بهترین راه درمان زگیل تناسلی چیست و چگونه می‌توان برای همیشه از دست آن خلاص شد؟

زگیل تناسلی Genital warts یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌های مقاربتی است. تقریباً همه افراد فعال از نظر جنسی در مقطعی از زندگی خود به حداقل یک نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ویروسی که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود، مبتلا می‌شوند.

زگیل تناسلی بر بافت‌های مرطوب ناحیه تناسلی تأثیر می‌گذارد. آن‌ها می‌توانند مانند برآمدگی‌های کوچک و گوشتی به نظر برسند یا ظاهری شبیه گل کلم داشته باشند. در بسیاری از موارد، زگیل‌ها خیلی کوچک هستند که قابل مشاهده نیستند.

برخی از گونه‌های HPV تناسلی می‌توانند باعث زگیل تناسلی شوند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند باعث سرطان شوند. واکسن‌ها می‌توانند به محافظت در برابر گونه‌های خاصی از HPV دستگاه تناسلی کمک کنند.

علائم

در زنان، زگیل تناسلی می‌تواند روی فرج، دیواره‌های واژن، ناحیه بین دستگاه تناسلی خارجی و مقعد، کانال مقعد و دهانه رحم رشد کند. در مردان، ممکن است در نوک یا ساقه آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد ایجاد شوند.

زگیل تناسلی همچنین می‌تواند در دهان یا گلوی فردی که با یک فرد آلوده تماس جنسی دهانی داشته است ایجاد شود.

علائم و نشانه‌های زگیل تناسلی عبارتند از:

• تورم‌های کوچک، گوشتی، قهوه‌ای یا صورتی در ناحیه تناسلی شما
• شکلی شبیه گل کلم که در اثر نزدیکی چند زگیل به هم ایجاد می‌شود
• خارش یا ناراحتی در ناحیه تناسلی شما
• خونریزی با مقاربت

زگیل تناسلی می‌تواند آنقدر کوچک و مسطح باشد که نامرئی باشد. با این حال، به ندرت، زگیل تناسلی می‌تواند به خوشه‌های بزرگ تکثیر شود، در فردی با سیستم ایمنی سرکوب شده.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا همسرتان دچار برجستگی یا زگیل در ناحیه تناسلی شدید به پزشک مراجعه کنید.

علل

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) باعث ایجاد زگیل می‌شود. بیش از 40 گونه از HPV وجود دارد که بر ناحیه تناسلی تأثیر می‌گذارد.

زگیل تناسلی تقریباً همیشه از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. برای سرایت عفونت به شریک جنسی خود، لازم نیست زگیل شما قابل مشاهده باشد.

عوامل خطر

اکثر افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در برخی مواقع به HPV تناسلی مبتلا می‌شوند. عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند عبارتند از:

• داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با چندین شریک جنسی
• داشتن یک عفونت مقاربتی دیگر
• داشتن رابطه جنسی با شریکی که سابقه جنسی او را نمی‌دانید
• فعال شدن جنسی در سنین پایین
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف، مانند HIV یا دارو‌های پیوند عضو

عوارض

عوارض عفونت HPV می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سرطان. سرطان دهانه رحم ارتباط نزدیکی با عفونت HPV تناسلی دارد. انواع خاصی از HPV نیز با سرطان‌های فرج، مقعد، آلت تناسلی و دهان و گلو مرتبط هستند.

عفونت HPV همیشه منجر به سرطان نمی‌شود، اما برای زنان مهم است که به طور منظم آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند، به ویژه آن‌هایی که به انواع پرخطر HPV آلوده شده‌اند.

• مشکلات دوران بارداری به ندرت در دوران بارداری، زگیل‌ها می‌توانند بزرگ شوند و ادرار کردن را دشوار می‌کنند. زگیل‌های دیواره واژن می‌توانند از کشش بافت‌های واژن در هنگام زایمان جلوگیری کنند. زگیل‌های بزرگ روی فرج یا واژن ممکن است در هنگام زایمان دچار خونریزی شوند.

به ندرت، نوزادی که از مادری مبتلا به زگیل تناسلی متولد می‌شود، در ناحیه گلو دچار زگیل می‌شود. ممکن است کودک برای جلوگیری از مسدود شدن راه هوایی نیاز به جراحی داشته باشد.

جلوگیری

محدود کردن تعداد شرکای جنسی و واکسینه شدن از ابتلا به زگیل تناسلی جلوگیری می‌کند. استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی ایده خوبی است، اما لزوما از شما در برابر زگیل تناسلی محافظت نمی‌کند.

