معرفی فیلم پسر بچه از چاپلین (1921)
پسر بچه
THE KID
محصول امریکا (چارلی چاپلین).
کارگردان و فیلمنامه‌نویس: چاپلین.
بازیگران: چاپلین، ادنا پورواینس، جکی کوگان، کارل میلر، تام ویلسن، هنری برگمن و چارلز رایسنر.
سیاه و سفید – صامت.
«چارلی» (چاپلین)، شیشه‌بر دوره‌گرد، با پسربچه‌ای (کوگان) که مادرش (پورواینس) او را رها کرده زندگی می‌کند. پسربچه، شیشهٔ پنجره‌های خانه‌ها و مغازه‌های مردم را با پرتاب سنگ می‌شکند و برای ناپدری خود کار جور می‌کند. تا این که سرانجام، مادر که خوانندهٔ مشهور و ثروتمندی شده به فرزندش بر می‌خورد. اما حالا «چارلی» و پسربچه حاضر به جدایی از یکدیگر نیستند …
چاپلین شش سال در قالب فیلم‌های کوتاه دوحلقه‌ای آزموده شده بود و حالا خود را آماده می‌دید تا در زمینهٔ فیلم‌های بلند با سینمای «جدی» صامت به مقابله برآید. بنابراین معقول به نظر می‌آید که مایه‌های اجتماعی، اخلاقی و حتی احساساتی فیلم، «پُررنگ» عرضه می‌شوند. به جز این، جنبهٔ شخصی فیلم نیز قابل توجه است. نوع رابطهٔ «چارلی» و پسربچه و به‌خصوص شکل صحنه آرایی اتاقی که در آن زندگی می‌کنند (کارِ چارلزد. هال) بی‌تأثیر از خاطرات تلخی که چاپلین از دوران سخت کودکی خود در لندن دارد، نیست. پسربچه، نمونهٔ مینیاتوری خود ولگرد است و همه‌جا اداری «مرد کوچک» را در مثلاً زرنگی‌ها، حساب‌گری‌ها، … و حتی دورویی‌ها در شیوهٔ ابراز احساسات) درمی‌آورد. با این همه، پسربچه در زمانه‌ای که تماشاگران، آثار کمدی را «پا فیلمِ» آثار جدی به حساب می‌آورند به موفقیت بزرگی، در سراسر دنیا، دست پیدا می‌کند و هنوز هم از آثار محبوب چاپلین به شمار می‌آید. به یاد ماندنی‌ترین صحنهٔ فیلم، بر خلاف نظر بسیاری از منتقدان در بسیاری از دوره‌ها، صحنهٔ رویای «چارلی» است و امتیاز اصلی آن، بازی خیره کنندهٔ کوگانی شش ساله است که در بعضی از صحنه‌ها گوی رقابت را از استاد می‌رباید.
