بر اساس یافته‌های یک تحقیق: تخلیه خشم، آن را کاهش نمی‌دهد، اما چیز دیگری باعث کاهش خشم می‌شود
اما طبق یک بررسی فرا تحلیلی جدید، این استعاره رایج گمراه‌کننده است. محققان دانشگاه ایالتی اوهایو ۱۵۴ مطالعه در مورد خشم را تجزیه و تحلیل کردند و شواهد کمی یافتند که تخلیه خشم کمک کرده باشد. در برخی موارد ممکن است این کار، خشم را افزایش داده باشد.
به عبارت دیگر، تخلیه خشم ممکن است‌ایده خوبی به نظر برسد، اما هیچ مدرک علمی برای حمایت از این نظریه وجود ندارد.
این به این معنا نیست که عصبانیت را باید نادیده گرفت. بازتاب خشم می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چرا عصبانی می‌شویم و به مشکلات اساسی رسیدگی کنیم. همچنین می‌تواند به اعتبارسنجی عاطفی کمک کند که اولین گام مهم برای پردازش سالم احساسات است.
تحقیق روی ۱۰۱۸۹ شرکت‌کننده بود که از سنین، جنسیت‌ها، فرهنگ‌ها و قومیت‌ها متفاوت بودند. نشان می‌دهد که کلید مهار خشم، کاهش برانگیختگی فیزیولوژیکی ناشی از خود خشم یا فعالیت بدنی مفید است.
بوشمن میگوید: «برای کاهش خشم، بهتر است در فعالیت‌هایی شرکت کنید که سطح برانگیختگی را کاهش می‌دهند. جالب است حتی دویدن نیز استراتژی مؤثری نیست زیرا سطح برانگیختگی را افزایش می‌دهد و در نهایت نتیجه معکوس دارد.
شاید محبوبیت «اتاق‌های خشم»، جایی که مردم با شکستن اشیاء سعی می‌کنند خشم خود را رها کنند، ناشی از همین باشد.
این تیم بررسی را بر اساس نظریه دو عاملی Schachter-Singer طراحی کرد که خشم (و همه احساسات دیگر) را به عنوان یک پدیده دو قسمتی توصیف می‌کند که هر یک شامل یک مؤلفه فیزیولوژیکی و یک مؤلفه شناختی است.
پس محققان کاهش انگیختگی را با بوکس، دوچرخه‌سواری و دویدن و همچنین تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا مورد بررسی قرار دادند.
فعالیت‌های آرام بخش خشم را در آزمایشگاه و بیرون کاهش می‌دهد. چیزهایی مانند یوگا، تمرکز حواس، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی، تنفس دیافراگمی، و تایم اوت بود.
آرام‌سازی پیشرونده عضلانی و به طور کلی فقط آرام‌سازی ممکن است به اندازه رویکرد‌هایی مانند تمرکز حواس و مدیتیشن مؤثر باشد و یوگا هم راهی برای آرام کردن و کاهش خشم است.
به‌جای تلاش برای تخلیه خشم، محققان توصیه می‌کنند با کم کردن شدت، آن را تضعیف کنید.
به طور خلاصه همان استراتژی‌هایی که بر کاهش استرس موثرند، در واقع برای خشم نیز مؤثر است.
از سوی دیگر بیشتر فعالیت‌های تقویت‌کننده برانگیختگی خشم را کاهش نمی‌دهند و برخی آن را افزایش می‌دهند و دویدن هم از این دسته است.
به نظر می‌رسد ورزش‌های توپی و سایر فعالیت‌های بدنی شامل بازی باعث کاهش برانگیختگی فیزیولوژیکی می‌شوند و این نشان می‌دهد که اگر تمرین سرگرم‌کننده باشد، ممکن است برای کاهش خشم مفیدتر باشد.
فعالیت‌های فیزیکی خاصی که برانگیختگی را افزایش می‌دهند ممکن است برای قلب شما مفید باشند، اما قطعاً بهترین راه برای کاهش خشم نیستند.
این مطالعه در Clinical Psychology Review منتشر شده.
این نوشته‌ها را هم بخوانید