واکسیناسیون

سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تایید شده است. جدیدترین، Gardasil 9 برای استفاده در مردان و زنان 9 تا 45 ساله برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی تایید شده است.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می‌کند، اگرچه می‌توان آن را در سن 9 سالگی نیز تزریق کرد.

برای دختران و پسران ایده آل است که واکسن را قبل از تماس جنسی دریافت کنند.

عوارض جانبی واکسن‌ها معمولاً خفیف است و شامل درد در محل تزریق، سردرد، تب خفیف یا علائم شبیه آنفولانزا می‌باشد.

CDC در حال حاضر توصیه می‌کند که همه 11- و 12 ساله دو دوز دریافت HPV واکسن حداقل شش ماه از هم جدا، به جای که قبلا توصیه می‌شود برنامه سه دوز. نوجوانان جوان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می‌توانند واکسیناسیون را بر اساس برنامه به روز شده دو دوز دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر 15 سال موثر است.

نوجوانان و بزرگسالان جوانی که بعداً در سنین 15 تا 26 سالگی واکسن را شروع می‌کنند، باید سه دوز از واکسن را دریافت کنند.

CDC در حال حاضر توصیه می‌گرفتن تا HPV واکسن برای همه مردم از طریق سن 26 سالگی که به اندازه کافی واکسینه نشده.

تشخیص

زگیل تناسلی اغلب بر اساس ظاهر تشخیص داده می‌شود. گاهی اوقات ممکن است بیوپسی لازم باشد.

تست پاپ

تست پاپ اسمیر کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

برای زنان، انجام منظم معاینه لگن و تست پاپ اهمیت دارد که می‌تواند به تشخیص تغییرات واژن و دهانه رحم ناشی از زگیل تناسلی یا علائم اولیه سرطان دهانه رحم کمک کند.

در طی آزمایش پاپ، پزشک از دستگاهی به نام اسپکولوم برای باز نگه داشتن واژن و دیدن مسیر بین واژن و رحم (دهانه رحم) استفاده می‌کند. سپس از یک ابزار دسته بلند برای جمع‌آوری نمونه کوچکی از سلول‌ها از دهانه رحم استفاده می‌کند. سلول‌ها با میکروسکوپ از نظر ناهنجاری بررسی می‌شوند.

تست HPV

تنها چند نوع HPV تناسلی با سرطان دهانه رحم مرتبط است. نمونه‌ای از سلول‌های دهانه رحم که در طی تست پاپ گرفته شده است، می‌تواند برای این گونه‌های HPV سرطان‌زا مورد آزمایش قرار گیرد.

این آزمایش عموماً برای زنان 30 ساله و بالاتر اختصاص دارد. برای زنان جوان‌تر مفید نیست زیرا برای آن‌ها HPV معمولاً بدون درمان از بین می‌رود.

درمان زگیل تناسلی

اگر زگیل‌های شما باعث ناراحتی نمی‌شوند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اما اگر خارش، سوزش و درد دارید، یا اگر نگران گسترش عفونت هستید، پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا با دارو یا جراحی شیوع بیماری را برطرف کنید.

با این حال، زگیل‌ها اغلب پس از درمان برمی گردند. هیچ درمانی برای خود ویروس وجود ندارد.

دارو‌ها

درمان‌های زگیل تناسلی که می‌توانند مستقیماً روی پوست شما اعمال شوند عبارتند از:

• ایمیکیمود (Aldara، Zyclara). به نظر می‌رسد این کرم توانایی سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با زگیل تناسلی تقویت می‌کند. تا زمانی که کرم روی پوست شما قرار دارد از تماس جنسی خودداری کنید. ممکن است کاندوم‌ها و دیافراگم‌ها را ضعیف کند و پوست همسرتان را تحریک کند.

یکی از عوارض جانبی احتمالی قرمزی پوست است. سایر عوارض جانبی ممکن است شامل تاول، بدن درد یا درد، سرفه، بثورات و خستگی باشد.

• پودوفیلین و پودوفیلوکس (Condylox). پودوفیلین یک رزین گیاهی است که بافت زگیل تناسلی را از بین می‌برد. پزشک شما این راه حل را اعمال می‌کند. پودوفیلوکس حاوی همان ترکیب فعال است، اما می‌توانید آن را در خانه استفاده کنید.

هرگز از پودوفیلوکس به صورت داخلی استفاده نکنید. علاوه بر این، استفاده از این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل تحریک خفیف پوست، زخم یا درد باشد.

