داستان روبیکا و حساب‌های کاربری جعلی: وقتی با برداشتی اشتباه «هسته‌زایی» صورت می‌گیرد و تفسیر نادرستی از مسیر جذب انبوه کاربر اینستاگرام در ماه‌های نخستین آن صورت می‌گیرد!
در شبکه‌های اجتماعی از امروز صبح غوغایی در مورد روبیکا به راه افتاده است. داستان از انجا شروع که برخی از بازیکنان تیم فوتبال پرسپولیس و همچنین بازیکن سابق این تیم -حسین کننانی‌زادگان- در استوری‌هایی اعلام کردند که متوجه شده‌اند که در روبیکا اکانت‌هایی با نام و مشخصات آنها و حتی تیک آبی باز شده.
در این پیج‌ها حتی پست‌های اخیر آنها دقیقا کپی شده بود. این بازیکنان اظهار کردند که این صفحات را خودشان نساخته‌اند و هیچ کنترلی بر روی آن ندارند.
به دنبال آن جمع کثیری از کاربران دیگر هم مشکوک شدند و روبیکا را چک کردند و متوجه شدند که ساخت این صفحات به صورت بسیار انبوه صورت گرفته و صفحات متعددی برای سلبریتی‌های اینستاگرامی و حتی کاربرانی که جزو اینفلوئنسرهای فناوری طبقه‌بندی می‌شوند، ساخته شده.
اگر شما هم می‌خواهید بدانید که صفحه اینستاگرامی شما کپی شده یا خیر ، این آدرس را در مرورگر خود کپی پیست کنید:
http://www.rubika.ir/username
البته به جای username بایستی نام کاربری خود در اینستاگرام را جایگزین کنید.
هنوز روبیکا در مورد چگونگی پیدایش چنین صفحاتی، آن هم به صورت انبوه، اظهار نظری نکرده و به این مطلب اکتفا کرده که از کاربران شاکی دعوت کند که با تماس با روبیکا، برای صفحه خود احزار هویت انجام بدهند و کنترل حسابشان را در دست بگیرند یا بتوانند آن را حذف کنند.
همچنین روابط عمومی روبیکا گفته که چون این صفحات به صورت پابلیک و عمومی هستند و حالا خصوصی ندارند، اصولا سوء استفاده‌ای انجام نشده است.
در مورد این خبر و داستان اخیر، می‌توان گمانه‌زنی‌های زیادی انجام داد، اما من فقط به این مسئله اکتفا می‌کنم که در ایران مدت‌هاست راه‌ها اشتباه پیموده می‌شوند.
کسی چه می‌داند شاید شخصی با دقت داستان رونق اینستاگرام را خوانده باشد. اینستاگرام در راهبردی هوشمندانه متوجه شد که تنها معماری خوب یک اپلیکیشن و کاربرد طراحی آن و یک رابط کاربری عالی، تضمین‌کننده جذب کاربر انبوه نیست. پس آنها با مذاکره و ترفندهای مختلف، کم کم پای سلبریتی‌ها را به اینستاگرام باز کردند.
به عبارتی آنها هسته اولیه کاربران را ایجاد کردند و این هسته بعدا بهمن‌وار، کاربر جذب کرد.
کلا کار رسانه‌ای هم به این صورت است. یعنی مرحله بسیار دشوار کار شما این است که آن هسته اولیه کاربران را داشته باشید. آنقدر که کیفیت این هسته مهم است، کمیت آن مهم نیست.
اما چه کنیم که در ایران خیلی موارد علیرغم اینکه تئوری مسائل خوب قرائت می‌شود، در مقام عمل و انجام، برداشتی واژگونه از مسئله صورت می‌گیرد.
تاکید می‌کنم که بر من هیچ چیزی مسلم نیست، از قضاوت بیشتر خودداری می‌کنم و فعلا هیچ خبر رسمی در مورد چگونگی ساخت انبوه این اکانت‌ها در هیچ جا منتشر نشده. اما می‌توانم بنویسم که در ایران پس از مطرح شدن طرح صیانت کاربران تکانه‌ای‌تر، خسته‌تر و مطالبه‌گرتر از پیش شده‌اند و هرگونه اجبار آنها برای وارد شدن به یک مسیر، ممکن عواقب معکوس در پی داشته باشد.
ما فعالان وب آرزوی شرایطی را داشتیم که سرویس‌های پیامرسانی و شبکه‌های اجتماعی ایرانی، در میدان رقابتی منصفانه و بدون ایجاد محدودیت برای دیگران، با خلاقیت و بومی‌سازی بتوانند بخشی از بازار را در دست بگیرند.
واقعا هم علیرغم اینکه تصور می‌کنیم که دنیا در تسخیر سوپراپلیکیشن‌ها است، زمینه این خلاقیت وجود دارد، اما چه کنیم که از این شرایط بسیار دور هستیم.
کاربران اینترنت از الان نگران هستند که داستان‌هایی مشابه در مورد موتورهای جستجوی «ملی» تکرار شود.
امیدوارم که همگان درک کنند که جلب اعتماد و رضایت کاربرانی، فرایندی بسیار دشوار در همه جاست و علیرغم ابتلای شهروندان به ده‌ها مشکل روتین، آنها هنوز هوشمندی تشخیص را از کف نداده‌اند.
