علت خشک‌شدن و ترک‌خوردن پوست و لب‌ها در هنگام سرما چیست؟
پوست یکی از اعضای مهم در بدن است و در یک فرد بالغ در حدود ۷٪ کل وزن بدن را تشکیل می‌دهد. پوست قسمت‌های داخلی بدن را از عوامل خارجی مضر مانند: جراحت‌ها و یا حمله توسط باکتری‌ها محافظت می‌کند. لایه خارجی پوست اپیدرم نامیده می‌شود. بالاترین لایه که لایه شاخی نامیده می‌شود از یاخته‌های مرده تشکیل‌شده است. بر خلاف بعضی از خزندگان که یک مرتبه پوست می‌اندازند ما پیوسته در حال عوض کردن پوست هستیم. اگر چه این لایه شامل یک سری سلول‌های مرده می‌باشد، ولی این سلول‌ها همواره از سلول‌های زنده ای که در سطوح پایینی پوست قرار دارند آب می‌گیرند و زمانی که این آب دریافتی به لایه بالایی می‌رسد تبخیر می‌شود. در زیر اپیدرم، جلد (درم) قرار دارد، جلد دارای بافت پیوندی و محکم و قابل ارتجاع است.
رگ‌های خون و تارهای عصبی و اندام‌های دریافت کننده حتی لمس و درد و گرما و سرما در آن است و محتوی عناصر ماهیچه‌ای و کیسه های مو و غده های عرق و چربی است.
غدد چربی موجود در سطح پوست یک مایع چربی ترشح می‌کنند و این ماده پس از تولید در طول مجاری جریان یافته و به سطح خارجی پوست می‌آید و در اثر ترشح این ماده سطح پوست نرم و قابل انعطاف می‌شود. این ماده از خشک شدن پوست جلوگیری کرده و پوست را از آسیب‌های فیزیکی محافظت می‌کند. این ماده چرب به علت خاصیت ضدعفونی که دارد اولین خط دفاعی در برابر هجوم باکتری‌ها می‌باشد. بنابراین بدون وجود این ماده چرب، پوست رطوبت طبیعی خودش را از دست می‌دهد و حتی قادر به عمل پوشیدن لباس نیز نمی‌باشد.
در هوای سرد، در اثر تماس هوای خشک با پوست، آب موجود در سطح پوست سریع تر تبخیر شده و درنتیجه لایه خارجی پوست ترک خورده و خشک می‌شود. لب‌ها به علت نداشتن غدد چربی، سریع تر از پوست شروع به ترک خوردن می‌کنند.
برای جلوگیری از ترک خوردن پوست می‌توان از پمادها و یا کرم های مخصوص استفاده کرد. این کرم‌ها به دلیل داشتن آب و چربی از خشک شدن پوست جلوگیری می‌کنند، زیرا سبب می‌شوند که آب موجود توسط پوست جذب شده و روغن و یا چربی موجود در کرم نیز سبب مرطوب شدن پوست می‌شود.
