موسیقی‌دانی که حین عمل جراحی مغزش گیتار می‌نواخت
بیست ماهی می‌شد که اوضاع برای «ابهیشاک پراساد» اصلا خوب پیش نمی‌رفت. او که یک نوازنده 37 ساله چیره‌دست گیتار بود، مبتلا به یک بیماری مرموز شده بود.
او نوع خاصی از بیماری عصبی دیستونی را پیدا کرده بود. دیستونی به معنای انقباض غیرارادی مکرر و طولانی در یک عضله یا در گروهی از عضلات یا بروز وضعیت‌های بدنی خاص است. منتها در آقای پراساد این دیستونی اختصاص به موقعی داشت که او قصد نواختن ساز می‌کرد. در این حالت سه انگشت میانی، حلقه و کوچک او دچار گرفتگی و کرامپ می‌شد.
این وضعیت به خاطر یک مدار مغزی با عملکرد نادرست در مغز او ایجاد شده بود. آیا او باید دنیای موسیقی را برای همیشه کنار می‌گذاشت؟
خوشبختانه یک جراح اعصاب به نام بهاگواین ماهاویر، تصمیم گرفت پراساد را از ناامید درآورد. او در ژاپن یک نوع عمل جراحی برای این وضعیت یادگرفته بود و حالا قصد داشت در بانگالور هند همین عمل را اجرا کند.
در این جراحی با کمک فرکانس‌های بالای امواج رادیویی می‌توان ناحیه خاصی از مغز را که مدارهای با عملکرد بد در آنجا هستند، تخریب کرد. اصطلاحا به این کار radio-frequency ablation گفته می‌شود.
پراساد موافقت کرد که تحت این عمل جراحی قرار بگیرد. قاب یا فریمی روی سر پراساد قرار گرفت. جمجمه او باز شد و از او خواسته شد که در اتاق عمل تلاش کند بنوازد. در همین حین از او MRI عملکردی به عمل امد تا با دقت قسمتی که باید سوخته می‌شد، تعیین شود.
مسلما او بیهوش نشده بود و تنها بیحسی موضعی گرفته بود تا هشیار باشد و بازخورد او در همان لحظه سنجیده بشود.
بعد از اطمینان کامل از ناحیه مؤثر در بیماری پراساد، این ناجیه تخریب شد. پاسخ به درمان پراساد، بسیار قابل توجه بود.
جالب است بدانید که یک درصد موسیقی‌نوازان دنیا دچار دیستونی موسیقیایی می‌شوند. در واقع دیستونی می‌تواند هر مهارتی را که لازمه انجامش اعمال تکراری است را در گیر کند.
زمانی بود که این وضعیت را به حساب مشکلات روانپزشکی بیماران می‌گذاشتند و بیماران از نظر وجود مدارهای عصبی با عملکرد مختل بررسی نمی‌شدند.
بعد از سه روز آقای پراساد مرخص شد و قرار است هفته بعد، نخستین قطعه موسیقی نواخته شده با گیتار خود را بعد از بیماری منتشر کند.
