چگونه از ذغال سنگ انرژی به دست می‌آید؟
ابتدا بیایید ببینیم ذغال سنگ چیست؟ ذغال سنگ از بقایای درختان و گیاهان قدیمی که صدها میلیون سال پیش در جنگل‌های باتلاقی، در آب و هوای گرم و مرطوب رشد می‌کردند، تشکیل شده است.
وقتی این گیاهان و درختان از بین رفتند، آنها به داخل آب‌های آرام باتلاقی که محافظ آنها در مقابل پوسیدگی بود، افتادند. باکتری‌ها بعضی قسمت‌های چوب را تجزیه کرده و گازهایی را تولید نمودند که این گاز تراوش کرده و از خود ترکیب سیاه رنگی که قسمت عمده آن کربن بود، به جای گذاشتند. این ترکیب بود که به رگه‌های نازک معدن ذغال سنگ تبدیل شد.
در این زمان لایه‌های ضخیم گل و شن از روی نباتات به طرف داخل شسته شده و فشار این توده گل و شن باعث بیرون راندن قسمت اعظم مایع شدند و توده‌ای خمیری شکل از خود به جای گذاشتند که به تدریج سخت و تبدیل به ذغال سنگ شد. تمام این مراحل در هر جا از یک میلیون تا ۲۵۰ میلیون سال پیش رخ داد. انرژی توانایی انجام کار، از ماده تأمین می‌شود. همه اشیاء در دنیا که حجم یا وزن داشته و فضا را اشغال کنند، از جنس ماده می‌باشند. جهان و آن چه که در آن می‌باشد، از ماده و انرژی تشکیل شده.
ماده از اتم‌ها تشکیل می‌شود و هر اتم ذراتی از انرژی دارد. انرژی سبب می‌شود که اتم‌ها به یکدیگر بچسبند. ماده و انرژی می‌توانند به یکدیگر تبدیل شده و این تبدیل تکرار شود.
منشاء انرژی ذغال سنگ از خورشید است. میلیون‌ها سال پیش گیاهان از این انرژی برای تغییر شکل شیمیایی مورد نیاز برای رشد، استفاده می‌کردند و دی اکسید کربن هوا به ترکیبات کربن تبدیل و ذغال سنگ را به وجود آورده‌اند.
انرژی به وسیله حرارت از ذغال سنگ آزاد می‌شود. حرارت باعث شده اتم‌ها و مولکول‌ها سریع‌تر حرکت نموده تا وقتی که بعضی الکترون‌ها از آن خارج شوند. وقتی ذغال سنگ سوزانده می‌شود، انرژی حرارتی تولید می‌کند. انرژی در هر زمان به صورت نهفته که انرژی پتانسیل نام دارد، در آن‌جا موجود است. حرارت باعث رها شدن انرژی درونی و تبدیل آن به انرژی جنبشی، که برای انجام کار مورد نیاز است می‌شود. این انرژی است که موتورها و ژنراتورها را به حرکت در آورده و باعث به کار افتادن آنها می‌شود.
