فیلم های شبیه The Intouchables – معرفی 10 فیلم و داستان و نقد و تحلیل آنها
فیلم The Intouchables محصول سال ۲۰۱۱ فرانسه، اثری انسانی، گرم و انگیزه‌بخش به کارگردانی الیور ناکاشه و اریک تولدانو است. این فیلم براساس داستانی واقعی ساخته شده و به یکی از پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین آثار تاریخ سینمای فرانسه بدل شد. بازیگران اصلی آن فرانسوا کلوزه در نقش فیلیپ، و عمر سی در نقش دریس هستند. داستان فیلم درباره رابطه‌ای غیرمنتظره میان یک مرد ثروتمند و فلج از گردن به پایین و یک مرد جوان با گذشته‌ای مشکل‌دار است که به‌عنوان مراقب استخدام می‌شود. فضای فیلم آمیزه‌ای از طنز، تراژدی، امید و انسان‌دوستی است که روح مخاطب را لمس می‌کند.
فیلم با مهارتی خاص توانسته است ترکیبی از واقع‌گرایی و طنز را در بستر دوستی میان دو انسان با جهان‌بینی‌های متفاوت به تصویر بکشد. موسیقی متن جذاب لودویکو اناودی و استفاده هنرمندانه از سکانس‌های احساسی، تجربه‌ای عاطفی و الهام‌بخش برای مخاطب فراهم کرده است. تقابل فرهنگی، نژادی و اجتماعی دو شخصیت اصلی به‌جای درگیری، به بستر رشد، همدلی و دگرگونی شخصی بدل می‌شود. بازی درخشان عمر سی باعث شد وی اولین بازیگر آفریقایی‌تبار باشد که جایزه سزار بهترین بازیگر مرد را دریافت می‌کند. فیلم تأکید دارد که در مواجهه با درد و ناتوانی، شوخ‌طبعی و همراهی انسانی می‌تواند نجات‌بخش باشد.
The Intouchables موفق شد مرزهای زبانی و فرهنگی را درنوردد و مورد تحسین منتقدان و تماشاگران سراسر جهان قرار گیرد. این اثر علاوه بر موفقیت تجاری، توانست آگاهی عمومی نسبت به زندگی افراد دارای ناتوانی را افزایش دهد و روایتی انسانی و بی‌کلیشه ارائه کند. طنز فیلم برخاسته از موقعیت‌ها و واکنش‌های واقعی شخصیت‌هاست، نه از تحقیر یا بزرگ‌نمایی، که آن را به اثری صادقانه و باورپذیر تبدیل کرده است. تصویرسازی از دوستی، مسئولیت‌پذیری، تغییر و توانایی فراتر رفتن از مرزهای ظاهری، از درون‌مایه‌های اساسی این اثر است. بسیاری از منتقدان آن را نمونه‌ای برجسته از سینمای امیدبخش و بامعنی می‌دانند که بدون سانتی‌مانتالیسم به دل می‌نشیند.
1- فیلم Me Before You
این فیلم در سال ۲۰۱۶ به کارگردانی تیا شاروک ساخته شد و با فضای احساسی و انسانی خود، مخاطبان بسیاری را تحت‌تأثیر قرار داد. بازیگران اصلی آن امیلیا کلارک و سم کلافلین هستند که شیمی بازیگری میان آنها، بار عاطفی فیلم را تقویت می‌کند. داستان درباره زنی جوان است که برای نگهداری از مردی ثروتمند و فلج‌شده استخدام می‌شود و با گذشت زمان، پیوندی عمیق میان آنها شکل می‌گیرد. فیلم در عین حال که به مقوله‌ی ناتوانی جسمی می‌پردازد، با روایت عاشقانه و لحنی مثبت و انگیزشی، مفاهیمی چون زندگی با معنا، امید و انتخاب را بررسی می‌کند. لوکیشن‌های چشم‌نواز، طراحی لباس‌ها و موسیقی تأثیرگذار فیلم به زیبایی آن افزوده‌اند.
