همه اشتباهاتی که درباره کابل‌های USB-C داریم
ممکن است برخی از دستگاه‌های شما به درگاه USB-C مجهز شده باشند یا برخی زا شارژرها از کابل USB-C پشتیبانی کنند.
USB-C جدیدترین استاندارد برای انتقال اطلاعات، برق، ویدیو، صدا، تصویر و هر چیز دیگری است. یک استاندارد عالی که مانند کابل‌های لایتنینگ محدود به یک شرکت و کارخانه نیست. یک اتصال و کانکتور جهانی و سراسری است.
تا اینجا همه‌چیز خوب است ولی چرا کابل‌های USB-C این‌قدر گران‌قیمت هستند؟ چرا سرعت مورد انتظار از آنها به دست نمی‌آید و کندتر هستند؟ چرا دو کابل یکسان دارای دو سرعت هستند و از نظر ظاهری هم تفاوت‌هایی دارند؟
با وجود اینکه چند سال از ورود USB-C به بازار می‌گذرد ولی هنوز برخی ابهام‌ها و سردرگمی‌ها درباره کانکتورها و کابل‌های این استاندارد وجود دارد. قرار بود یک استاندارد و کانکتور جهانی و فراگیر باشد که در هر اسمارت‌فونی، شارژری، کامپیوتر و تجهیزات جانبی مشاهده شود.
اما درباره این استاندارد یک اشتباه بزرگ رخ داده است. USB-C بیشتر به یک کانکتور فیزیکی اشاره دارد تا یک پروتکل!
دو کابل ممکن است در ظاهر مشابه هم باشند و از کانکتور USB-C استفاده کنند ولی در درون بسیار متفاوت از هم باشند. پروتکل و مشخصات درونی کابل‌ها تعیین می‌کند اطلاعات چگونه و با چه سرعتی منتقل شوند.
یک کانکتور؛ چندین استاندارد و مشخصات
حداقل سه نوع سرعت برای یک کابل USB-C قابل تصور است: می‌تواند سرعتی مبتنی بر پروتکل USB 3.1 داشته باشد یا اینکه از مشخصات USB 3.0 و USB 2.0 برای انتقال اطلاعات استفاده کند. حتی برخی از کابل‌های USB-C مبتنی بر استاندارد و پروتکل USB 3.1 Gen 2 هستند.
یک کابل USB 3.1 Gen 2 می‌تواند یک فیلم HD را در ۵ ثانیه کپی یا ۱۰ گیگابایت اطلاعات را در یک ثانیه منتقل کند ولی کابل USB-C با مشخصات USB 2.0 کندتر است و یک فیلم HD را در دو دقیقه و ۴۸۰ مگابایت اطلاعات را در یک ثانیه منتقل می‌کند.
احتمالا یک کابل USB-C، اسمارت‌فون شما را با همان سرعتی شاٰرژ نمی‌کند که یک هارددیسک اکسترنال به سرعت شارژ می‌شود.
برای اینکه سردرگمی شما کامل شود؛ باید بگوییم برخی از کابل‌های USB-C می‌توانند سیگنال‌های ویدیویی را از خود عبور داده و به مانیتور دوم برسانند ولی برخی دیگر از کابل‌های USB-C فاقد این ویژگی هستند.
اگر شما دو کابل USB-C را به هم متصل کرده باشید؛ اوضاع بسیار پیچیده‌تر می‌شود. مثلا اگر بخواهید با یک کانکتور USB-C هدفونی را شارژ کنید؛ ممکن است آداپتور آن پشتیبانی نشود چون آداپتور USB-C یک اسمارت‌فون با یک هدفون از برند دیگری کار نمی‌کند.
بنابراین؛ ممکن است کابل USB-C از یک شرکت خریداری و برای شارژ اسمارت‌فون شرکت دیگری استفاده کنید ولی متوجه شوید که سرعت شارژ کندتری دارد.
کابل USB-C برای شارژ و انتقال برق الکتریکی ساخته شده است و می‌تواند هر دستگاهی را شارژ کند ولی موضوع اینجا است که شاید مقدار انرژی برقی که از کابل USB-C عبور می‌کند؛ برای دستگاه‌های مختلف یکسان نباشد.
یک لپ‌تاپ به انرژی برقی دو برابر یک اسمارت‌فون برای شارژ شدن باتری نیاز دارد و این موضوع می‌تواند عواقبی بیشتر از کند شارژ شدن یک دستگاه برای شما داشته باشد. ممکن است منجر به خراب شدن باتری یا از کار افتادن دستگاه شود.
چگونه از خطرات کابل‌های USB-C در امان باشیم؟
به راستی چرا شرکت‌هایی مانند گوگل و اپل از کانکتورهای USB-C پشتیبانی می‌کنند که می‌تواند برای دستگاه‌های دیگر خطرناک باشد؟
کابل‌های USB-C طوری ساخته شده‌اند که از آسیب رساندن به دستگاه‌ها جلوگیری کنند. اگر آنها روی دستگاهی استفاده شوند که از حداکثر جریان برق پشتیبانی نمی‌کند؛ کابل USB-C وضعیت دستگاه را در حالت امن نگه می‌دارد.
ولی برخی از تولیدکنندگان دستگاه‌ها و تجهیزات جانبی برای کاهش هزینه‌ها کابل‌های USB-C را با افزونگی کمتر می‌سازند. بنابراین؛ این کابل‌ها با استانداردهای USB-C سازگاری ندارند و به طور جدی می‌توانند به دستگاه‌های شما آسیب بزنند.
کابل‌های USB-C ذاتا خطرناک و آسیب‌رسان نیستند ولی می‌توانند دستگاه‌های شما را نابود کنند؛ اگر در استفاده از آنها دقت نداشته باشید.
پس چه باید کرد که از کابل USB-C اشتباهی استفاده نشود یا اینکه دستگاهی آسیب نبیند؟ بهتر است همیشه از کابل‌های USB-C شرکت‌های معتبر خرید و مشخصات فنی کابل‌ها را با دقت بالایی بررسی و مطالعه کنید.
مطمئن شوید کاربران دیگر هم از کابل‌های USB-C مدنظر شما برای دستگاه‌های مشابه دستگاه شما استفاده کردند. اگر چند کابل USB-C دارید؛ آنها را برچسب‌گذاری کنید تا با هم قاطی نشوند و اشتباهی روی دستگاه دیگری قرار نگیرند.
بهتر است برای هر دستگاهی از همان کابل USB-C همراه خودش استفاده کنید و کابل جداگانه خریداری نشود.
