زیر و بمی صدا چیست؟

اگر تمام صداها در اثر ارتعاش تولید می‌شوند، چرا با یکدیگر متفاوتند؟ پاسخ این سؤال به نحوه ارتعاش منبع تولید صدا، بستگی دارد. هنگامی‌که ارتعاش منظم باشد، بدین معنی که امواج با فواصل منظم تولید شوند، درنتیجه صدایی خوشایند شنیده می‌شود، و چنانچه ارتعاش منظم بنوده یا بسیار ناگهانی باشد تأثیر آن در گوش ما همان است که آن را فقط نوعی صدا می‌نامیم.

اصوات از بسیاری جهات با یکدیگر متفاوتند: بعنوان مثال، هنگامی‌که صدا دور و یا نزدیک است آن را تشخیص می‌دهیم. نیز می‌توانیم بگوئیم که صدای تولید شده زیر با بم است، همچنین قادریم صدای سازهای مختلف را از یکدیگر تمیز دهیم. تفاوت صداها در بلندی، فرکانس و طنین آن‌ها می‌باشد.

بلندی یک صدا به دو چیز بستگی دارد: میزان احساس گوش از صوتی که به آن می‌رسد و شدت صوت که مربوط به انرژی صوتی است. البته شدت صوت نسبت مستقیم با مجذور دامنه نوسان داشته و متناسب با عکس مجذور فاصله از منبع تولید صوت می‌باشد. علاوه بر آن جنس محیط انتشار نیز در شدت صوت مؤثر است.

زیر و بمی صدا بلند و پائین بودن صداست که بستگی به فرکانس منبع تولید صوت دارد. هر چه صدا پائین‌تر باشد بم‌تر بوده و فرکانس آن کمتر است. و صدای بالا دارای فرکانس زیاد بوده و زیر نامیده می‌شود. طنین نیز مانند فرکانس ویژه اصوات موسیقی است. با این صفت می‌توان صوت‌های هم‌شدت و هم فرکانس را تمیز داد. طنین یک صوت موسیقی مرکب، بستگی به هارمونیک‌های تشکیل‌دهنده و شدت نسبی آن‌ها دارد.