بوئینگ هواپیماهای با بال مهاربندی شده می‌سازد – بازدهی 30 درصد با این کار

11 بهمن 1401آخرین بروزرسانی: 17 بهمن 1401

زمان تقریبی مطالعه 2 دقیقه

بوئینگ با کمک سرمایه‌گذاری 425 میلیون دلای از سوی ناسا، یک هواپیمای مسافربری با اندازه کامل را بر اساس مفهوم بال خرپایی ترانسونیکی خود (TTBW) ساخته و آزمایش خواهد کرد. برآورد می‌شود که این هواپیما با استفاده از بال‌های بلند، نازک و مهاربندی‌شده برای افزایش ظرفیت بالابری و کاهش کشش، 30 درصد سوخت کمتری بسوزاند.

حتی یک تغییر تک رقمی در بهره‌وری سوخت باعث صرفه جویی هنگفت می شود. در خطوط هواپیی سوپیس تنها یک درصد کاهش مصرف سوخت در 12 هواپیمای بوئینگ 777 یعنی کاهش مصرف 4800 تن سوخت جت در سال. یک درصد صرفه‌جویی در خطوط هوایی مانند امریکن ایرلاینز که 1000 هواپیما در ناوگان خود، یعنی نزدیک به نیم میلیارد صرفه‌جویی مالی در سال. بنابراین یک هواپیمای مسافربری 30 درصد کارآمدی بزرگی باشد.

اولین بار بوئینگ در سال 2010 مفهوم “بال خرپایی” را به عنوان بخشی از یک برنامه تحقیقاتی ناسا پی گرفت.

تبلیغ متنی

عمل بای پس معده

-------

علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟

با این کار بالابری بیشتر و کشش کمتری بر با بال‌های بلندتر، باریک‌تر تامین می‌شود. برای مثال، یک بوئینگ مفهومی که در سال 2016 در حال آزمایش بود ، بال‌هایی 50 درصد پهن‌تر از هواپیماهای استاندارد داشت.

اما از نظر ساختاری، بدون تقویت فیزیکی بال ساختن آنها ممکن نیست. بنابراین طرح بوئینگ بالها را از بالای بدنه آویزان می کند و آنها را با خرپاهای بلندی که از شکم هواپیما بالا می آیند مهار می‌کند.

بوئینگ به‌عنوان یک طراحی مفهومی، هواپیمایی با سرعت زیر صوت با سرعت 0.70 تا 0.75 ماخ ( 835 تا 895 کیلومتر در ساعت)، حتی تخمین می‌زند که این هواپیماهامی‌توانند 50 درصد سوخت کمتری بسوزانند. در سال 2019، این کانسپت بازطراحی شد تا در لبه سرعت فراصوتی ، حدود 0.8 ماخ ( 955 کیلومتر بر ساعت) حرکت کند.

البته مراحل مدل‌سازی دیجیتال و آزمایش تونل باد در مقیاس کوجک زمان‌‌بر هستند، اما ناسا با کمک 425 میلیون دلاری در ترکیب با حدود 725 میلیون دلار از خود بوئینگ و سایر شرکای تجاری در پی تسریع کار و ساخت هواپیمای با مقیاس کامل است.

ناسا قصد دارد تا اواخر دهه 2020 آزمایش هواپیمای نمایشگر خرپایی را انجام دهد.

قطعا چالش هایی وجود خواهد داشت. همان اول کار، این بال‌های فوق العاده بلند ممکن است با ترمینال ها یا آشیانه‌های فرودگاهی تطابق نداشته نباشند.

اما این کار سودهایی هم دارد. مثلا در این بالهای باریک و بلند سوخت نگه داشته می‌شود، استرس های مهندسی در جایی که بال ها با بدنه برخورد می‌کنند کاهش می یابد و این تا حدودی به ایمنی در تصادف کمک می‌کند و سوخت را از سرنشینان دور نگه می دارد.