یک روش ساده و عملی برای تشخیص دروغگو بودن یک شخص: با سپردن یک کار ثانوی به او حواسش را پرت کنید و همان حین از او توضیح بخواهید!

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یکی از بهترین راه‌ها برای گرفتن مچ دروغگوها، پرت کردن حواس آنهاست. البته ما این را به تجربه می‌دانستیم، اما جالب است که در این مورد تحقیق هم انجام شده است.

به عبارتی تلاش شناختی و ذهنی اضافی برای خلق و بسط و متناسب کردن دروغ، چنان است که باعث لو رفتن دروغگو می‌شود.

با این حال محققان تاکید می‌کنند که این روش بی‌خطا نیست، و برای درک کامل اینکه چگونه چندوظیفگی ذهنی، دروغگوها را لو می‌دهد، کار بیشتری لازم است.

آلدرت وریج ، روانشناس از دانشگاه پورتسموث در بریتانیا ، می‌گوید: «تحقیقات ما نشان داده است که تا زمانی که به دروغگویان فرصت خوبی داده شود تا فکر کنند چه بگویند، حقیقت و دروغ ساخته شده توسط آنها به صورت مشابهی قابل پذیرفتن باشند. اما وقتی فرصت فکر کردن کمتر شود، حقایق بیان شده توسط آنها اغلب معقول‌تر از دروغشان به نظر خواهند رسید.»

اما آزمایش چطور انجام شد؟

این آزمایش به این صورت بود: 164 داوطلب نظرات خود را در مورد موضوعات اجتماعی در اخبار ارائه کردند، سپس برای مصاحبه‌های ساختگی به دو گروه تقسیم شدند. به آنها دستور داده شد که یا در مورد نظرات خود حقیقت را بگویند یا در مورد آنها دروغ بگویند.

خود این گروه به سه دسته فرعی تقسیم شدند. به یک سوم آنها یک کار دوم داده شد که باید انجام دهند و به آنها گفته شد که برای قبولی در مصاحبه مهم است، یک سوم نیز وظیفه دوم داشتند اما هیچ اطلاعاتی در مورد اهمیت آن نداشتند و یک سوم نهایی هیچ وظیفه دومی نداشتند.

این کار سپرده شده دوم شامل یادآوری و نوشتن یک شماره پلاک هفت رقمی خودرو بود که قبلاً به شرکت کننده نشان داده شده بود.

در پایان هر مصاحبه، مصاحبه‌گر آنچه را که از شرکت‌کننده در مطالعه شنیدند، ارزیابی کردند.

بیشترین تفاوت‌های تشخیصی بین راستگوها و دروغ گوها در قابل قبول بودن، بی‌واسطه بودن، صراحت و وضوح مطالبشان بود.

از آنجا که دروغ گفتن شامل ساختن جزئیات، تلاش برای غرق نشدن توسط آن جزئیات ساختگی و باورپذیر نگه داشتن دروغ‌ها تا حد امکان است، انرژی ذهنی زیادی طلب می‌کند.

پس اگر می‌خواهید بدانید که کسی به شما راست می‌گوید یا دروغ، یک کار ثانوی برای او بتراشید. این کار ثانوی باید در نظر او مهم هم بیاید. بعد در همان حین، از او بخواهید که حرف‌هایش را یک بار دیگر تکرار کنید یا در مورد یک جنبه دیگر ماجرایی از او بپرسید و ارزیابی کنید که این بار آیا حرف‌هایش باورپذیر هستند یا نه.

البته همیشه متغیرهایی وجود دارند که این روش ساده را می‌توانند مختل کنند، از جمله اینکه برخی افراد در دروغ گفتن بسیار بهتر از دیگران هستند.

این تحقیق در مجله بین المللی روانشناسی و تحلیل رفتار منتشر شده است .