Me Before You همانند The Intouchables در مورد مواجهه دو شخصیت با دنیایی متفاوت و شکل‌گیری ارتباطی انسانی است که به دگرگونی درونی هردو منتهی می‌شود. داستان با مهربانی و شوخ‌طبعی روایت می‌شود اما از پرداختن به واقعیت‌های تلخ و چالش‌برانگیز زندگی ناتوانان نیز نمی‌پرهیزد. لحن فیلم با وجود جنبه‌های تراژیک، سراسر امید و زیبایی است. تنش بین آزادی انتخاب، حق زیستن و پذیرش محدودیت‌ها، در دل داستانی ساده اما پراحساس گنجانده شده است. این فیلم مخاطب را با لبخند و اشک همراه می‌سازد، درست همان‌گونه که The Intouchables عمل می‌کند.
2- فیلم The Fundamentals of Caring
این فیلم آمریکایی در سال ۲۰۱۶ به کارگردانی راب برنت ساخته شد و با ترکیب کمدی و درام، روایتی دلنشین از سفر دو انسان با دنیایی متفاوت ارائه می‌دهد. پل راد، کریگ رابرتس و سلنا گومز بازیگران اصلی این اثر هستند. داستان درباره مردی با گذشته‌ای تلخ است که پس از گذراندن دوره‌ای برای پرستاری در منزل، وظیفه مراقبت از نوجوانی با بیماری عضلانی نادر را برعهده می‌گیرد. این دو با هم سفری جاده‌ای آغاز می‌کنند که به بازتعریف روابط انسانی، قدرت پذیرش، و خودیابی ختم می‌شود. فیلم با بهره‌گیری از طنز موقعیت و شخصیت‌پردازی، لحنی گرم و پرامید دارد.
The Fundamentals of Caring مانند The Intouchables به رابطه‌ای غیرمنتظره میان دو انسان از طبقات اجتماعی و روانی متفاوت می‌پردازد که طی ماجراهایی، هریک در مسیری تازه رشد می‌کنند. فضای فیلم با آن‌که سرشار از شوخی و صمیمیت است، با دقت به رنج‌های پنهان شخصیت‌ها نیز می‌پردازد. ترکیب لحظات بامزه با سکانس‌های احساسی، فیلم را به تجربه‌ای صادقانه و درگیرکننده بدل می‌کند. نریشن‌های درونی، استفاده از استعاره‌های سفر و نمادهای احساسی، فیلم را از یک داستان ساده به اثری تأثیرگذار تبدیل کرده‌اند. این فیلم نیز مانند The Intouchables، بدون سانتی‌مانتالیسم افراطی، لبخند و امید را در دل تراژدی جا می‌دهد.
3- فیلم A Man Called Ove
این فیلم سوئدی در سال ۲۰۱۵ به کارگردانی هانس هولم ساخته شد و بر اساس رمان پرفروش فردریک بکمن به همین نام است. رالف لاسگارد در نقش مردی سالخورده و بداخلاق بازی می‌کند که پس از از دست دادن همسرش، تصمیم به پایان دادن به زندگی خود می‌گیرد اما با ورود خانواده‌ای مهاجر به همسایگی‌اش، زندگی او دستخوش تغییر می‌شود. فیلم با نگاهی طنزآمیز و در عین حال عمیق، به موضوعاتی همچون تنهایی، مرگ، پذیرش دیگران و ارزش ارتباط انسانی می‌پردازد. طراحی شخصیت‌ها، فلش‌بک‌های هوشمندانه و طنز لطیف سوئدی، فیلم را به اثری دلنشین و تأثیرگذار تبدیل کرده‌اند. A Man Called Ove با ترکیب حس نوستالژی، سوگواری و شوخ‌طبعی، تجربه‌ای غنی و انسانی ارائه می‌دهد.
