در شرح حال و معاینه فیزیکی بیمار دچار سوء هاضمه چه چیزهایی مهم هستند؟
رسیدگی به بیماری که دچار سوءهاضمه است نیازمند مصاحبه‌ای کامل و دقیق است. به طور کلاسیک، GERD سوزش سردل ایجاد می‌کند که نوعی احساس گرمی در زیر جناغ است و از اپی‌گاستر شروع و به طرف گردن کشیده می‌شود. این سوزش اغلب با خوردن غذا تشدید می‌شود و ممکن است موجب بیدار شدن بیمار شود. علایم همراه شامل روگورژیتاسیون اسید یا مایعات غیراسیدی و افزایش آب‌دهان (water brash) ب دنبال آزاد شدن رفلاکسی ترشحات بزاقی حاوی املاح به داخل دهان هستند. علایم آتیپیک عبارتند از فارنژیت، آسم، سرفه، برونشیت، خشونت صدا و درد قفسه سینه که شبیه آنژیت است. تعدادی از بیماران مبتلا به ریفلاکس اسید در آزمایش تعیین pH مری سوزش سردل را ذکر نمی‌کنند و در عوض به درد شکمی یا سایر علایم اشاره می‌کنند.
برخی افراد دچاردیس‌پپسی سوزش یا درد بارزی را در اپی‌گاستر ذکر می‌کنند که به صورت متناوب است و به سمت دیگر نواحی منتشر یا لوکالیزه نمی‌شود. برخی دیگر سندرم دیسترس بعد از غذا به میزان عادی وسیری زود هنگامی که مانع کامل خوردن غذا می‌شود، بوده، این حالات چندین بار در هفته تکرار شده و با نفخ، آروغ زدن یا تهوع همراه است. دیس‌پپسی کارکردی با سایر اختلالات کارکردی مانند سندرم روده تحریک پذیر همپوشانی دارد.
معاینه فیزیکی در افراد مبتلا به GERD و دیس‌پپسی کارکردی معمولاً طبیعی است. در GERD آتیپیک ممکن است اریتم حلق و خس‌خس وجود داشته باشد. ممکن است با رگورژیتاسیون راجعه و مکرر اسید، مشکلات دندانی رخ دهد. بیماران دچار دیس‌پپسی کارکردی ممکن است حساسیت اپی‌گاستر یا اتساع شکمی نیز داشته باشند.
تمایز بین علل کارکردی و ارگانیک سوءهاضمه مستلزم رد کردن مشخصات خاصی در شرح حال و معاینه فیزیکی است. وجود ادینوفاژی، عفونت مری را مطرح می‌کند؛ دیسفازی موجب نگرانی درباره وجود انسداد خوش خیم یا بدخیم مری می‌شود. سایر علایم هشدار دهنده عبازتند از: کاهش وزن توجیه نشده، استفراغ راجعه، خونریزی گوارشی مخفی یا واضح، زردی و وجود توده قابل لمس یا آدنوپاتی و سابقه خانوادگی بدخیمی گوارشی.
