زندگینامه نلسون ماندلا ، انقلابی، سیاستمدار و بشردوست ضد آپارتاید آفریقای جنوبی

نلسون ماندلا (1918-2013) یک انقلابی، سیاستمدار و بشردوست ضد آپارتاید آفریقای جنوبی بود که به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی از سال 1994 تا 1999 خدمت کرد.

ماندلا در گروه قومی خوسا در روستای موزو در استان کیپ شرقی آفریقای جنوبی به دنیا آمد. او در جوانی وارد سیاست ضد آپارتاید شد و عضو حزب کنگره ملی آفریقا (ANC) بود. در سال 1964 به اتهام خرابکاری و توطئه برای براندازی حکومت به حبس ابد محکوم شد.

ماندلا در دوران حبس خود به نماد مقاومت در برابر آپارتاید و نماد بین المللی آزادی و عدالت تبدیل شد. او در سال 1990 پس از 27 سال از زندان آزاد شد و در سال 1994 در اولین انتخابات دموکراتیک این کشور به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی انتخاب شد.

ماندلا به عنوان رئیس جمهور برای از بین بردن سیستم آپارتاید و ترویج آشتی نژادی در آفریقای جنوبی تلاش کرد. او کمیسیون حقیقت و آشتی را برای تحقیق در مورد نقض حقوق بشر در دوران آپارتاید تأسیس کرد و برای رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی در کشور تلاش کرد.

ماندلا در سال 1993 جایزه صلح نوبل را به دلیل تلاش هایش برای پایان دادن به آپارتاید و ترویج گذار صلح آمیز به دموکراسی در آفریقای جنوبی دریافت کرد. او تا زمان مرگش در سال 2013 در سن 95 سالگی به عنوان یک انسان دوست و مدافع حقوق بشر به کار خود ادامه داد.

نام تولد ماندلا، رولیهلاهلا، در زبان خوسا به معنای «کشیدن شاخه درخت» یا «مشکل‌ساز» است. معلمی در اولین روز مدرسه‌اش نام نلسون را به او داد، همانطور که عادت بچه‌های سیاه‌پوست به نام‌های غربی بود.

ماندلا سه بار ازدواج کرد و شش فرزند داشت.

ماندلا در دوران زندان به عنوان یک شخصیت برجسته در جنبش ضد آپارتاید ادامه داد. او به رهبران سیاسی و حامیانش نامه می نوشت و به صورت قاچاق از زندان خارج می شد و تصویر او برای بسیاری از آفریقای جنوبی نماد مقاومت و امید شد.

سخنرانی معروف ماندلا در جریان محاکمه‌اش در سال 1964، که در آن اعلام کرد که برای پایان دادن به آپارتاید حاضر است بمیرد، به شعاری برای جنبش ضد آپارتاید تبدیل شد.

ماندلا تا سال 2008 از لیست تروریست های ایالات متحده حذف نشد، علیرغم اینکه یکی از چهره های برجسته جنبش ضد آپارتاید بود.

ماندلا علاوه بر جایزه صلح نوبل، در طول زندگی خود جوایز و افتخارات متعدد دیگری از جمله مدال آزادی ریاست جمهوری از ایالات متحده و نشان کانادا را دریافت کرد.

ماندلا همچنین نویسنده ای پرکار و نویسنده چندین کتاب بود، از جمله زندگی نامه خود به نام «پیاده روی طولانی به سوی آزادی».

میراث ماندلا و تأثیر ماندلا بر آفریقای جنوبی و جهان امروز هنوز احساس می شود. از او به عنوان نماد مبارزه برای عدالت، برابری و حقوق بشر یاد می شود.

ماندلا علاوه بر فعالیت در سیاست، وکیلی ماهر نیز بود. وی مدرک حقوق خود را در دوران زندان از طریق دوره های مکاتبه ای به پایان رساند.

ماندلا از طرفداران پر و پا قرص بوکس بود و اغلب در زندان تمرین می کرد. او حتی یک مسابقه بوکس بین خود و یکی از هم زندانیانش ترتیب داد تا روحیه را در بین هم زندانیانش بالا ببرد.

ماندلا یک زبان چند زبانی بود و می توانست به چندین زبان از جمله انگلیسی، آفریکانس، ژوسا و زولو صحبت کند.

ماندلا در دوران زندان به بیماری سل مبتلا شد و تا پایان عمر از مشکلات ریوی رنج می برد.

