به مناسبت زادروز «انیو موریکونه»: موریکونه 90 ساله شد

امروز -10 نوامبر- مصادف است با 90 ‌مین سالگرد تولد انیو موریکونه. به همین مناسبت نگاهی بسیار کوتاه داریم به زندگی او:

«انیو موریکونه» موسیقیدان و آهـنگساز برجسته‌ی ایتالیایی، بیش از هـر‌ چـیز‌ به‌ خاطر موسیقی متن فیلم ،به خصوص فیلم‌های وسترن ایتالیایی(وسترن اسپاگتی) شهرت‌ دارد‌ و شاید مشهورترین آثار وسترن او مجموعه‌ی «دلار» با شرکت «کلینت‌ ایست وود» و به کارگردانی همکلاس‌ قدیمی‌اش‌ «سرجیو لئونه»باشد. سـرجیو لئونه در دهه‌ی 60 و بعد از آن، تعداد‌ زیادی‌ فیلم ساخت که بیش‌تر آن‌ها به زبان‌ ایتالیایی‌ بوده‌ و بعد به انگلیسی دوبله می‌شد. ترکیب پس‌زمینه‌های‌ ایتالیایی‌ و داستان‌های وسترن با قهرمانی شکست‌ناپذیر، به ساختن چند فـیلم مـوفق گانگستری نیز منجر‌ شد‌ که وی تقریبا در تمام‌ آن‌ها‌ از موسیقی‌ موریکونه‌ استفاده‌ کرد. هرچند تماشاگران انگلیسی زبان پس‌ از‌ دیدن این فیلم‌ها با موسیقی موریکونه آشنا شدند اما او قبل از‌ آن‌ در موطن خـود آهـنگسازی مشهور بود‌.

انیو موریکونه در سال ‌ 1928در رم متولد شد و بعدها‌ در‌ همان‌جا به تحصیل موسیقی پرداخت.او نواختن ترومپت و آهنگسازی را تحت نظر «گوفردو‌ پترلسی‌» –آهنگساز و مدرس موسیقی کلاسیک و مدرن–‌ و هم‌چنین‌ رهبری‌ کر را در‌ کـنسرواتوار‌ سـانتا چچیلیا قرار گرفت‌.

موریکونه‌ کار نوشتن موسیقی برای فیلم را از سال 1962 آغاز کرد و در ضمن از‌ کار‌ بر روی آهنگسازی و تنظیم موسیقی کلاسیک‌ نیز‌ غافل نبود‌.در‌ سال  1946، همکاری مشهور او‌ با سرجیو لئونه و«بـرناردو بـرتولوچی» آغـاز شد.او برای لئونه موسیقی «بـه خـاطر یـک مشت‌ دلار‌» را ساخت که با تعدادی وسترن‌ دیگر‌ ادامه‌ پیدا‌ کرد‌. در سال 1968 او‌ بیش‌تر به آهنگسازی فیلم پرداخت و در یک سال، 20 موسیقی متن سـاخت.

بـا وجـود این‌که همکاری‌ طولانی‌ موریکونه‌ با لئونه از شهرت زیـادی بـرخوردار است‌ اما‌ خود‌ او‌ با‌ کارگردانانی‌ چون «جیلو پونته کورو» و «جولیانو مونتالدو »بسیار راحت‌تر بود. یکی از افرادی که در اکثر آثـار مـوریکونه حـضور دارد، «آلساندرو آلساندرونی»، دوست زمان کودکی‌اش است که با‌ نواختن سـازهای بادی کوچک-فلوت و فلوت مجار-در اجرا با او همراهی می‌کرد. موسیقی موریکونه در فیلم‌های وسترن بسیار مشخص و برجسته بود، زیـرا بـسیار نـو و بدیع می‌نمود و سازبندی بسیار خلاقانه‌ و نامتعارف‌ آن-با استفاده از گیتار الکتریکی، سـازدهنی و آوای دوردسـت زنبورک-به‌علاوه‌ی ترکیبات صوتی زیبا موفق شده بود صحنه‌های نمای نزدیکی که در آن شخصیت‌ها یکدیگر را برانداز مـی‌کنند و مـنتظر‌ حـرکتی‌ از جانب یکدیگرند را پر از تحرک کند، سپس صحنه‌ی پرتحرک بعدی را با تأکیدهای مناسب قـوی‌تر کـرده و حـرکتی را که به سرعت‌ برق‌ پایان می‌یابد به یاد ماندنی‌ کند‌.

حس غریزی او در موسیقی مـوجب شـده کـه در تشدید حالت افسانه‌یی قهرمانان بزرگ و بی‌مانند بسیار موفق باشد. همین حس غریزی توانست مـوریکونه را‌ در‌ سـاختن موسیقی مناسب و احترام‌ برانگیز‌ برای داستانی که دوره‌های مختلف زندگی قهرمانش را بازگو مـی‌کند در«سـینما پارادیـزو» و هم‌چنین جادوی پایان‌ناپذیر قهرمانان فیلم‌های «تسخیرناپذیران» و «روزی روزگاری در آمریکا» یاری کند. هم‌چنین موسیقی فیلم زیـبای«افـسانه‌ی‌ 1900» که مورد توجه بسیار زیاد دوستداران موسیقی بوده،از کارهای این آهنگساز برجسته اسـت.