آدریان کچله، وبلاگ‌نویسی با روحی بزرگ!

25 سالگی، سن جاه‌طلبی انسان است، همه در پی تثبیت شغلی و پیدا کردن راهی برای کسب درآمد بیشتر و رسیدن به آرزوهای خود هستند. اما 25 سالگی برای «آدریان سودبری» Adrian Sudbury، اهل ناتتینگهام‌شایر، سرنوشت دیگری رقم زد.

تا آن زمان، آدریان، آدم سالمی بود، تابستان‌ها هر هفته کیلومترها می دوید و شنا می‌کرد و تمرین بوکس می‌کرد. او نه سیگار می‌کشید و نه مشروب می‌خورد، او خبرنگار دو خبرگزاری بود و به تازگی کار خود را به عنوان یک سایبرژورنالیست سایت Examiner شروع کرده بود.

اما تنها دو روز بعد از شروع کار جدید، او احساس کسالت شدید کرد. یک هفته بعد تشخیص داده شد که او مبتلا به لوسمی شده است و در کمال شگفتی، پزشکان تشخیص دادند که او در آن واحد مبتلا به هر دو نوع بیماری لوسمی است.

آدریان، در وبلاگش از بیماری‌اش و تجربیاتش می‌نویسد. او نام Baldy’s Blog را بر وبلاگ خود نهاده است. bald یعنی طاس و کچل و آدریان ترجیح داده است، تجربه ناخوشایند ریزش موها به خاطر آثار جانبی داروهای شیمی‌درمانی را تبدیل به نام وبلاگ توأم به شوخی بکند.

او در وبلاگش که با سیستم مووبل تایپ مدیریت می‌شود، از 28 مارس سال 2007 شروع به وبلاگ‌نویسی کرد، آدریان تصمیم گرفت در مورد لحظه لحظه زندگی‌اش پس از ابتلا به بیماری، از مراحل تشخیص و درمانی، ‌از لحظات سخت و تحمل‌ناپذیر بیماری بنویسد.

او حتی ویدئوهای زیادی از مراحل درمانی خود را در یوتیوب آپلود کرده است و در سایت خود قرار داده است. در واقع وبلاگ او یک منبع اطلاعاتی خود برای بیمارن مبتلا به لوسمی محسوب می‌شود، چرا که به سادگی و در عین حال به دقت در مورد این بیماری توضیح داده است.

پزشکان با توجه به نوع خاص بیماری آدریان نمی‌توانند به دقت پیش‌آگهی بیماری او و زمان باقیمانده برای او را پیشبینی کنند، اما آدریان تصمیم گرفته است در مدت باقیمانده، هدف بزرگی را دنبال کند: دادن آگاهی به مردم در مورد اهدای مغز استخوان  و اعضای دیگر.او در این پست ایده خود را توضیح داده است، پستی که تا این لحظه، 407 کامنت دارد.

تنها در انگلستان 16 هزار نفر در لیست انتظار پیوند مغز استخوان هستند و بیشتر مردم از اهدای مغز استخوان هراس دارند، آدریان سعی می‌کند، این وضعیت را عوض کند. او به تازگی با گوردون براون -نخست‌وزیر انگلیس- ملاقاتی داشت و درباره ایده‌هایش توضیحاتی داد.