آیا واقعاً زنان بیشتر از مردان احساس سرما میکنند؟!
تصور عمومی این است که زنان بیشتر از مردان احساس سرما میکنند. اما آیا این یک حقیقت علمی است؟
جدای از مشاهدات ساده، تعداد کمی از مطالعات معتبر بدن زنان ومردان را از نظر مقاومت در برابر سرما، بررسی کردهاند.
یک مطالعه جدید محققان مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH) را شگفتزده کرده و هیچ تفاوت جنسی در درک سرما و تفاوت بسیار کمی در پاسخ فیزیولوژیکیک ما به برودت پیدا کرده استو
در طول بررسی، گروهی متشکل از ۲۸ مرد و زن با پوشیدن پیراهن، لباس زیر یا دامن و جوراب، پنج ساعت در اتاقی با دمای کنترل شده سپری کردند. هر روز، شرکتکنندگان از نظر فیزیکی تحت نظر قرار گرفتند و دما هم بین ۱۷ تا ۳۱ درجه سانتیگراد بود.
برخلاف آنچه که محققان NIH انتظار داشتند متوجه شوند، دمای بدن زنان در این مطالعه در دماهای سردتر نسبت به مردان کمی بالاتر است.
هیچ تفاوت جنسیتی در جذب گلوکز، الکتریکی ماهیچه وجود نداشت فعالیت، دمای پوست یا گرمازایی ناشی از سرما هم در مردان و زنان یکسان بود.
به نظر میرسد با وجود اینکه شرکتکنندگان زن از نظر جسمی کوچکتر از مردان بودند و گرمای بدن کمتری تولید میکردند، چربی بدن نسبتاً بالاتر آنها به تعادل کمک میکرد.
بر اساس این نتایج، محققان NIH میگویند که دمای راحتی بدن زن برای دمای تقریباً ۲۲ درجه سانتیگراد است، یغنی یک درجه کمتر از میانگین شرکتکنندگان مرد.
این امر نشان میدهد که با کاهش دما، بدن زن نیازی به صرف انرژی برای گرمازایی مثل مردان ندارد.
با کاهش دما به ۱۷ درجه سانتیگراد، محققان هیچ تفاوت جنسینی در شروع لرز یا احساس راحتی یا ناراحتی شرکتکنندگان در اتاق مشاهده نکردند.
در گذشته، دانشمندان تصور میکردند که زنان تفاوتهای جنسیتی فیزیولوژیکی مانند تولید گرمای کمتر، اتلاف گرمای بیشتر یا نیاز به گرما دارند. اما هیچ یک از این فرضیهها با نتایج اخیر مطابقت ندارد.
البته این یک مطالعه کوچک به احتمال زیاد بحث را پایان نمیدهد، اما شاید زمان آن رسیده است که فراتر از مطالعات مشاهدهای و اجماع عمومی حرکت کنیم و شروع به کندوکاو در علم واقعی کنیم.
تا به امروز، مطالعات بسیار کمی وجود دارد که تفاوتهای جنسیتی را در تنظیم حرارت به دقت آزمایش کرده باشند. در واقع، از نظر تاریخی، کل رشته فیزیولوژی انسان بیشتر بر روی بدن مردان متمرکز شده است و از آن به عنوان پیش فرض برای تمام بشریت استفاده میکند.
داشتن چنین رویکرد محدود، ایجاد اصویر جامع را دشوار میکند. به عنوان مثال، تغییرات هورمونی و داروها نیز میتوانند بر نحوه واکنش و درک تغییرات دما تأثیر بگذارند و این عوامل به نوبه خود میتوانند تحت تأثیر جنسیت فرد قرار گیرند.
محققان در NIH نتیجه میگیرند: «مهمترین عوامل در تفاوتهای فردی در تنظیم حرارت انسان، ویژگیهای فیزیکی، از جمله اندازه و ترکیب بدن است که ممکن است تا حدی به واسطه جنسیت باشد.»
این یافتهها باید در نمونههای مطالعاتی بزرگتر و متنوعتر تکرار شوند تا تعمیمپذیری یافتهها افزایش یابد.
این تحقیق در PNAS منتشر شده.
این نوشتهها را هم بخوانید