ماندلا مدافع قوی آموزش بود و معتقد بود که این آموزش کلید شکستن چرخه فقر و نابرابری در آفریقای جنوبی است. او بنیاد نلسون ماندلا را تأسیس کرد که برای ترویج آموزش و عدالت اجتماعی در آفریقای جنوبی و در سراسر جهان فعالیت می کند.

تصویر و کلمات ماندلا در فرهنگ عامه به طرق مختلف از جمله روی تی شرت ها، پوسترها و حتی در متن ترانه ها استفاده شده است.

مرگ ماندلا در سال 2013 در سراسر جهان سوگواری شد و مراسم تشییع وی با حضور رهبران جهان و هزاران نفر از آفریقای جنوبی برگزار شد که برای ادای احترام به مردی که کشورشان را از طریق یک تحول تاریخی رهبری کرده بود، شرکت کردند.

ماندلا در رویکرد خود نسبت به کنشگری و مقاومت به شدت تحت تأثیر روش های غیرخشونت آمیز مهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ جونیور بود.

ماندلا به خاطر عشقش به ورزش، به ویژه راگبی و فوتبال معروف بود. او در طول جام جهانی راگبی 1995 از تیم راگبی آفریقای جنوبی، اسپرینگ‌باکس، حمایت کرد، که به اتحاد کشور در یک دوره دشوار انتقال کمک کرد.

ماندلا همچنین به خاطر حس شوخ طبعی و توانایی اش در برقراری ارتباط با مردم از همه اقشار شهرت داشت. او یک رهبر کاریزماتیک و الهام بخش بود که الهام بخش فداکاری و وفاداری در میان پیروانش بود.

تعهد ماندلا به عدالت اجتماعی و حقوق بشر فراتر از آفریقای جنوبی بود. او منتقد سرسخت نقض حقوق بشر در کشورهای دیگر از جمله فلسطین و زیمبابوه بود.

میراث ماندلا همچنان الهام بخش مردم در سراسر جهان برای مبارزه برای عدالت و برابری است. زندگی و کار او به عنوان یادآوری است که یک فرد می تواند تغییر ایجاد کند و تغییر حتی در مواجهه با موانع به ظاهر غیرقابل عبور امکان پذیر است.

زندان ماندلا در جزیره روبن به نماد مقاومت در برابر آپارتاید تبدیل شد و توجه سازمان های بین المللی حقوق بشر را به خود جلب کرد که به فشار بر دولت آفریقای جنوبی برای پایان دادن به آپارتاید کمک کرد.

رابطه نزدیک ماندلا با اسقف اعظم آفریقای جنوبی دزموند توتو در ترویج آشتی و شفا در آفریقای جنوبی مؤثر بود. توتو ریاست کمیسیون حقیقت و آشتی را بر عهده داشت که توسط دولت ماندلا تأسیس شد و هدف آن رسیدگی به نقض حقوق بشر در دوران آپارتاید بود.

ماندلا در سال 2005، گروهی از رهبران مستقل جهانی را که برای ترویج صلح، عدالت و حقوق بشر با یکدیگر همکاری می کنند، The Elders را تأسیس کرد. این گروه شامل شخصیت های برجسته ای مانند کوفی عنان دبیر کل سابق سازمان ملل، جیمی کارتر رئیس جمهور سابق ایالات متحده و اسقف اعظم توتو است.

تعهد ماندلا به عدالت اجتماعی به حقوق حیوانات نیز تعمیم یافت. او یک مدافع قوی برای رفاه حیوانات بود و از تلاش‌ها برای پایان دادن به ظلم به حیوانات حمایت می‌کرد.

شماره زندان معروف ماندلا، 46664، نام کمپینی شد که او در سال 2003 برای افزایش آگاهی در مورد اپیدمی HIV/AIDS در آفریقا راه اندازی کرد. این کمپین شامل کنسرت ها، رویدادها و تلاش های جمع آوری کمک های مالی بود و به جمع آوری میلیون ها دلار برای برنامه های HIV/AIDS در آفریقا کمک کرد.

در سال 2013، سازمان ملل متحد روز تولد ماندلا، 18 ژوئیه، را به عنوان «روز جهانی نلسون ماندلا» اعلام کرد، روزی برای ارج نهادن به میراث ماندلا و تشویق مردم در سراسر جهان به مشارکت در خدمات اجتماعی و فعالیت های اجتماعی.

زندگی و میراث ماندلا در فیلم‌ها، کتاب‌ها و آثار فرهنگی متعددی از جمله فیلم «ماندلا: پیاده‌روی طولانی به سوی آزادی» و آهنگ «نلسون ماندلا را آزاد کنید» از گروه بریتانیایی The Specials تجلیل شده است.

