضیه به خوبی و خوشی تمام شد و هزینه درمان عملا کمتر از آن چیزی بود که همراهان تصور می‌کردند، اما همان چند ثانیه من را از درون ویران کرد. می‌دانید که من علاقه زیادی به عکس‌ و عکاسی و دست‌کم تماشای عکس‌های زیبا دارم، غالبا کسانی که اینگونه هستند، آدم‌هایی هستند که در زندگی خود، اگر امکان عکاس شدن هم پیش نیاید، «شات‌های ذهنی» می‌گیرند، من هم هر روز بارها و بارها چنین شات‌هایی را می‌گیرم، شاید روزی اگر عینک گوگل بیاید این شات‌ها، شات‌های واقعی شوند. بنابراین آن چند ثانیه که از آن یاد کردم، ممکن است بعد از چند دقیقه از ذهن‌هایی پاک شوند، اما جزو آن شات‌هایی هستند که در تا سال‌ها در ذهن من باقی می‌مانند. کسی متوجه تأثر من و تأثیر آن صحنه روی من نشد، چون اصولا محیط اورژانس طلب می‌کند که پزشکانی محکم و قاطع در آن فعالیت کنند، اما این صحنه و صحنه‌های نظیر آن به صورت نامحسوس روی کار وب سایت «یک پزشک» هم تأثیر می‌گذارند، حتی روی بازتاب CES در قلب اقتصاد و خوشی‌های دنیوی دنیا!

از سوی من نگران این هستم که بعد از این همه تلاش، وقتی عاقبت بعد از یک سالی، جلوه‌های تازه‌های CES به نحوی به ایران ما هم رسیدند، ما باز هم نتوانیم از این فناوری برای ارتقای دانش و فرهنگ خود استفاده کنیم.

یک هفته پیش در سایت bookriot فهرست جالبی از 100 کتابی دیدم که به گمان نویسنده این سایت، خواندن آنها می‌توانند شما را از یک کتاب‌نخوان به یک کتاب‌خوان خوب تبدیل کنند. فهرست بسیار جالب است و من به شما توصیه می‌کنم، حتما این فهرست خوب را ببینید.

اما من با دیدن این فهرست با خودم فکر کردم که عملا چند تا از این کتاب‌ها، ترجمه شده‌اند، خودم چند تا از آنها را دارم، ایا امکان خرید کاغذی آنها وجود دارد؟ چرا باید ما نتوانیم نسخه دیجیتال ترجمه این کتاب‌ها و کتاب‌های دیگر را تبلت یا گوشی خود در عرض چند ثانیه بخریم و بخوانیم؟

فرهنگ به صورت بسیار آرام شکل می‌گیرد و ارتقا پیدا می‌کند، کسی نمی‌تواند یک‌ماهه، از قالب یک آدم عامی و بیسواد به یک آدم فرهیخته تبدیل شود، شما باید هر روز جمله و پاراگرافی بخوانید تا بعد از یک دهه دریایی از واژگان و نظرات و ایده‌ها شوید، بی‌شک این جملات و پاراگراف‌های تأثیرگذار به یاری فناوری بهتر به خورد مغزهای ما می‌رود و در دسترس ما قرار می‌گیرند.

آیا ما با استفاده از محصولات CES و دستاوردهای دیگر فناوری، روزی می‌توانیم وضعیت حاضر را تغییر بدهیم؟!

به CES نگاه می‌کنم و به یاد ایران می‌افتم و در آرزوی روزی هستم که بتوانیم نمایشگاه‌هایی واقعی -و نه غرفه‌هایی سرد و بیروح- در مورد فناوری در ایران هم داشته باشیم یا روزی که روح و معجونی از فرهنگ را خود را بتوانیم به یاری اپلیکیشن‌ها و محصولات، در نمایشگاه‌هایی مثل این جهانی کنیم.

این چند روزه ما همه تلاش خود را خواهیم کرد، تا به سبک خودمان از عهده پوشش اخبار CES برآییم، بار این مسئولیت بیش از حد بر شانه‌ها ما سنگین می‌کند، نگران هستم که شخصا به خاطر سبک وبلاگ‌نویسی خاص خودم، نتوانم آنچنان که از «یک پزشک» انتظار می‌رود از عهده پوشش برآیم و در اینجا می‌خواهم به این مسئله پیش شما اعتراف کنم.

در ضمن یک نگرانی عمده من این است که برخی از کاربران ایرانی اینترنت، همه این دغدغه‌ها را درک نکنند یا اصلا تصور کنند که ما در قالب پوشش این رویداد، آمده‌ایم که تا جای وبلاگ و نویسندگانی دیگر را که «استاد» پوشش رویدادهایی مثل این بودند را بگیریم.

نه! «یک پزشک» با همه کوچکی، همان سبک مستقل و شیوه بازتاب خاص خود را دارد، ذوق‌زده جلوه‌های ظاهری نیستیم و چیزی را هم فراموش نکرده‌ایم!

حسین سهندرام و «صفر و یک»،  این چند روزه در تجربه‌ای کاملا جدید برای اولین بار گزارش‌هایی اختصاصی برای ما خواهند فرستاد، من و دو نفر از همکارانم هم در این سو، همه تلاش خود را می‌کنیم که با شیوه‌ای خوب، رویداد را بازتاب بدهیم.

کاستی‌ها ما را ببخشید و یاورمان باشید.

تیم شیراز

یادم رفت که برایتان بنویسم، یک گروه کامل در شیراز به صفر و یک در پوشش خبری یاری می‌رسانند.

اعضای تیم شیراز به قرار زیر هستند:

– سمانه نصیحت کن:  مسئولیت سازماندهی، مدیریت، برنامه ریزی و هماهنگی گروه و همچنین نوشتن پست های صفرویک را به عهده دارد.
– آرمان اسدسنگابی: مسئولیت ترجمه، جمع آوری مطالب و دوبله مرد را به عهده دارد.
– ایمان صالحی: وظیفه بسیار مهم تدوین ویدیوها را  به عهده دارد.
– نجمه عباسی: دوبله زن و انتشار پست ها را به عهده دارد.
– سالار کابلی نیز در شبکه های اجتماعی مسئولیت انتشار اخبار را به عهده دارد.

در این سو هم خودم در یک پزشک، از کمک حامد پورحسینی عزیز در نوشتن پست‌های متنی بهره خواهم برد.

اخبار CES 2014 را می‌توانید در اینجا در «یک پزشک» بخوانید.

اکانت اینستاگرام صفر و یک را دنبال کنید تا به صورت لحظه‌ای عکس‌هایی اختصاصی از CES ببینید.

پست‌ها و ویدئوهای «صفر و یک» در یک پزشک

فیس‌بوک صفر و یک

توییتر صفر و یک

یوتیوب صفر و یک

«های وب» پشتیبان «صفر و یک» در پوشش رویداد مهم CES 2014

با اینترنت پرسرعت های وب ویدیوهای صفرویک را بدون وقفه تماشا کنید.

 

---

  این نوشته‌ها را هم بخوانید