علایم و تظاهرات بالینی سرطان ریه
بیماران ممکن است از سرفه خفیف، تنگی نفس، افزایش تولید خلط، خلط خونی، درد سینه و کاهش وزن شاکی باشند. درد پلورتیک موضعی قفسه سینه، مطرح کننده‌ی تهاجم به قفسه سینه است. خشونت صدا، در اثر درگیری (یا تحت فشار قرار گرفتن) عصب راجعه حنجره‌ای چپ ایجاد می‌شود و مطرح کننده‌ی درگیری مدیاستن یا ناف ریه است. تراوش جانبی در ۹ درصد بیماران دیده می‌شود و ممکن است به درگیری مستقیم پرده جنب توسط تومور یا انسداد جریان لنفاوی از غدد لنفی مدیاستن مربوط باشد. وجود تراوش جنبی بدخیم، مانع انجام جراحی جهت برداشت تومور است. ورید اجوف فوقانی در کمتر از ۵ درصد موارد درگیر می‌شود اما انسداد آن ممکن است منجر به سندرم ورید اجوف فوقانی شود که با ادم صورت و اندام‌های فوقانی به علت اختلال بازگشت وریدی مشخص می‌گردد که برخلاف تصور، فوریت طبی حساب نمی‌شود. دشواری بلع (دیس‌فاژی) مطرح کننده‌ی درگیری مری است.
معاینه فیزیکی ممکن است طبیعی یا آشکار کننده تغییرات در معاینه‌ی ریه مانند وجود رال (مانند پنومونی پس از انسداد)، خس‌خس دمی (مطرح کننده‌ی انسداد مجاری هوایی) یا ماتیته در دق (ناشی از تراوش جانبی زمینه‌ای) باشد. بزرگی غدد لنفاوی گردن یا زیر بغل، مطرح کننده وجود بیماری متاستاتیک است. شایع‌ترین مکان‌های متاستاز عبارت‌اند از گره‌های لنفاوی، کبد، مغز، غدد فوق کلیه، کلیه‌ها و ریه‌ها.
سرطان‌های ریه که در قله ریه ایجاد شده و به رأس قفسه‌ی سینه تهاجم می‌کنند به تومورهای شیار فوقانی یا تومور پان کوست (Pancoast) معروف می‌باشند. این تومورها اغلب منجر به علائم و یافته‌ای جسمانی در اثر گسترش مستقیم به ساختمان‌های مجاور می‌گردند. توصیف کلاسیک بیماری شامل سندرمی است با درد تیر کشنده به بازو به علت خوردگی تومور به داخل شبکه‌ی بازویی، خوردگی تومور به داخل زنجیره‌ی سمپاتیک گردنی می‌تواند منجر به سندرم هورنر گردد. سندرم هورنر با یافته‌های جسمانی سه گانه‌ی ذیل مشخص می‌گردد: افتادگی پلک (پتوز)، تنگی مردمک (میوز) و فقدان عرق (آنهیدروز) در صورت و پیشانی.
