هنر سفال‌گری چیست؟
در یک موزه می‌توانید گلدان‌ها، کوزه، فنجان و ظرف‌هایی از سفال را مشاهده کنید. ظروف سفالی از خاک رس بوده که در هنگام نرم بودن شکل داده شده و سپس به وسیله حرارت، سخت می‌شوند. هنر ساختن چنین محصولاتی سفال‌گری نام دارد.
کلمه سفال‌گری بعضی مواقع برای شیشه و لعاب و نیز ظروف سفالی به کار می‌رود. از هر سه مورد از گرما برای مواد خاکی مثل خاک رس، شن یا سنگ زمینی استفاده می‌شود.
سفال‌گری از قدیمی‌ترین هنرهای انسان است. خاک رس تقریباً همه جا یافت می‌شود. قطعاتی از کارهای سفالی که کشف شده‌اند مربوط به قبل از ثبت تاریخ می‌باشند. یک قطعه کاملاً سخت سفالی بسیار با دوام می‌باشد، به طوری که ممکن است بشکند ولی پوسیده یا زنگ زده نمی‌شود.
سفال‌گران برجسته اولیه، چینی‌ها بودند. آنها یک نوع شفاف و بسیار سخت از ظروف سفالی معروف به پورسلین می‌ساختند که در شرق به نام کشوری که اولین بار آن را تولید نمود، به عنوان چینی شهرت یافت. شش گروه اصلی خاک رس در سفال‌گری استفاده می‌شود. اولین نوع، خاک رس معمولی است و برای ساختن ظروف سفالی ظریف استفاده نمی‌شود. ظرف سفالی که از خاک رس معمولی استفاده می‌شود، ظرف گلی نام دارد.
خالص‌ترین خاک رس، خاک چینی نام دارد که برای ساختن پورسلین چینی به کار می رود در اثر حرارت کاملاً سفید می‌شود.
سال‌ها پیش، قبل از آن که استفاده از یخچال گسترش یابد، کوزه‌های سفالی برای خنک نگهداشتن مایعات استفاده می‌شد، و دلیل آن این است که این‌ها از نوع سفال درشت و ناهموار بوده و مایعات از سوراخ‌های ریز آن تراوش کرده و در سطح خارجی تبخیر می‌شوند. تبخیر دائمی رطوبت کوزه و محتوی آن را خنک نگاه می‌دارد.
مع هذا، امروزه اکثر کوزه‌های سفالی، لعاب داده شده و دارای سطح درخشان می‌باشند، که از انجام عمل تبخیر جلوگیری می‌کند.
