چرا خمیازه‌ها بسیار مسری هستند؟ دانشمندان در حال یافتن پاسخ این سؤال قدیمی هستند
خمیازه شاید نشانه خواب‌آلودگی باشد و شاید وقتی ما یا دیگر جانداران گرممان است یا بی‌حوصله هستیم، خمیازه می‌کشیم. حتی فکر خمیازه کشیدن باعث می‌شود دهانمان را باز کنیم و نفس عمیق بکشیم. شما حتی ممکن است در هنگام خواندن این سطور خمیازه‌تان گرفته باشد!
هدف فیزیولوژیکی خمیازه پیدا شده، اما دلایل مسری بودن آن در میان حیوانات اجتماعی هنوز نامشخص است.
شاید دلیل این باشد که این سؤال پاسخ‌هایی پراکنده در رشته‌های مختلف دانش مانند عصب‌شناسی، روان‌شناسی و رفتار اجتماعی حیوانات دارد.
برای تعیین اینکه شواهد موجود در این مورد چه می‌گویند، یک زیست‌شناس تکاملی به نام اندرو گالوپ از مؤسسه پلی تکنیک دانشگاه ایالتی نیویورک در ایالات متحده، نتایج تحقیقات پیشین را گردآوری و جمع‌بندی کرده است.
به گفته گالوپ، خمیازه کشیدن ممکن است راهی برای ارتقای هماهنگی و هوشیاری جمعی گروهی از حیوانات باشد.
درهنگام خمیازه، ماهیچه‌های فک و دیافراگم ما به شدت منقبض می‌شود و جریانی از هوای تازه به داخل ریه‌های خود می‌بریم.
زمانی گمان می‌رفت، خمیازه وسیله‌ای برای افزایش اکسیژن یا دور کردن دی اکسید کربن باشد، اکنون به نظر می‌رسد بیشترین نقش آن تعدیل دمای خون برای خنک کردن مغز باشد.
این وسیله تنظیم حرارت باید یک ابزار مهم باشد که در همه مهره‌داران از موش گرفته تا میمون، از ماهی تا فلامینگو، وجود دارد و احتمالاً هزاران سال در اجداد مشترک ما تکامل یافته است.
از نظر اجتماعی خمیازه می‌تواند یک زنگ بیدارباش گروهی باشد. چنین توجیه شده که یک شخص وقتی از یک حالت به حالت دیگر درمی‌آید یا به چیز متفاوتی می‌اندیشد، خمیازه اش می‌گیرد و این خمیازه به اطرافیان هشدار می‌دهد که همه در یک حالت رخوت هستند و آنها با خمیازه متقابل، هوشیاری خود را افزایش می‌دهند.
گالوپ سال پیش در این مورد آزمایشی انجام داد:
«ما مجموعه‌ای از تصاویر را به مردم نشان دادیم که شامل محرک‌های تهدیدکننده – تصاویر مار‌ها – و محرک‌های غیرتهدیدکننده – مانند تصاویر قورباغه – بود
بعد به این افراد ویدئوهایی از آدم‌هایی که خمیازه می‌کشند و ویدئوهایی که در آن اشخاص دهان را به اشکال دیگر می‌جنبانند، نشان دادیم.
بعد بررسی کردیم که آیا اشخاصی که خمیازه کشیدن را دیده بودند، با سرعت بیشتری محرک تهدیدآمیز را از عادی، افتراق می‌دهند یا خیر.
مشحص شد که واقعا بعد از دیدن خمیازه دیگران، توانایی آدم‌ها برای شناسایی و تشخیص مار‌ها، یعنی محرک‌های تهدیدآمیز، خیلی بیشتر می‌شود.»
پس کشف راز‌های یک خمیازه ممکن است به ما اطلاعاتی در مورد اشکال ظریف ارتباط در درون و بین گونه‌های اجتماعی، از جمله خودمان، بدهد.
این تحقیق در Animal Behavior منتشر شده است.
با مزه ی ماجرا اینجاس که تا عکس پست رو دیدم نا خودآگاه خمیازه کشیدم :-))