داستان شکست ماموریت مارینر I به خاطر یک مشکل کوچک برنامه‌نویسی
پرتاب موفقیت‌آمیز اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی، مسابقه فضایی را در زمان جنگ سرد به اوج رساند و ایالات متحده تلاش کرد پاسخی در خور به آن بدهد.
یکی از تلاش‌ها، مارینر یک Mariner I بود که در سال ۱۹۶۲ برای مطالعه زهره پرتاب شد. طبق بیانیه ناسا، مجموع هزینه‌های تحقیق، توسعه، پرتاب و پشتیبانی برای سری فضاپیما‌های مارینر (از مارینر یک تا ده) تقریباً ۵۵۴ میلیون دلار بود.
اگر این هزینه را با نرخ تورم این سال‌ها بسنجیم، کل هزینه آن با پول امروزی بیش از ۵ میلیارد دلار می‌شود. اگر هزینه‌ها به طور مساوی بین هر ۱۰ فضاپیما تقسیم شود، هزینه مارینر یک ۵۰۰ میلیون دلار خواهد بود.
اتحاد جماهیر شوروی قبل از مارینر یک برای رسیدن به زهره تلاش کرده بود و شکست خورده بود. متاسفانه این فضاپیما که در ۲۲ ژوئیه ۱۹۶۲ با موشک اتلس-آگنا به فضا پرتاب شد، مدت کوتاهی پس از پرتاب، دچار مشکل در سیستم هدایت شد و از کنترل خارج شد و در نهایت ۲۹۴٫۵ پس از پرتاب به دستور افسر ایمنی پروژه منهدم شد.
اما چرا مشکل ایجاد شده بود.
در بررسی‌های بعدی، ناسا خط فاصله‌ای را در کد کشف کرد که باعث از کنترل خارج شدن آن شده بود.
البته ناسا سابقه ماموریت‌های ناموفق کمی نداشته، اما شکست ناشی از یک کاراکتر در کدنویسی توسط برخی به عنوان هدر دادن فاجعه‌آمیز دلار‌های مالیات‌دهندگان تلقی شد.
فضاپیمای دوم در عرض چند ماه پس از شکست Mariner I آماده و به فضا پرتاب شد.
جالب بود اما در دفاع از اون برنامه نویس بدبخت باید بگم که ایراد اصلی از کد نبوده. مهندس یا ریاضی دان دیگه ای که راهنما رو با دست خط خودش نوشته بوده باید از R̄ یا R-bar استفاده می کرد اما به اشتباه از R خالی استفاده کرد و همین باعث شد مقدار متوسط به طور صحیح محاسبه نشه و میلیونها دلار به فنا رفت