اختراع اجاق مایکروویو
سال 1945 م
آشپزی با رادار
وسیله‌ای اساسی در آشپزخانه که با اتفاقی بنیادی به وجود آمد.
در تابستان سال 1945, مهندس پرسی اسپنسر (percy spencer) در حال آزمایش روی لولهٔ بی هوایی (magnetron) بود که یک آند و یک کاتد داشت و به وسیلهٔ آن جریان الکترون‌ها از کاتد به میدان مغناطیسی خارجی هدایت می‌شد. این لولهٔ قوی, قلب هر دستگاه رادار بود. وقتی دستش را در جیبش فرو برد تا شکلاتی بیرون بیاورد, دید که شکلات آب شده و به جایش تودهٔ چسبناکی باقی مانده است. او متحیرانه از خود پرسید که آیا لولهٔ بی هوا در این ماجرا مقصر بوده است؟
اسپنسر مهندسی نابغه بود که با ابداع لولهٔ بی هوای پیشرفته‌تری که تولید انبوه آن آسان‌تر بود و تولید ده‌ها هزار رادار را ممکن می‌کرد, کمک کرد آمریکایی‌ها در جنگ جهانی دوم پیروز شوند. او اکنون آماده بود تا در پیشرفت آمریکای بعد از جنگ سهم بسزایی داشته باشد. اسپنسر کنجکاو برای فهم دلیل این ذوب شدن, یک بسته ذرت بو نداده را در مقابل لولهٔ بی هوا قرار داد و چنین بود که صاحب اولین بستهٔ ذرت بو داده‌ای شد که با مایکروویو آماده شده بود.
اسپنسر این شیوهٔ جدید آشپری را به نام خود ثبت کرد و جواز حق اختراع گرفت. کارفرمای او, شرکت سهامی ریتیون (Raytheon corporation) نام این کشف را به ” فر راداری” (radar range) تغییر داد. اولین مدل, 340 کیلو وزن داشت و قیمت آن سه هزار دلار بود و در نتیجه, فروشش محدود بود. بیش از بیست سال طول کشید تا ” پدر بزرگ” مایکروویوها, نسل جدیدی را به وجود آورد که امروزه در بیش‌تر آشپزخانه‌ها یافت می‌شود.
” چه کسی برای خرید هات داگ گرم کن پانصد دلار می‌دهد؟
- متخصصانی که ادعا می‌کردند مایکروویو اصلا فروش نخواهد رفت
تحصیلات پرسی اسپنسر, هیچ گاه از کلاس سوم بالاتر نرفت, اما در کارنامهٔ مهندسی خود آموخته‌اش, بیش از 150 اختراع ثبت شده دارد.
اولین فر راداری ریتیون آن قدر بزرگ و گران بود که استفاده از آن فقط در محل‌هایی مانند آشپزخانهٔ هتل‌ها و سالن‌های غذا خوری واگن‌های قطار, منطقی به نظر می‌رسید. امروزه از هر ده خانهٔ آمریکایی نه خانه مایکروویو دارد… البته مایکروویوهای امروزی کوچک‌تر از مدل اولیه هستند.
