هاچیکو، سگی که 10 سال صبر کرد تا صاحبش برگردد، اگر زنده بود امروز 100 ساله می‌شد
در شرایطی که اندک ناملایماتی این روزها باعث جدایی از یار دیرین می‌شود و پول حرف اول و آخر را می‌زند و در غیاب عاطفه و جنگ‌های بی‌رحمانه، چه چاره‌ای جز مثال زدن از مثال‌های باورنکردنی تاریخی داریم؟!
صد سال پیش، در 10 نوامبر 1923، یک توله سگ ویژه آکیتا اینو متولد شد. او توسط هیدسابورو اوئنو، استاد کشاورزی در دانشگاه امپراتوری توکیو (دانشگاه امروزی توکیو) پذیرفته شد و هاچیکو نامیده شد. اگرچه تقریبا یک قرن از زمان او می‌گذرد، اما داستان وفاداری تزلزل‌ناپذیر هاچیکو به صاحبش همچنان الهام بخش است.
دو سال پس از پذیرش هاچیکو، اوئنو به طور غیرمنتظره‌ای بر اثر خونریزی مغزی در محل کار از دنیا رفت. سپس این توله کوچک سفید رنگ در خانه نگهداری شد و در نهایت در خانه با باغبان سابق اوئنو، کیکوسابورو کوبایاشی، نگهداری شد. با این حال، هاچیکو از سرنوشت صاحبش بی خبر مانده بود. سگ وفادار با اعتقاد به اینکه او روزی برمی گردد و این امیدواری، به ایستگاه قطار Ueno که صاحبش برای رفت و آمد به محل کارش استفاده می‌کرد، پیاده می‌رفت و منتظر بازگشت او می‌شد.
پروفسور مایومی ایتو می‌نویسد: “در غروب، هاچی در دروازه گرفتن بلیت می‌ایستاد و به هر مسافری نگاه می‌کرد، گویی به دنبال کسی است.”
این وفاداری استوار به صاحبش از ویژگی‌های نژاد سگ آکیتا است که به ایجاد پیوند‌های قوی با صاحب خود و در عین حال محتاط بودن نسبت به غریبه‌ها مشهور است. قاطعیت هاچیکو همچنان حیرت‌انگیز است، زیرا او در میان باران هم کارش را می‌کرد و گاهی از آزار کارکنان ایستگاه قطار، کودکان و سایر تماشاگران رنج می‌برد. او همه این ناملایمات را برای دیدن دوباره صاحبش به جان می‌خرید.
بعد از اینکه یک روزنامه توکیو در سال 1932 مقاله‌ای در مورد او نوشت، اوضاع برای هاچیکو کمی بهتر شد. این امر باعث شد مردم کمک‌های مالی خود را به ایستگاه قطار بفرستند تا به سگ غذا بدهند و آنچنان الهام بخش شد که بسیاری برای دیدن هاچیکو سفر می‌کردند. تحسین و عشق به این سگ حتی به یک رویداد جمع‌آوری کمک مالی برای ساختن مجسمه‌ای شبیه او انجامید که در مراسم رونمایی از آن در سال 1934 جمعیت 3000 نفری را به خود جلب کرد (مجسمه اصلی بعداً در سال 1948 جایگزین شد).
سرانجام، نه سال و نه ماه پس از مرگ یونا، هاچیکو در سن 11 سالگی در سال 1935 بر اثر سرطان درگذشت و مراسم یادبودی در خارج از ایستگاه شیبویا برگزار شد.
تاکشی اوکاموتو در سال 1982 به عنوان کسی که هر روز هاچیکو را به عنوان یک دانش‌آموز دبیرستانی تماشا می‌کرد، در مودر او نوشته بود: “در گذشته، احساس می‌کنم او می‌دانست که دکتر اوئنو برنمی گردد، اما او همچنان منتظر بود – هاچیکو ارزش ایمان داشتن به کسی را به ما آموخت.”
از هاچیکو در صدمین سالگرد تولدش با یک هفته جشن تجلیل شد. ویدئویی از زندگی او نیز در یوتیوب به اشتراک گذاشته شد. بسیاری اظهار داشته‌اند که چقدر باورنکردنی است که وفاداری هاچیکو همچنان به یادگار مانده است. Eietsu Sakuraba، نویسنده کتابی در مورد هاچیکو، می‌گوید: «حتی 100 سال دیگر، داستان این عشق بی‌چشمداشت و فداکاری استوار، زنده باقی خواهد ماند.»
در سال 2009 بر اساس داستان زندگی این سگ فیلمی با عنوان Hachi: A Dog’s Tale با بازی ریچارد گی‌یر ساخته شد.