همانند The Intouchables، فیلم درباره یافتن معنا در روابط انسانی غیرمنتظره و لذت‌های ساده زندگی است. شخصیت اصلی، در برابر تمام پیش‌زمینه‌های تلخ و جدی، به‌تدریج به سمت همدلی و بازگشایی قلب خود حرکت می‌کند. فیلم نه با پندهای مستقیم، بلکه با داستانی ساده و شخصیت‌محور، مفاهیم اخلاقی و انسانی را منتقل می‌کند. پایان‌بندی فیلم با حسی از رهایی و آشتی با زندگی همراه است. این اثر برای مخاطبانی که به دنبال تجربه‌ای احساسی، اصیل و الهام‌بخش هستند، گزینه‌ای کم‌نظیر در کنار The Intouchables خواهد بود.
4- فیلم The Upside
این فیلم آمریکایی محصول سال ۲۰۱۷ به کارگردانی نیل برگر است و بازسازی هالیوودی فیلم The Intouchables محسوب می‌شود. بازیگران اصلی آن برایان کرانستون، کوین هارت و نیکول کیدمن هستند. داستان پیرامون رابطه میان یک میلیاردر فلج و مردی بیکار و کم‌درآمد است که به‌عنوان مراقب شخصی او استخدام می‌شود. فیلم با وجود شباهت زیاد به نسخه فرانسوی، تفاوت‌هایی در لحن، پرداخت شخصیت‌ها و بستر اجتماعی دارد. طنز آمریکایی، موسیقی پرانرژی و تضاد فرهنگی شخصیت‌ها، به داستان حال‌و‌هوایی تازه بخشیده‌اند.
The Upside همان مسیر دوستی و تحول شخصیت را دنبال می‌کند، اما با نگاه متفاوتی نسبت به جامعه آمریکایی. شوخی‌های موقعیتی و دیالوگ‌های پرکشش، بار احساسی فیلم را سبک‌تر و در عین حال تأثیرگذار نگه می‌دارند. بازی برایان کرانستون در نقش مرد فلج، ترکیبی از وقار، خشم درونی و امید خاموش است. کوین هارت نیز با بازی پرجنب‌وجوش خود، توازن خوبی میان طنز و احساس برقرار می‌کند. این فیلم نمونه‌ای از اقتباس موفق با حفظ پیام انسانی اثر اصلی است.
5- فیلم Finding Forrester
فیلم Finding Forrester به کارگردانی گاس ون سنت در سال ۲۰۰۰ ساخته شد و اثری آرام، آموزنده و پرشور درباره کشف استعدادها و دوستی است. شان کانری در نقش نویسنده‌ای منزوی و راب براون در نقش نوجوانی سیاه‌پوست با استعداد نویسندگی ایفای نقش می‌کنند. داستان درباره رابطه غیرمنتظره میان این دو و تأثیر متقابل آنها بر زندگی یکدیگر است. فیلم به موضوعاتی چون نابرابری اجتماعی، استعداد سرکوب‌شده، و قدرت آموزش می‌پردازد. لحن آن متفکرانه و در عین حال سرشار از لحظات انسانی و صمیمی است.
همانند The Intouchables، فیلم با تکیه بر رابطه‌ای دوطرفه و صمیمی، روند دگرگونی شخصیت‌ها را در بستری آرام و پرمعنا نشان می‌دهد. تم‌های فرهنگی، نژادی و اجتماعی، به‌جای درگیری، به بستری برای رشد و درک متقابل بدل می‌شوند. شخصیت‌ها به‌مرور دیوارهای میان خود را می‌شکنند و با آسیب‌پذیری خود کنار می‌آیند. فیلم بدون اغراق و سانتی‌مانتالیسم، لحنی صادقانه و گرم دارد. این اثر، در سکوت و تأمل، آموزه‌هایی درباره انسانیت و خودشناسی ارائه می‌دهد.
