دانشمندان در حال ساخت غارهای نمکی بزرگ برای ذخیره حجم بالایی هیدروژن هستند
دانشمندان به معادل نمک برگشتند تا راهی جدید و انقلابی برای ذخیره مقدار زیادی هیدروژن برای مصارف انرژی پیدا کنند.
این حرکت می‌تواند یک گام بزرگ برای باز کردن قفل هیدروژن برای دستیابی به انرژی‌های تجدیدپذیر باشد؛ اتفاقی که می‌تواند چشم‌انداز انرژی در کره زمین را تغییر دهد.
نشریه Fuel Cell Works گزارش داده است این پروژه در شروع می‌خواهد انرژی کافی مورد نیاز ۱۵۰ هزار خانوار را به مدت یک سال تامین کند و در سال ۲۰۲۵ به بهره‌برداری می‌رسد.
این پروژه توسط شرکت‌های Mitsubishi Hitachi Power Systems، سازنده توربین‌های گازی و Magnum Development که مالک غارهای نمکی برای ذخیره انرژی‌های مایع است؛ مدیریت می‌شود.
هدف اولیه و اساسی این پروژه، توجه و بازسازی غارهای بزرگ موجود در دنیا برای ذخیره انرژی‌های هیدروژن و دیگر سوخت‌ها است. مشابه آب‌های شیرین که در سفره‌های زیرزمینی به هم می‌پیوندند؛ این غارهای بزرگ نیز یک مرکز ذخیره‌سازی طبیعی انرژی برای دانشمندان هستند.
این ایده نه تنها تا حدودی ساده است؛ بلکه یک مشکل بزرگ ساختاری را حل می‌کند و آن ذخیره‌سازی انرژی برای نیازهای آینده است. به طور خاص، نمک یک محیط بسیار مناسب برای ذخیره‌سازی و سپس ادامه تولید هیدروژن سبز است.
پاک‌تر، بهینه‌تر، ارزان‌تر
سایت CNBC درباره نحوه استفاده از غارهای نمکی برای ذخیره هیدروژن می‌گوید: «با تزریق آب سنگ درون تبه‌های نمکی که موجب حل شدن نمک می‌شود؛ می‌توان غارهای نمکی ایجاد کرد. آب نمک از این تپه‌ها استخراج شده و حفره‌های بزرگی بر جای می‌گذارد. مرحله بعدی، ذخیره هیدروژن درون غار نمکی است. الکترولیزرهای هیدروژنی می‌توانند با استفاده از انرژی تجدیدپذیر خورشیدی یا منابع دیگر، آب را به هیدروژن تبدیل کنند. سپس۷ این هیدروژن به دست آمد را ذخیره و در صورت نیاز دوباره به برق تبدیل کرد.»
Fuel Cell Works گزارش می‌دهد که در ایالات متحده تعداد زیادی غار نمکی وجود دارد ولی فشارها روی این پروژه برای ذخیره‌سازی هیدروژن در غارهای نمکی اروپا است. افزایش انرژی هیدروژن، بخش بزرگی از استراتژی‌های اتحادیه اروپا در آینده‌ای نزدیک است.
امروزه، بهره‌برداری از منابع هیدروژنی با مشکلات لجستیکی روبرو است. در حال حاضر، هیدروژن را از هیدروکربن‌های سوخت‌های فسیلی به دست می‌آورند که خودش یک سوال و ابهام بزرگ پیرامون انرژی تجدیدپذیر دارد.
مشکل دیگر، هیدروژن یک گاز حجیم و قابل اشتعال است. بنابراین، در بسیاری از زنجیره‌های تامین باید با مواد دیگری ترکیب شده و در دماهای پایینی خنک نگه داشته شود که از نظر فنی خوب است ولی پروسه‌ای پرهزینه و دارای مصرف انرژی زیاد است. همه این اقدامات با هدف اولیه که دستیابی به انرژی پاک و تجدیدپذیر است؛ در تضاد هستند.
اما ایده استفاده از غارهای نمکی برای ذخیره‌سازی هیدروژن یک راه‌کار بسیار پاک و کاملا بهینه شده است که بسیار ساده‌تر از روندهای فعلی خواهد بود.
در آینده‌ای نزدیک، غارهای نمکی در بخش یوتای ایالات متحده و چندین جای دیگر، انبارهای مملو از انرژی هیدروژنی برای آیندگان خواهند بود.
