فردی مرکوری چگونه درگذشت؟ زمانه بی‌خبری از ایدز و نبود درمان‌های موثر
امروز مصادف است با سالروز درگذشت فردی مرکوری. خواننده‌ای بسیار پرطرفدار و یگانه در ژانر هنری خود.
فوت او زودهنگام رخ داد و شاید اگر عمری طبیعی داشت، آلبوم‌های بسیاری بیشتری از او یه یادگار می‌‌ماند.
مرکوری علائم HIV/AIDS را در اوایل سال ۱۹۸۲ نشان داد. دو نویسنده به نام‌های مت ریچاردز و مارک لنگثورن در کتاب بیوگرافی خود در مورد مرکوری به نام «کسی که بایستی دوست داشته باشد: زندگی، مرگ و میراث فردی مرکوری»، بیان کرده‌اند که مرکوری چند هفته قبل از آخرین حضورش در برنامهSaturday Night Live در ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۲، پنهانی به یک دکتر در نیویورک مراجعه کرده بود. ضایعه سفیدی روی زبانش تشکیل شده بود (که ممکن است لکوپلاکی مویی، یکی از اولین نشانه‌های عفونت ایدز بوده باشد) بررسی شد. آنها همچنین اظهار داشتند که او با فردی ارتباط داشته است که به به HIV آلوده شده بود.
استودیو Mountain کوهستان در مونترو، سوئیس، استودیوی ضبط کوئین از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۵. مرکوری آخرین آواز خود را در می۱۹۹۱ در اینجا ضبط کرد.
در اکتبر ۱۹۸۶، مطبوعات بریتانیا گزارش دادند که مرکوری در یک کلینیک پزشکی در خیابان هارلی، خون خود را برای HIV/AIDS آزمایش کرده.
در اواخر‌آوریل ۱۹۸۷ دیگر شایع شده بود که او به ایدز مبتلا شد. البته در همان زمان، مرکوری در مصاحبه‌ای ادعا کرد که آزمایش HIV منفی بوده است.
مطبوعات بریتانیا این شایعات را در چند سال آینده دنبال کردند که به دلیل ظاهر ضعیف مرکوری، غیبت کوئین از تورهای موسیقی، و گزارش روباط سابق او در مجلا زرد، تقویت شد.
در سال ۱۹۹۰، شایعات در مورد سلامت مرکوری گسترش یافت. در مراسم جوایز بریت در ۱۸ فوریه سال ، مرکوری برای آخرین بار روی صحنه موسیقی حضور پیدا کرد، زمانی که او به همراه بقیه اعضای گروه موسیقی کوئینجایزه بریت را برای مشارکت برجسته در موسیقی بریتانیا دریافت کند.
مرکوری و دوستان نزدیک به طور مداوم این داستان‌ها را تکذیب می‌کردند.
شاید مرکوری می‌توانست با صحبت کردن در مورد بیماری خود، به آگاهی‌بخشی از ایدز کمک کند. اما مرکوری برای محافظت از نزدیکترین دوستانش وضعیت خود را خصوصی نگه داشت.
بعداً تأیید شد که مرکوری خیلی زودتر به گروه از بیماری خود اطلاع داده بود.
او همیشه می‌گفت: «نمی‌خواهم با گفتن فاجعه‌ام باری بر دوش دیگران بگذارم. »
Rudi Dolezal رودی دولزال در مورد مرکوری می‌گوید: “او فقط می‌گفت بیشتر برای من بنویس. چیز‌هایی برای من بنویس. من می‌خواهم فقط این را بخوانم و انجامش دهم و وقتی مردم می‌توانید آن را تمام کنید.او واقعاً هیچ ترسی نداشت. »
جاستین شرلی اسمیت، دستیار مهندسی موسیقی در مورد آخرین روزهای مرکوری می‌گوید: «توضیح این موضوع برای مردم سخت است، اما ناراحت نبود، بسیار خوشحال‌ود. فردی یکی از بامزه‌ترین افرادی بود که تا به حال با او روبرو شدم. من بیشتر اوقات با او می‌خندیدم. «
فردی مرکوری پس از پایان کار خود با کوئین در ژوئن ۱۹۹۱،به خانه خود در کنزینگتون،در غرب لندن رفت و بازنشسته شد.
در اواخر عمرش، مرکوری بینایی خود را از دست داد، و دید به حدی کاهش یافت که نمی‌توانست تخت خود را ترک کند. مرکوری تصمیم گرفت با امتناع از دارو، مرگ خود را تسریع بخشد و فقط مسکن مصرف کرد.
در ۲۲ نوامبر ۱۹۹۱، مرکوری مدیر گروه کوئین- جیم بیچ -را به خانه‌اش در کنزینگتون فراخواند تا بیانیه‌ای عمومی تهیه کند که روز بعد منتشر شد:
«پس از حدس و گمان‌های بزرگ در مطبوعات طی دو هفته گذشته، می‌خواهم تأیید کنم که آزمایش HIV مثبت و ایدز دارم. من فکر کردم درست است که این اطلاعات را تا به امروز خصوصی نگه دارم تا از حریم خصوصی اطرافیانم محافظت کنم. با این حال، اکنون زمان آن فرا رسیده است که دوستان و طرفداران من در سراسر جهان حقیقت را بدانند و امیدوارم که همه با من، پزشکانم و همه کسانی که در سراسر جهان در مبارزه با این بیماری وحشتناک بپیوندند. حریم خصوصی من همیشه برای من بسیار خاص بوده است و من مصاحبه عادت ندارم. لطفاً درک کنید که این سیاست ادامه خواهد داشت.»
در غروب ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱، حدود ۲۴ ساعت پس از صدور بیانیه، مرکوری در سن ۴۵ سالگی در خانه خود در کنزینگتون درگذشت.
علت مرگ، پنومونی (عفونت ریه) ناشی از ایدز بود. وست صمیمی او دیو کلارک هنگام مرگ مرکوری در کنار او بود. آستین با والدین و خواهر مرکوری تماس گرفت تا این خبر را منتشر کند که در ساعات اولیه ۲۵ نوامبر به دست روزنامه‌نگارها و تلویزیون رسید.
در یک پزشک همچنین بخوانید و ببینید:
عکسی که باعث تغییر نگاه دنیا به بیماری ایدز شد
صفحه اول ویژه‌نامه ایدز مجله دانشمند – بهمن ۱۳۶۷
بیماری ایدز یا عفونت ناشی از HIV چه علائمی دارد و شیوه تشخیص و درمان آن کدام است؟