6- فیلم Green Book
فیلم Green Book ساخته‌ی پیتر فارلی در سال ۲۰۱۸، یکی از تحسین‌شده‌ترین آثار سال‌های اخیر است که موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم شد. ویگو مورتنسن و ماهرشالا علی نقش دو شخصیت اصلی را ایفا می‌کنند که در سفری طولانی در جنوب آمریکا در دهه ۶۰ میلادی، با تفاوت‌های فرهنگی و نژادی خود مواجه می‌شوند. یکی موزیسینی سیاه‌پوست و فرهیخته، دیگری راننده‌ای ایتالیایی‌تبار با رفتاری عامیانه. فیلم با لحنی طنز، موزون و در عین حال جدی، روایتی از تغییر، همدلی و فروپاشی پیش‌داوری‌ها ارائه می‌دهد. موسیقی و فضاسازی دوره‌ای، اصالت خاصی به فیلم بخشیده‌اند.
Green Book مانند The Intouchables به رابطه‌ای انسانی در دل نابرابری اجتماعی می‌پردازد که به دوستی واقعی و عمیق بدل می‌شود. تضاد میان شخصیت‌ها، نه نقطه ضعف، بلکه عامل یادگیری و درک متقابل است. شخصیت‌پردازی فیلم به‌شدت دقیق و ملموس است و داستان با ریتمی متعادل، بدون شتاب یا کندی پیش می‌رود. پایان‌بندی گرم و احساسی آن، بر دل مخاطب می‌نشیند. این فیلم، تجربه‌ای زیبا و امیدبخش برای بینندگانی است که به دنبال معنا در ارتباطات انسانی‌اند.
7- فیلم Billy Elliot
فیلم Billy Elliot به کارگردانی استیون داردی در سال ۲۰۰۰ ساخته شد و داستان پسری نوجوان از طبقه کارگر بریتانیا را روایت می‌کند که برخلاف انتظارات جامعه‌اش، به دنبال باله می‌رود. جیمی بل در نقش اصلی، با بازی قدرتمند و تأثیرگذار خود، درخشش ویژه‌ای به فیلم بخشیده است. داستان فیلم درباره شکستن کلیشه‌های جنسیتی، طبقه‌ای و فرهنگی است که پیرامون زندگی پسر نوجوان تنیده شده‌اند. موسیقی فیلم، به‌ویژه استفاده از آثار T. Rex، انرژی خاصی به فضای روایت می‌بخشد. فیلم پر از لحظات انگیزشی، احساسی و تأمل‌برانگیز است.
Billy Elliot همچون The Intouchables درباره کشف امید در دل نابرابری و مخالفت‌های اجتماعی است. شخصیت اصلی در مواجهه با مخالفت اطرافیان، از طریق ارتباط انسانی با مربی‌اش به درکی تازه از خود و دنیای پیرامونش می‌رسد. فضای فیلم با تمام سختی‌هایش، سرشار از گرما و زیبایی است. روایت آن به شکلی ساده اما عمیق، مفاهیمی چون آزادی، تحقق رویا و حمایت عاطفی را بازتاب می‌دهد. این فیلم، تجربه‌ای انسانی و تکان‌دهنده درباره توانایی تغییر مسیر زندگی است.
8- فیلم The Way, Way Back
فیلم The Way, Way Back به کارگردانی نیت فاکس و جیم رش در سال ۲۰۱۳ ساخته شد و اثری در ژانر بلوغ و رشد شخصی با لحن ملایم و دلنشین است. بازیگران اصلی آن لیام جیمز، استیو کارل، سام راکول و تونی کولت هستند. داستان درباره نوجوانی منزوی است که در تعطیلات تابستانی به همراه مادر و دوست پسر او به منطقه‌ای ساحلی می‌رود و در آن‌جا با یافتن شغلی در پارک آبی، هویتی تازه و حس تعلق می‌یابد. فیلم با طنزی آرام، سکانس‌های تأمل‌برانگیز و شخصیت‌پردازی دقیق، دل بیننده را به‌دست می‌آورد. روابط شکل‌گرفته در فیلم، به شکلی لطیف و تأثیرگذار به بلوغ عاطفی شخصیت‌ها می‌انجامد.