ماندلا به دلیل تعهدش به خشونت پرهیز از شهرت بود، اما او همچنین نیاز به مبارزه مسلحانه را در شرایط خاص تشخیص داد. او نقش کلیدی در تشکیل Umkhonto we Sizwe، شاخه نظامی ANC، که اقدامات خرابکارانه ای علیه دولت آپارتاید انجام می داد، ایفا کرد.

دوران زندان ماندلا تأثیر عمیقی بر او گذاشت و جهان بینی او را شکل داد. او زندان را محل تأمل و یادگیری می دانست و از وقت خود در آنجا برای مطالعه و مطالعه فراوان استفاده می کرد.

آزادی ماندلا از زندان در سال 1990 نقطه عطفی بزرگ در تاریخ آفریقای جنوبی بود. لحظه ای سرشار از امید و هیجان، اما همچنین عدم اطمینان و ترس بود، زیرا بسیاری از آفریقای جنوبی به این فکر می کردند که آینده چه خواهد بود.

ماندلا مدافع جدی برابری جنسیتی بود و معتقد بود که حقوق زنان برای دستیابی به عدالت اجتماعی ضروری است. او زنان را در مناصب برجسته در دولت خود منصوب کرد و علیه خشونت جنسیتی سخن گفت.

زندگینامه ماندلا، “پیاده روی طولانی به سوی آزادی” به طور گسترده به عنوان یکی از مهم ترین کتاب های قرن بیستم شناخته می شود. این گزارش شرح مفصلی از زندگی ماندلا و مبارزات او علیه آپارتاید و همچنین دیدگاه او برای آفریقای جنوبی جدید ارائه می دهد.

میراث ماندلا در آفریقای جنوبی و در سرتاسر جهان موضوع بحث ها و مناقشات زیادی بوده است. در حالی که او به طور گسترده به دلیل شجاعت و رهبری خود مورد تحسین قرار می گیرد، برخی از سازش های او با دولت آپارتاید و شکست او در رسیدگی به نابرابری اقتصادی در آفریقای جنوبی پس از آپارتاید انتقاد کرده اند.

پیام امید و آشتی ماندلا همچنان الهام بخش مردم در سراسر جهان است تا برای آینده ای بهتر تلاش کنند. زندگی و میراث او به عنوان یادآوری است که حتی در مواجهه با ناملایمات بزرگ، می توان بر نفرت و تفرقه غلبه کرد و جامعه ای عادلانه تر و عادلانه تر ساخت.

تلاش های ماندلا برای پایان دادن به آپارتاید و ترویج دموکراسی در آفریقای جنوبی با افتخارات و جوایز متعددی از جمله مدال آزادی ریاست جمهوری ایالات متحده، جایزه صلح لنین و جایزه ساخاروف برای آزادی اندیشه شناخته شد.

ماندلا همچنین قهرمان حفاظت از محیط زیست و پایداری بود. او علیه تخریب زیستگاه های طبیعی صحبت کرد و انرژی های تجدیدپذیر و توسعه پایدار را ترویج کرد.

سلامت ماندلا در سال‌های آخر عمرش یک نگرانی بود. او از مشکلات بهداشتی متعددی از جمله عفونت های تنفسی و سایر بیماری های مربوط به دوران زندان رنج می برد.

ماندلا علاوه بر فعالیت سیاسی و اجتماعی، هنرمندی ماهر نیز بود. او به نقاشی و طراحی علاقه داشت و برخی از آثار هنری او در گالری های سراسر جهان به نمایش گذاشته شده است.

زندگی و میراث ماندلا همچنان در آفریقای جنوبی و سراسر جهان جشن گرفته می شود. تصویر او روی اسکناس ها و سکه های این کشور دیده می شود و روز تولد او در آفریقای جنوبی تعطیل رسمی است.

ماندلا مردی متواضع و متواضع بود و به دلیل توانایی اش در برقراری ارتباط با مردم از هر طبقه ای مشهور بود. سخنرانی‌ها و نوشته‌های او مملو از نقل قول‌ها و پیام‌های امیدبخش است، از جمله جمله معروف او: «تا زمانی که انجام نشود، همیشه غیرممکن به نظر می‌رسد».

تأثیر ماندلا بر آفریقای جنوبی و جهان برای نسل‌های آینده همچنان محسوس خواهد بود. میراث او به عنوان یادآوری قدرت بخشش، آشتی، و شفقت در مواجهه با بی عدالتی و ناملایمات بزرگ است.