• تری کلرواستیک اسید این درمان شیمیایی زگیل تناسلی را می‌سوزاند و می‌تواند برای زگیل‌های داخلی استفاده شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل تحریک خفیف پوست، زخم یا درد باشد.
• Sinecatechins (Veregen). این کرم برای درمان زگیل تناسلی خارجی و زگیل در داخل یا اطراف کانال مقعد استفاده می‌شود. عوارض جانبی مانند قرمزی پوست، خارش یا سوزش و درد اغلب خفیف هستند.

سعی نکنید زگیل تناسلی را با دارو‌های رفع زگیل بدون نسخه درمان کنید. این دارو‌ها برای استفاده در ناحیه تناسلی در نظر گرفته نشده‌اند.

عمل جراحی و کرایو

ممکن است برای برداشتن زگیل‌های بزرگتر، زگیل‌هایی که به دارو‌ها پاسخ نمی‌دهند یا اگر باردار هستید، زگیل‌هایی که کودک شما در حین زایمان در معرض آن‌ها قرار می‌گیرد، نیاز به جراحی داشته باشید. گزینه‌های جراحی عبارتند از:

• انجماد با نیتروژن مایع (کرایوتراپی). یخ زدن با ایجاد تاول در اطراف زگیل شما عمل می‌کند. همانطور که پوست شما بهبود می‌یابد، ضایعات از بین ‌می‌روند و اجازه می‌دهند پوست جدید ظاهر شود. ممکن است لازم باشد درمان را تکرار کنید. عوارض جانبی اصلی شامل درد و تورم است.
• الکتروکوتر. در این روش از جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل استفاده می‌شود. ممکن است بعد از عمل کمی درد و تورم داشته باشید.
• برداشتن جراحی. پزشک شما ممکن است از ابزار‌های خاصی برای قطع زگیل استفاده کند. برای این درمان به بیهوشی موضعی یا عمومی نیاز دارید و ممکن است پس از آن درد داشته باشید.
• درمان‌های لیزری این روش، که از یک پرتو شدید نور استفاده می‌کند، می‌تواند گران باشد و معمولاً برای زگیل‌های وسیع و سخت در نظر گرفته می‌شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل زخم و درد باشد.

آماده شدن برای ویزیت پزشکی

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. زنان ممکن است یک قرار ملاقات با متخصص زنان خود تعیین کنند.

آنچه شما می‌توانید انجام دهید

فهرستی از موارد خود تهیه کنید:

• علائم و زمان شروع آن‌ها علائم خود را شرح دهید و توجه داشته باشید که آیا شریک جنسی شما علائم مشابهی داشته است یا خیر.
• سابقه جنسی، از جمله تمام تماس‌های اخیر با منابع احتمالی عفونت، به ویژه اگر رابطه جنسی محافظت نشده یا رابطه جنسی با شریک جدید داشته‌اید.
• اطلاعات کلیدی پزشکی، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید.
• تمام دارو‌ها، ویتامین‌ها یا سایر مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوز‌ها.

برای زگیل تناسلی، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا باید برای سایر عفونت‌های مقاربتی نیز آزمایش شوم؟
• در صورت وجود چه روش درمانی را توصیه می‌کنید؟
• چقدر بعد از شروع درمان می‌توانم انتظار داشته باشم که بهتر شوم؟
• آیا من مسری هستم؟ چگونه می‌توانم خطر انتقال این عفونت را به دیگران کاهش دهم؟
• آیا شریک زندگی من باید برای این وضعیت آزمایش شود؟
• چه زمانی می‌توانم دوباره با خیال راحت رابطه جنسی داشته باشم؟
• آیا زگیل تناسلی من برمی گردد؟
• آیا من در معرض خطر عوارض مربوط به زگیل تناسلی هستم؟
• هر چند وقت یک بار باید برای سایر بیماری‌های مرتبط با زگیل تناسلی غربالگری شوم؟
• آیا مواد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک شما احتمالاً از شما سؤالاتی می‌پرسد، از جمله:

• علائم شما چقدر شدید است؟
• آیا سکس ایمن انجام می‌دهید؟ آیا شما همیشه این کار را کرده‌اید؟
• آیا اخیراً با یک شریک جدید رابطه جنسی داشته‌اید؟
• آیا همسر شما برای عفونت‌های مقاربتی آزمایش شده است؟
• آیا واکسن HPV‌زده‌اید؟ چه زمانی؟
• آیا باردار هستید یا قصد بارداری دارید؟