درست مانند The Intouchables، این فیلم نیز درباره تغییر و رشد در بستر ارتباطی غیرمنتظره است. شخصیت‌های آسیب‌دیده و ناتوان از بروز احساسات، در تعامل با دیگران به سوی رهایی و شناخت خود حرکت می‌کنند. کارگردانان با لحن نرم و هوشمندانه، تجربه‌ای احساسی و امیدوارکننده خلق کرده‌اند. فیلم فاقد قهرمان کلیشه‌ای است و در عوض، بر انسانیت ساده و روزمره تکیه دارد. این اثر برای مخاطبانی که به دنبال نرمی و عمق در روایت‌های شخصی هستند، بسیار قابل‌توصیه است.
9- فیلم Pay It Forward
این فیلم به کارگردانی می‌می لدر در سال ۲۰۰۰ ساخته شد و با محوریت تغییر اجتماعی و اثرات فردی، روایتی الهام‌بخش ارائه می‌دهد. هیلی جوئل آزمنت، کوین اسپیسی و هلن هانت از بازیگران اصلی آن هستند. داستان درباره پسری دبستانی است که برای پروژه مدرسه، ایده‌ای ساده اما عمیق مطرح می‌کند: نیکی کردن به سه نفر و درخواست از آنها که هر کدام این نیکی را به سه نفر دیگر منتقل کنند. این زنجیره‌ی نیکی در دل جامعه‌ای خاکستری و سرد، به نمادی از امید و دگرگونی بدل می‌شود. فیلم با لحنی احساسی و انسانی، تأثیر روابط و انتخاب‌های شخصی را بر دنیای اطراف به‌تصویر می‌کشد.
Pay It Forward همانند The Intouchables بر توانایی فردی برای ایجاد تغییر در زندگی دیگران تأکید دارد. حس و حال فیلم صادقانه، لطیف و عاطفی است، بی‌آن‌که به دام شعارزدگی بیفتد. روایت کودکانه، در عین سادگی، قدرتی تکان‌دهنده دارد. شخصیت‌ها از طریق تجربه‌ی آسیب و همدلی، به خودشناسی و رشد معنوی می‌رسند. فیلم اثری خوش‌ساخت، تأثیرگذار و ارزشمند برای علاقه‌مندان به سینمای انسانی است.
10- فیلم Captain Fantastic
فیلم Captain Fantastic به کارگردانی مت راس در سال ۲۰۱۶ ساخته شد و اثری تأمل‌برانگیز و درعین‌حال دل‌گرم‌کننده درباره سبک زندگی، آموزش و والدگری است. ویگو مورتنسن در نقش پدری ظاهر می‌شود که فرزندانش را به‌دور از جامعه مصرف‌گرای مدرن، در دل طبیعت آموزش می‌دهد. اما پس از حادثه‌ای، او مجبور می‌شود همراه خانواده‌اش به شهر بازگردد و با سبک زندگی متضاد روبه‌رو شود. فیلم با طنز تلخ، نقد اجتماعی و روایت عاطفی، مسائل مهمی درباره آزادی فردی، مسئولیت و تفاوت‌های فرهنگی را مطرح می‌کند. موسیقی متن دلنشین، طبیعت‌گرایی تصویری و بازی‌های قدرتمند، به فیلم هویتی خاص بخشیده‌اند.
درست مانند The Intouchables، این فیلم نیز حول محور تضادهای فرهنگی، تربیتی و سبک زندگی است که در نهایت به درک، همدلی و پذیرش ختم می‌شوند. شخصیت‌ها در بستر رابطه‌های انسانی، رشد کرده و با مفاهیم پیچیده‌ای چون مرگ، آزادی، و معنا مواجه می‌شوند. فیلم با نگاهی انتقادی و انسانی، درباره شکل‌گیری هویت در جهانی پیچیده صحبت می‌کند. پایان‌بندی فیلم سرشار از آرامش، بلوغ و آشتی است. Captain Fantastic اثری هوشمندانه، الهام‌بخش و گرم برای مخاطبانی است که به دنبال سینمایی تأمل‌برانگیز و پرحس هستند.
