سریال دکستر- Dexter – داستان – معرفی و نقد
پدیدآورنده: جیمز مانوس جونیور
تهیه‌کنندگان: دانیل سرون، چارلز اچ. اگلی، سارا کولتن، جان گلدوین، مایکل سی. هال، چیپ یوهانسن، کلاید فیلیپس،
نویسندگان: جف لینزی، جیمز مانوس جونیور
کارگردانان: کیت گوردن، مارکوس سیگا، استیو شیل، جان دال
موسیقی متن: رالف کنت،
بازیگران: مایکل سی. هال (دکستر مورگان)، جنیفر کارپنتر (دبرا مورگان)، لورن ولز (ستوان ماریا لاگوئرتا)، دیوید زایاس (گروهبان آنجل باتیستا)، جیمز رمار (هری مورگان)، سی. اس. لی (وینس ماسوکا)، جولی بنز (ریتا بنت)
تولید و پخش: شبکه شوتایم
محصول ۲۰۰۶ آمریکا
خلاصه داستان سریال دکستر
دکستر مورگان روز‌ها در اداره پلیس میامی در سمت متخصص آنالیز خون پخش شده در صحنه جنایت فعالیت می‌کند اما شب‌ها در شمایل یک قاتل زنجیرهای دست به قتل می‌زند. اما دکستر فقط افرادی را می‌کشد که باید کشته شوند. این درسی است که پدرش به او آموخته.
هری به دکستر «کد اخلاقی» دقیقی یاد داده که طبق آن فردی که قرار است کشته شود باید خودش هم قاتلی باشد که آدم کشته و اگر جلویش گرفته نشود باز هم دست به آدمکشی خواهد زد. به عبارت دیگر به نظر می‌رسد که زندگی دکستر در این خلاصه می‌شود که روز دنبال قاتلان زنجیرهای باشد و شب‌ها آنها را به قتل برساند تا مبادا از دست قانون و عدالت فرار کنند، حتی اگر این کار باعث شود که خود او هم به قاتلی زنجیرهای تبدیل شود.
اولین قسمت از سریال دکستر در تاریخ ۱ اکتبر ۲۰۰۶ از شبکه‌ی شوتایم (SHOWTIME) پخش شد.
سریال دکستر براساس سری کتاب‌های دکستر نوشته جف لینزی ساخته شده و کار اقتباس را جیمز مانوس جونیور، تهیه‌کننده تلویزیون و سینما، انجام داده که نگارش متن اپیزود اول سریال هم کار اوست.
مانوس جونیور یکی از نویسندگان و تهیه‌کنندگان فصل اول مجموعه‌ی خانواده سوپرانو بود و در سال ۱۹۹۹ هم به خاطر نگارش اپیزود کالج از همین سریال همراه با دیوید چیس برنده‌ی جایزه امی شد.
مایکل سی. هال با بازی در سریال شش فوت زیر خاک ( ۲۰۰۱- ۲۰۰۵ ) محصول شبکه اچ بی‌او معروف شد اما بازی در نقش دکستر مورگان بود که از این هنرپیشه‌ی آمریکایی، که در عرصه تئاتر و سینما هم فعالیت دارد، یک ستاره تلویزیونی ساخت.
جیمز مانوس جونیور: «بینندگان دکستر با نویسندگان بی‌رحمی طرف هستند. ما هر وقت که لازم بدانیم شخصیتی را به طرز فجیعی از سریال حذف خواهیم کرد. کشته شدن شخصیت‌ها بخش اجتناب ناپذیر سریال ماست. »
مایکل سی. هال: «هر چه سریال جلوتر می‌رود، شخصیت دکستر هم بیشتر به سمت انسانیت حرکت می‌کند. دکستر آدمی است که در قبال نیمه تاریک شخصیت‌اش احساس مسئولیت می‌کند و تمام تلاش‌اش این است که در برابر دیگران منصفانه رفتار کند. بازی کردن در نقش چنین شخصیتی کار بسیار دشواری است. »
مایکل سی. هال: «دکستر سریالی معمولی نیست. به نظرم تماشای آن این حس را در بیننده ایجاد می‌کند که هم از شخصیت دکستر خوش‌اش می‌آید و هم از اینکه او را شخصیتی منفور به حساب می‌آورد. علاقه‌ی دکتر به بچه‌ها هم از همان ابتدای سریال مشخص است و بخش واقع گرای شخصیت او را تشکیل می‌دهد.»
مایکل سی. هال: «من خودم هنوز طرف بازی دکستر برای ایپد نرفته‌ام. واقعا از این بازی می‌ترسم. »
دکستر در فهرست پنجاه سریال برتر تمامی دوران نشریه‌ی امپایر (منتشر شده در سال ۲۰۰۸) رتبه‌ی سی را کسب کرد.
بن استیلر، تام کروز، چارلی شین، شون پن، جیک جیلنهال و دان اکروید از گزینه‌های مورد نظر برای نقش دکستر مورگان بودند.
دکستر سریالی است که هیچ وقت آدم را ناامید نمی‌کند. هر کدام از اپیزود‌های آن مثل یک اثر هنری است و هیچ وقت هم تکراری و کسل‌کننده نمی‌شود. سازندگان موفق می‌شوند کار دشوار خلق یک قاتل زنجیرهای دوست داشتنی را به خوبی انجام بدهند.
سری کتاب‌های دکستر نوشته‌ی جف لینزی کتاب‌هایی عالی هستند. دکستر حال و هوایی تیره و تار دارد اما درست در مواقعی که اصلا انتظارش را نداری، طنزی سیاه وارد میدان می‌شود.
عنوان‌بندی هر سریالی کارت شناسایی آن است و سازندگان سریال وقت و انرژی بسیاری صرف آن می‌کنند چون این تنها بخش سریال است که بینندگان بار‌ها آن را تماشا خواهند کرد. عنوان‌بندی آغازین دکستر به خوبی همه چیز درباره حال و هوای سریال و شخصیت دکستر را به بیننده منتقل می‌کند و در عین حال ساختاری ریتمیک با فضای آگهی‌های خوش ساخت تلویزیونی را دارد و به همین خاطر خسته‌کننده نمی‌شود.
دکستر مورگان از آن دسته شخصیت‌های جذاب و دوست داشتنی است که ذات پلیدی دارد؛ در روز دکتر جکیل است و در شب مستر هاید. در ظاهر آدم آرام و بی‌دغدغه‌ای است اما خیلی زود روشن می‌شود که این چهره آرام و رفتار متین در حکم آرامش قبل از توفان است وگرنه در درون او غوغایی است.
سریال موسیقی متن گوشنواز و آرامی دارد که شیطنت از آن می‌بارد. در کنار این موسیقی، صدای مایکل سی. هال هم شنیدنی است که در اصل راوی سریال است ولی فقط قصه را تعریف نمی‌کند بلکه درباره تمامی موقعیت‌هایی که دکستر در آنها قرار می‌گیرد، نظر می‌دهد و آنها را تحلیل می‌کند.
