قدیمی‌ترین رد پای انسان در جهان در آفریقای جنوبی کشف شد
دانشمندان قدیمی‌ترین ردپای شناخته شده انسان مدرن یا هومو ساپینس را شناسایی کرده اند. قدمت این ردپاها در آفریقای جنوبی به بیش از 150 هزار سال پیش می‌رسد.
انبوهی از شواهد فسیلی، نشان می‌دهند که زادگاه بشریت در جایی در آفریقا است، جایی که هومو ساپینس‌ها برای اولین بار در حدود 300 هزار سال پیش از گونه‌های قبلی فاصله گرفت. اما فقط استخوان‌ها نیستند که این داستان را بیان می‌کنند. ابزار، هنر، غذا و سایر آثار می‌توانند به پر کردن شکاف‌ها در مورد نحوه زندگی و گسترش نیاکان ما در سراسر جهان کمک کنند.
اکنون، یک تیم بین المللی از دانشمندان قدیمی‌ترین مجموعه شناخته شده ردپای فسیلی را از یک عضو گونه ما شناسایی کرده.
این تیم تاریخ هفت «ایکنوسیت» ichnosite (محل‌های حاوی آثار باستانی انسان) را در امتداد ساحل جنوبی کیپ آفریقای جنوبی را شناسایی کرده و پژوهشگران دریافته‌اند که اینها بین 71 هزار تا 153 هزار سال قدمت دارند. جایگاه اخیر حاوی قدیمی‌ترین ردپای شناخته شده هومو ساپینس در جهان است. البته نمونه‌های قدیمی رد پا هم وجود دارد اما آنها از گونه‌های دیگر هستند.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
این امر نشان می‌دهد که سواحل جنوبی کیپ مکان مناسبی برای رشد انسان برای ده‌ها هزار سال بوده است، حتی در حالی که همسایگان آنها در شمال شروع به مهاجرت به مناطق دیگر کرده بودند. شواهد دیگر نشان می‌دهد که انسان های امروزی در حدود 120 هزار سال پیش به شبه جزیره عربستان و حدود 22 هزار سال پیش به آمریکای شمالی رسیده بودند.
محققان در مطالعه جدید موفق شدند با استفاده از روشی به نام لومینسانس تحریک شده نوری، قدمت ردپای آفریقای جنوبی را تعیین کنند. برای این کار دانشمندان دانه‌های کوارتز و سایر مواد معدنی را از یک نمونه می‌گیرند و آنها را در معرض تشعشعات یونیزه‌کننده قرار می‌دهند. نحوه فلورسانس دانه‌ها پس از این کار، می‌تواند نشان دهد که چه مدت از آخرین باری که در معرض نور خورشید بوده‌اند و به عبارت دیگر مدفون شده‌اند، گذشته است.
پژوهشگران می‌گوید که مسیرهای ساحل جنوبی کیپ برای تاریخ‌گذاری از طریق لومینسانس تحریک‌شده نوری مناسب هستند. به دلیل آنکه آنها در تپه های شنی مرطوب ساخته شده‌اند، که غنی از دانه های کوارتز هستند، و سپس به سرعت توسط شن های جدیدی که در بالای آنها می‌وزیده، پوشانده شده‌اند.
پژوهشگران می‌گویند که احتمالاً هنوز تعداد بیشتری از ایکنوسیت‌ها در این منطقه باید بررسی شوند. این کار ی‌تواند به پر کردن خلاهای شناختی ما ما از تاریخمان کمک کننده باشد.
این تحقیق در مجله Ichnos منتشر شد.
منبع: The Conversation
