چگونه هوش مصنوعی می‌تواند مانع شیوع و گسترس ویروس کرونا شود؟
آخرین آمارها از ویروس کرونا به بیش از ۱۷ هزار فرد آلوده و ۳۶۲ قربانی رسیده است. این ویروس مرموز که گفته می‌شود پسرعموی ویروس سارس در ۱۷ سال پیش است؛ به سرعت در حال گسترش به کشورهای دیگر است و موجب شده سازمان بهداشت جهانی نیز وضعیت خطر و اضطرار اعلام کند.
یکی از دغدغه‌های دولت‌ها و دانشمندان درباره این ویروس، مسیر حرکت و شیوع آن از کشور چین به سایر کشورها است. برای محققان و تیم‌های امداد پزشکی اهمیت زیادی دارد به سرعت متوجه شوند کدام شهرها در خطر ابتلا به ویروس کرونا هستند.
جمع‌آوری داده‌ها با هوش مصنوعی
دکتر دانیل استریکر، دانشمند و محقق علوم زیستی در دانشگاه گلاسکو اعتقاد دارد هوش مصنوعی می‌تواند در این زمینه به انسان‌ها کمک کند. هوش مصنوعی می‌تواند اطلاعات افراد مانند تاریخچه حرکت‌ها و ترددها، سوابق سفر و هواپیمایی، محل‌های حضور در ترافیک و غیره را جمع‌آوری و پردازش کند. حتی از طریق سرویس‌های گوگل می‌توان مسیر حرکتی افراد را دنبال کرد.
به این ترتیب، هوش مصنوعی می‌تواند به طور دقیقی پیش‌بینی کند هم‌اکنون شیوع ویروس در کدام کشورها متحمل است.
برای مثال، شرکتی به نام Vulcan که در سیاتل امریکا مستقر است و توسط پل آلن، بنیان‌گذار مایکروسافت بنا شده است؛ می‌تواند با استفاده از هوش مصنوعی یک مدل از شیوع بیماری ابولا برای آینده بسازد.
دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد هم با استفاده از داده‌های شبکه‌های تلفن همراه، تحقیقاتی را در بنگلادش انجام داده است تا افراد را در هنگام مسافرت به سراسر کشور ردیابی کند و بتواند نقاط شیوع بیماری را پیش‌بینی کند.
دانشگاه جان هابکینز نیز از توییتر برای جمع‌آوری اطلاعات بی‌درنگ و لحظه‌ای درباره محل وقوع بیماری کرونا استفاده می‌کند.
پیش‌بینی مدل شیوع بیماری با AI
این یک کار بسیار مهم برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان است. کاری که تازگی ندارد و از یک پیشینه برخوردار است. گوگل از اوایل سال ۲۰۰۸ سرویسی را راه‌اندازی کرد تا شیوع بیماری آنفلونزا را براساس پرسش‌های جست‌وجوی افراد شناسایی کند. درباره بیماری آنفلونزای خوکی نیز چنین فعالیت‌هایی صورت گرفته است.
دکتر میسون مارکس، استادیار حقوق در دانشگاه گونزاگای واشنگتن می‌گوید در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های فناوری مشغول استفاده از داده‌های پزشکی نوظهور هستند. هوش مصنوعی می‌تواند برخی رفتارهای بیماری‌ها را بدون وابستگی به سلامتی افراد حدس بزند.
منظور دکتر مارکس این است که بررسی رفتارهای خرید مردم، الگوهای وب‌گردی و جست‌وجوی آنها، برخی توییت‌ها و پیام‌های خصوصی رد و بدل شده با یکدیگر می‌توانند داده‌های عظیمی برای مدل‌سازی شیوع یک بیماری باشند.
در یک مطالعه روی کاربران فیسبوک، هوش مصنوعی توانست سرنخ‌های پزشگی قابل توجهی درباره بیماری‌های افراد یا پیش‌بینی‌های آینده سلامتی آنها به دست دهد. مثلا، هوش مصنوعی پیش‌گویی می‌کرد این افراد به‌زودی دیابت می‌گیرند یا اینکه سراغ مواد مخدر خواهند رفت.
دکتر استریکر می‌گوید قدرت هوش مصنوعی این است که می‌توانید تمام این اطلاعات را با هم ترکیب کنید. چالش ویروسی مانند کرونا این است که هنوز مدل‌های معتبری نداریم که نشان بدهند آیا پیش‌بینی‌های هوش مصنوعی معتبر هستند یا خیر!
دکتر مارکس هم می‌گوید حداقل هوش مصنوعی می‌تواند بیماری‌های خاصی را به افراد نسبت دهد و فعلا سراغ مناطق جغرافیایی نرویم یا در گام بعدی باشد.
تقابل دغدغه‌های بهداشتی با حریم خصوصی
هیچ جای نگرانی درباره هوش مصنوعی نیست. چون همین الان دولت چین از هوش مصنوعی در مراکز پلیس خود استفاده می‌کند و با اعتباردهی به رفتارهای مردم، آنها را امتیازبندی کرده و برخی افراد بسیار مشکوک را در قرنطینه نگه می‌دارد.
مارکس می‌گوید در مورد یک بیماری واگیردار مانند کرونا، تمام جمعیت جهان به طور بالقوه‌ای در معرض خطر هستند. بنابراین، اگر شما ابزاری داشته باشید که بتواند سفرها و مسیرهای حرکتی افراد بیمار را ردگیری کند؛ یک گام از بیماری جلوتر هستید.
قطعا به‌کارگیری هوش مصنوعی برای کنترل و مبارزه با شیوع کروناویروس می‌تواند تبعاتی داشته باشد. شاید برخی کشورها، اقوام و مردم این موضوع را نپذیرند و مغرضانه بدانند ولی حداقل دانشمندانی هستند که اعتقاد دارند چاره‌ای جز استفاده از هوش مصنوعی نداریم.
شاید نبرد بزرگ بعدی پیش‌روی هوش مصنوعی، حفظ حریم خصوصی افراد و از سوی دیگر رسیدگی به نگرانی‌های بهداشتی عمومی در سطح یک کشور و حتی جهان باشد.
