وقتی یک عاشق وب 2.0، دیابت می‌گیرد!

مؤسس وبلاگ خوب read write web ، آقایی به نام
ریچارد مک‌مانوس
است. وی اهل ولینگتون نیوزیلند است. او قبل از به راه انداختن این وبلاگ، پژوهشگر،
تحلیل‌گر و توسعه دهنده محصولات شرکت‌های «سیلیکون ولی» بوده است.

به تازگی پزشکان آقای مک‌مانوس تشخیص دادند که وب مبتلا به
دیابت شده است و به احتمال زیاد دیابت نوع یک دارد.

فکر می‌کنید یک گیک، یک عاشق وب 2.0 و
کسی که در وبلاگش همواره تحلیل‌های متفاوت و دقیقی از تحولات وب دارد، وقتی می‌شنود
مبتلا به دیابت است چه عکس‌العملی نشان می‌دهد؟!

سابقه دیایت در افراد خانواده مک‌مانوس وجود نداشت، به علاوه
علایم دیابت تیپ یک غالبا در سنین پایین‌تری تظاهر پیدا می‌کند و این نوع دیابت در
سن پایین‌تری از سن و سال آقای مک‌مانوس که ظاهر سی سالگی را پشت سر گذاشته، تشخیص
داده می‌شود. پس طبیعی است که او تا حدی غافلگیر شود.

اما پس از این مرحله بدیهی است که شورع می‌کند به جستجوهای همه
جانبه در اینترنت:

– اول او کشف می‌کند که 240 میلیون نفر در
سراسر جهان مبتلا به دیابت هستند. پس باید اطلاعات، شبکه‌های اجتماعی و حتی
سرویس‌های اینترنتی زیادی در مورد دیابت وجود داشته باشند.

– مک‌مانوس سپس به مفهوم سلامت 2.0 یا health 2.0
علاقمند می‌شود.
مانند وب 2.0 حرف و حدیث‌های زیادی درباره مفهوم سلامت 2.0 وجود دارد و ابعاد
مختلفی مثل جستجوع جوامع اینترنتی و ابزارهای اینترنتی را فرامی‌گیرد.

جستجو
پزشک آقای مک‌مانوس به اندازه کافی درباره دیابت به او اتوضیح داده بود، مثلا به او
گفته بود که شخصی که دیابت نوع یک دارد باید روزانه چند باز قند خونش را اندازه
بگیرد، چند بار انسولین تزریق کند، میزان دریافت قند را از غذاهاو نوشیدنی‌ها کنرل
کند و مرتب ورزش کند. فعلا درمانی برای دیابت وجود ندارد و او بایستی به طور مرتب
مورد پایش پزشکی قرار بگیرد.

اما او ترجیح می‌دهد خودش در وب در مورد بیماری‌اش جستجو کند:

– نخست، او گوگل کرد و مقاله سایت ویکی‌پدیا
را درباره دیابت شیرین پیدا کرد. او می‌بیند که گرچه برخی در مورد اعتبار مقالات
ویکی‌پیدا شک و تردید دارند ولی این مقاله که از اطلاعات بیش از 50 منبع برای
نوشتنش استفاده شده، حاوی اطلاعات ارزشمندی است.

– سپس او ترجیح داد که از جستجوگرهای تخصصی پزشکی هم استفاده
کند. او از Helia‌
استفاده کرد. Helia یک جستجوگر تخصصی پزشکی است که به
کاربرانش امکانات خوبی می‌دهد. مثلا بعد از جستجوی هر بیماری، گزینه‌هایی برای
جستجوی درمان، پیشگیری، عوامل خطر و راه‌های تشخیص بیماری به ماربر ارائه می‌شود که
کاربر با کلیک بر روی آنها می تواند جستجویش را بر جنبه خاصی از بیماری متمرکز کند.

– اطلاعات سایت WebMD
هم بد نیستند!

– سپس او از موتور جستجوی «عمودی» Kosmix
لستفاده کرد. با جستجوی کلیدواژه «دیابت» ، او  به صورت
یک جا عکس‌ها، ویدئوها، اخبار ، پرسش و پاسخ‌ها و منابع معتبری را در مورد دیابت
دید.

revolutionhealth،
CognitionSearch،
Healthline و
TauMed هم سایت‌ها و
جستجوگرهای جالبی هستند.

وبلاگ‌ها:
– جستجوهای مک‌مانوس منجر به پیدا کردن یک وبلاگ جالب به نام
diabetesmine هم شد، ولاگی که هر روز پست‌هایی در مورد دیابت و
جنبه‌های مختلفش می‌نویسد.

dlife یک پورتال خوب در مورد دیابت
است.

شبکه‌های اجتماعی
در فیس‌بوک 500 گروه در مورد دیابت وجود دارد.
بزرگ‌ترین آنها 5470 عضو دارد.

– اما Tu Diabetes یک شبکه اجتماعی بسیار
جالب است که با استفاده از سیستم نینگ درست شده، در این شبکه اجتماعی مبتلایان با
دیابت تجارب شخصی خود را با هم مبادله می‌کنند و یکدیگر را در مورد دیابت آموزش
می‌دهند.

ابزارهای اینترنتی
شخصی به نام مارستون آلفرد، که از 15 سال پیش دیابت نوع یک دارد، سایتی به نام
Sugar Stats درست کرده است، این
سایت که نسخه موبایل و حتی توییتری هم دارد! به کاربرانش اجازه می‌دهد سطح قند خون
خود را وارد سایت کنند و آن را در قالب نمودارهای گرافیکی جالب ببینند و این اعداد
را با بقیه به اشتراک بگذارند.

نتیجه‌گیری
پست آقای مک‌مانوس نشان‌دهنده اهمیت وب به عنوان یک منبع اطلاعاتی و یاری‌رساننده
بیماران و خانواده آنها است. کافی است شخصی آشنایی مقدماتی با اینترنت داشته باشد
تا بتواند از اطلاعات وب استفاده کند.

اما در ایران استفاده از اینترنت برای پیدا کردن اطلاعات پزشکی
با چالش‌های زیادی روبرو است:
– نبود سایت‌های استاندارد و معتبر پزشکی درباره بیماری‌ها و سلامت به فارسی.
– کیفیت بد اتصال به اینترنت.
– آشنایی کم کاربران با زیان انگلیسی و یا دست کم واژه‌های مربوط به پزشکی و
بیماری‌ها
– نبود روح جستجوگری و اتکا به شیوه‌های سنتی کسب اطلاعات

به عنوان یک پزشک هر روز از اینترنت برای جستجوی مطالب پرشکی
استفاده می‌کنم. رژیم‌های تازه درمانی برای هلیکوباکتر پیلوری و اطلاعاتی درباره
چند داروی شیمی درمانی تازه‌ترین جستجوهای من در اینترنت بودند. با استفاده از
مطالبی که پیدا کردم توانستم راهنمایی خوبی به خانواده یک بیمار بکنم و عفونت اچ
پیلوری یکی از نزدیکان را به شیوه بهتری درمان کنم.

شما به عنوان یک بیمار، یکی از اعضای خانواده بیمار، یک علاقمند
مطالب حوزه پزشکی و سلامت و یا یک پزشک چگونه از اینترنت استفاده می‌کنید؟